Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

15 października 2024 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Anna Dobosz

Protokolant: Beata Święs

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2024 r. w Nowym Sączu

na rozprawie

sprawy z powództwa K. K. (K.)

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej (...) w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej (...) w W. na rzecz powoda K. K. kwotę 3 320,00 zł (trzy tysiące trzysta dwadzieścia złotych 00/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 10 marca 2022 r. do dnia zapłaty;

II.  umarza postępowanie odnośnie kwoty 4 442,29 zł (cztery tysiące czterysta czterdzieści dwa złote 29/100);

III.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

IV.  zasądza od powoda K. K. na rzecz pozwanego (...) Spółki Akcyjnej (...) w W. kwotę 2 112,95 zł (dwa tysiące sto dwanaście złotych 95/100) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego liczonymi od dnia uprawomocnienia niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty;

V.  nakazuje ściągnąć od powoda na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Nowym Sączu) kwotę 187,71 zł (sto osiemdziesiąt siedem złotych 71/100) tytułem zwrotu części wydatków poniesionych w sprawie przez Skarb Państwa;

VI.  nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Nowym Sączu) kwotę 355,99 zł (trzysta pięćdziesiąt pięć złotych 99/100) tytułem zwrotu części wydatków poniesionych

w sprawie przez Skarb Państwa oraz tytułem części opłaty od pozwu od której powód był zwolniony;

VII.  w pozostałym zakresie kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa;

VIII.  nakazuje zwrócić pozwanemu kwotę 1 185,12 zł (jeden tysiąc sto osiemdziesiąt pięć złotych 12/100) tytułem niewykorzystanej zaliczki.

SSR Anna Dobosz

Sygn. akt V GC 564/22

UZASADNIENIE WYROKU

z dnia 15 października 2024 r.

W pozwie z dnia 6 czerwca 2022 r. powód K. K. domagał się zasądzenia od strony pozwanej (...) S.A. (...) w W. (poprzednio (...) S.A. (...) w W.) kwoty 11.978 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 10 marca 2022 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwu podano, że na skutek zdarzenia z dnia 8 stycznia 2022 r. - spowodowanego przez osobę, która w chwili zdarzenia posiadała polisę OC w pozwanym towarzystwie – uszkodzeniu uległ pojazd powoda tj. B. (...) o nr (...). Uszkodzony pojazd to taksówka z instalacją LPG, kasą fiskalną i taksometrem który był przez powoda wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej pod firma (...). Jest to jedynie źródło utrzymania powoda. Powód kwestionował zasadność zakwalifikowania przez ubezpieczyciela szkody jako całkowitej. Powód kwestionował ustaloną wartość pojazdu sprzed szkody i wartość wraku. Wg. powoda szkoda nie była całkowita, a wartość szkody w pojedzie to kwota 13836,08 zł czyli koszty naprawy wyliczone przez pozwaną. Powód wskazał, iż na podstawie zleconej przez niego opinii prywatnej koszt naprawy pojazdu to kwota 14800 zł. ich Powód poniósł koszt opinii prywatnej 350 zł. Powód wskazał, iż z uwagi na szkodę szacuje on wysokość utraconych korzyści na kwotę 4676 zł przyjmując, iż średni dzienny zarobek powoda to kwota 167 zł a powód utracił zarobek za 28 dni w zw. ze szkodą. Podnosił, iż wypłacone przez pozwaną odszkodowanie nie rekompensuje poniesionej szkody. Na dochodzoną kwotę składa się kwota 8036,08 zł tytułem kosztów naprawy pojazdu, kwota 350 zł tytułem kosztów opinii rzeczoznawcy oraz kwota 3592,15 zł tytułem utraconych korzyści.

Powód został zwolniony od kosztów sadowych w części tj. od opłaty od pozwu w całości oraz od wydatków w połowie (k. 69).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda kosztów postępowania. Strona pozwana przyznała, iż łączyła ją ze sprawcą szkody umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pojazdów mechanicznych. Podniosła, że żądanie zapłaty odszkodowania ponad wypłaconą przez ubezpieczyciela kwotę jest bezpodstawne. Ubezpieczyciel wypłacił odszkodowanie w łącznej kwocie 6883,85 zł. W tym na poczet uszkodzenia pojazdu 5800 zł a tytułem utraconych korzyści kwotę 1734,96 zł (przyjmując średni dzienny zarobek w kwocie 48,85 zł x 27 dni). Ubezpieczyciel wskazał, iż w postępowaniu likwidacyjnym ustalono, że szkoda w pojeździe była szkoda całkowitą. Wartość pojazdu przed szkodą ustalono na kwotę 11800 zł, a wartość wraku na kwotę 6000 zł, natomiast koszty naprawy ustalono na kwotę 13836,08 zł. Ubezpieczyciel wskazywał, że opinia prywatna nie może stanowić dowodu w sprawie, kwestionował także żądanie zwrotu kosztów opinii prywatnej.

W piśmie z dnia 15 kwietnia 2024 r. (k. 285) powód wskazał, iż w niniejszym postępowaniu domaga się kwoty 7762,29 zł, w tym z tytułu uszkodzenia pojazdu - kwoty 5400 zł tytułem opinii prywatnej 350 zł a tytułem utraconych zarobków 2012,29 zł). W pozostałym zakresie powód cofnął powództwo. Co do należności z tytułu uszkodzenia pojazdu powód wskazał, iż różnica w wartości pojazdu w stanie uszkodzonym wyliczona prze biegłego i ubezpieczyciela wynosi 2300 zł. Powód wskazał, iż jako wartość wraku należy przyjąć 3600 zł, a nie 6000 zł bo nie ma gwarancji iż taką kwotę uzyska się za sprzedaży, a różnica wynosi 2400 zł, zasadna jest także kwota 700 zł z tytułu montażu i legalizacji taksometru. W zakresie kwoty utraconych korzyści powód wskazał, iż do kwoty wyliczonej przez biegłą ds. rachunkowości na kwotę 869,96 zł netto należy doliczyć jego obowiązkowe opłaty tj. abonament taxi 500 zł, ZUS 1482,18 zł oraz podatek 244 zł. Stanowisko powód potwierdził na rozprawie w dniu 15 października 2024 r. (k. 331).

Pismem z dnia 21 sierpnia 2024 r. (k. 317) (...) S.A. (...) w W. poinformowała iż z dniem 1 lipca 2024 r. w trybie art. 492 ksh doszło do połączenia spółek (...) S.A. (...) w W. oraz (...) S.A. (...) w W. poprzez przeniesienie małego majątku (...) S.A. (...) w W. na (...) S.A. (...) w W..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na skutek zdarzenia z dnia 8 stycznia 2022 r. - spowodowanego przez osobę która w chwili zdarzenia posiadała polisę OC w pozwanym towarzystwie – uszkodzeniu uległ pojazd powoda tj. B. (...) o nr (...). Uszkodzony pojazd to taksówka z instalacją LPG, kasą fiskalną i taksometrem, który był przez powoda wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej pod firma (...). Praca na taksówce stanowi jedynie źródło utrzymania powoda.

(okoliczności bezsporne, wydruk z CEIDG powoda k. 15-16)

W postępowaniu likwidacyjnym ubezpieczyciel ustalił, że szkoda w pojeździe była szkodą całkowitą. Wartość pojazdu przed szkodą została ustalona na kwotę 11800 zł, a wartość wraku na kwotę 6000 zł (wycena wraku na aukcji), natomiast koszty naprawy ustalono na kwotę 13836,08 zł.

Ubezpieczyciel wypłacił odszkodowanie na poczet uszkodzenia pojazdu w kwocie 5800 zł.

(dowód: wycena ubezpieczyciela k. 17-21, decyzja k. 33-41 i k. 100, oferta zakupu k. 101, dokumenty w aktach szkody k. 103)

Powód nie zgodził się z wysokością przyznanego odszkodowania.

Powód kwestionował zasadność zakwalifikowania przez ubezpieczyciela szkody jako całkowitej. Powód kwestionował ustaloną wartość pojazdu sprzed szkody i wartość wraku. Wg. powoda szkoda nie była całkowita, a wartość szkody to koszty naprawy pojazdu Powód zlecił sporządzenie opinii prywatnej gdzie koszt naprawy pojazdu został wyceniony na kwotę14800 zł. Powód poniósł koszt opinii prywatnej 350 zł.

(dowód: pismo k. 31-32, opinia prywatna k. 22-30)

Powód szacował wysokość utraconych korzyści na kwotę 4676 zł przyjmując, iż średni dzienny zarobek powoda to kwota 167 zł, a powód utracił zarobek za 28 dni w zw. ze szkodą.

Sporna pomiędzy stronami była wysokość należnego odszkodowania.

Powód pismem z dnia 1 marca 2022 r. wyzwał ubezpieczyciela do zapłaty odszkodowania wskazując w wezwaniu, iż w jego ocenie uzasadnione koszty naprawy to 13836,08 zł, zatem ponad wypłacone odszkodowanie powodowi należy się jeszcze kwota 13062,08 zł z tytułu uszkodzenia pojazdu. W wezwaniu powód domagał się także zapłaty kwoty poniesionej tytułem kosztów opinii prywatnej w kwocie 350 zł oraz utraconych zarobków w kwocie 4676 zł.

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 42-44, pismo k. 45 i k. 179 i k. 195-196 i k. 210, deklaracje ZUS k. 180-182 i k. 205-208 i k. 215-217, paragony k. 183 i k, 189-190 i k. 197, 204, 213-214 i k. 221, dokumenty k. 184-185 i k. 200-201 i k. 211-212, ZUS ZLA k. 186 i k. 202-203 i k. 218, decyzja Naczelnika US w N. k. 187-188 i k. 198-199 i k. 219-220)

Ubezpieczyciel tytułem utraconych korzyści wypłacił odszkodowanie w kwocie 1083,85 zł (przyjmując średni dzienny zarobek w kwocie 48,85 zł x 27 dni) na podstawie dokumentacji z akt szkody dot. utraconego zarobku.

Łącznie ubezpieczyciel wypłacił odszkodowanie w kwocie 6885,85 zł. w tym na poczet szkody w pojeździe 5800 zł, a tytułem utraconych korzyści 1083,85 zł.

(dowód decyzja k. 46 i k. 191, pismo k. 47 i k. 192, wyliczenie utraconych zysków przez ubezpieczyciela k, 102, dokumenty w aktach szkody k. 103, pismo k. 45 i k. 179, deklaracje ZUS k. 180-182, paragony k. 183 i k, 189-190, dokumenty k. 184-185, ZUS ZLA k. 186, decyzja Naczelnika US w N. k. 187-188)

Z opinii biegłego sądowego ds. techniki samochodowej S. K., wynika, że:

- na skutek kolizji drogowej z dnia 8 stycznia 2022 r. szkoda w pojeździe powoda tj. B. (...) o nr (...) - to taksówka z instalacją LPG, kasą fiskalną i taksometrem - była szkodą całkowitą,

- biegły ustalił wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym na kwotę 14100 zł,

- biegły ustalił wartość wraku na kwotę 5800 zł,

- biegły ustalił koszt naprawy pojazdu na kwotę 36869,34 zł (przy użyciu części oryginalnych) a na kwotę 20244,40 zł (przy użyciu części zamiennych),

- wg. biegłego należne odszkodowanie za uszkodzenie pojazdu to kwota 8100 zł (14100-6000 zł) bowiem należało przyjąć wartość wraku na 6000 zł skoro ubezpieczyciel na aukcji za wrak uzyskał właśnie kwotę 6000 zł.

Biegły dodatkowo w opinii uzupełniającej wskazał, iż ewentualny koszt demontażu taksometru i jego montaż do nowego pojazdu to kwota w granicach 410-550 zł, a koszt legalizacji taksometru to kwota 120 zł.

(dowód: opinia biegłego S. K. – zasadnicza – k.120-154, opinia uzupełniająca k. 226-228)

Z opinii biegłego z zakresu księgowości wynika, iż utracone korzyści powoda z uwagi na szkodę w okresie od 8 stycznia 2022 r. (dzień szkody) do 4 lutego 2022 r. (dzień wypłacenia odszkodowania za szkodę całkowita) wynoszą 869,96 zł.

(dowód: opinia biegłego zasadnicza – k.260-262)

Powyższy, w większości bezsporny stan faktyczny, sąd ustalił na podstawie twierdzeń stron niniejszego procesu, które nie spotkały się z zaprzeczeniami strony przeciwnej i dlatego też mając na uwadze wynik całej rozprawy zostały uznane za przyznane (art. 230 k.p.c.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił także na podstawie dokumentów przedłożonych przez stronę powodową oraz na części dokumentów przedłożonych przez pozwaną. W ocenie Sądu dokumenty te w pełni zasługują na to, aby zostały ocenione jako wiarygodne, a ich prawdziwość nie była też kwestionowana przez strony niniejszego procesu.

W zakresie wysokości szkody sąd oparł się w całości na opiniach biegłego sądowego w zakresie techniki samochodowej oraz biegłego ds. księgowości. Każdy biegły w przekonywujący sposób uzasadnił zajęte stanowisko, opinia zasadnicza i uzupełniające odpowiadały wymogom przewidzianym w art. 285 k.p.c., brak było podstaw do ich zasadnego kwestionowania. Wskazać należy, że opinie zostały wydane przez biegłych dysponujących wiedzą fachową oraz doświadczeniem zawodowym, na podstawie wnikliwej analizy materiału dowodowego, co dowodzi dużej swobody poruszania się przez sporządzającego w tematyce opinii, przez co brak podstaw do kwestionowania wyników ich pracy, bowiem biegli sądowi szczegółowo wyliczyli wartości przez siebie w opiniach podawane. Wobec powyższego, do weryfikacji twierdzeń stron o istotnych dla sprawy okolicznościach opinie biegłego zostały przyjęte, jako sporządzone przez osoby dysponujące wiedzą fachową,.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części tj. co do kwoty 3320 zł.

Odpowiedzialność odszkodowawcza strony pozwanej za skutki zdarzenia co do zasady nie była sporna pomiędzy stronami. Odpowiedzialność ta wynikała z zawartej przez stronę pozwaną umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC z posiadaczem pojazdu, którzy spowodował szkodę.

Zgodnie z art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Zgodnie z art. 822 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia.

W niniejszej sprawie odpowiedzialność strony pozwanej za powstanie szkody co do zasady nie była sporna, a pozwane (...) Ubezpieczeniowe przejęło na siebie odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez sprawcę osobom trzecim, w związku z ruchem pojazdów. Stosownie do treści art. 817 § 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe (§ 2). Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie przewidzianym w § 1.

Zgodnie z art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (§ 2 cyt. artykułu).

Powód ostatecznie w niniejszym postępowaniu domagał się kwoty 7762,29 zł w tym z tytułu uszkodzenia pojazdu kwoty 5400 zł, tytułem opinii prywatnej 350 zł, a tytułem utraconych zarobków 2012,29 zł. W pozostałym zakresie powód cofnął powództwo zatem postępowanie należało umorzyć co do kwoty 4442,29, o czym orzeczono w pkt II wyroku.

Zgodnie z przepisem art. 355 § 1 kpc jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku, stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania. Jak ustalono w niniejszej sprawie strona powodowa cofnęła pozew w części (art. 203 § 1 kpc).W niniejszej sprawie brak jest podstaw pozwalających na przyjęcie, iż cofnięcie pozwu jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego, czy też zmierza do obejścia prawa (art. 203 § 4 kpc), a zatem należało przyjąć, że strona powodowa ze skutkiem prawnym dokonała tej czynności.

Na podstawie opinii biegłego sądowego ds. techniki samochodowej sąd przyjął, że należne odszkodowanie za uszkodzenie pojazdu (szkoda całkowita) to kwota 8100 zł (14100 zł pojazd w stanie nieuszkodzonym - 6000 zł wartość wraku) bowiem należało przyjąć wartość wraku na 6000 zł, skoro ubezpieczyciel na aukcji za wrak uzyskał właśnie kwotę 6000 zł. Do kwoty odszkodowania z tytułu uszkodzenia pojazdu należało doliczyć koszt demontażu taksometru i jego montaż do nowego pojazdu 550 zł oraz koszt legalizacji taksometru 120 zł skoro uszkodzony pojazd był wykorzystywany jako taxi i posiadał taksometr który wymaga legalizacji.

Zatem kwota 8770 zł stanowiła należne odszkodowanie za uszkodzenie pojazdu W ocenie Sądu częściowo uzasadnione było żądanie powoda z tego tytułu tj. co do kwoty 2970 zł, skoro ubezpieczyciel wypłacił powodowi odszkodowanie za uszkodzenie pojazdu 5800 zł. Twierdzenia powoda co do tego, iż jako wartość wraku należy przyjąć kwotę 3600 zł a nie kwotę 6000 zł jest spóźnione. Podobnie jak twierdzenie powoda, iż z tytułu montażu i legalizacji taksometru należy mu się kwota 700 zł, a nie 670 zł powód nie kwestionował opinii biegłego w tym zakresie.

Zgodnie z art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Należne odszkodowanie stanowi różnica pomiędzy stanem majątku powoda jaki istniałby, gdyby przedmiotowa kolizja nie nastąpiła, a stanem tego majątku jaki zaistniał po zdarzeniu wywołującym szkodę. Szkoda została wyliczona w niniejszej sprawie na podstawie opinii biegłego.

Co do kosztów opinii prywatnej w ocenie Sądu orzekającego w sprawie nie można bez uwzględnienia okoliczności sprawy z zasady założyć, jak wskazuje strona pozwana iż koszt prywatnej kalkulacji szkody nie stanowi składnika szkody. Sąd podziela stanowisko wyrażone w judykaturze, iż odszkodowanie z umowy ubezpieczenia OC może obejmować również koszty ekspertyzy prawnej sporządzonej przez poszkodowanego – stosownie do okoliczności sprawy. Taki pogląd został m. in. wyrażony w uzasadnieniu uchwały SN z 18 maja 2004 r. (III CZP 24/04) Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 30 lutego 2002 r. (V CKN 908/00) podkreślając, że ocena, czy koszty ekspertyzy powypadkowej poniesione przez poszkodowanego w postępowaniu likwidacyjnym mieszczą się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego - winna być dokonywana na podstawie konkretnych okoliczności sprawy, a w szczególności po dokonaniu oceny, czy poniesienie tego wydatku było obiektywnie uzasadnione i konieczne.

W ocenie Sądu Rejonowego w przedmiotowej sprawie zachodziły podstawy do wliczenia kosztów prywatnej ekspertyzy 350 zł do należnego odszkodowania.

W niniejszej sprawie skoro ubezpieczyciel w sposób nieprawidłowy wyliczył wysokość szkody, co zostało potwierdzone przez wydaną w niniejszej sprawie opinie biegłego, koniecznym było zatem w postępowaniu przedsądowym powołanie osoby posiadającej wiedzę fachową do wydawania ekspertyzy, której koszt stanowi obecnie stratę w majątku strony powodowej, która pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z działaniem sprawcy polegającym na spowodowaniu kolizji i odmowie ubezpieczyciela wypłacenia pełnej wysokości odszkodowania. Na tle stanu faktycznego przedmiotowej sprawy, zgodzić należy się bowiem z istnieniem adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem - kolizją drogową, a szkodą w postaci kosztów prywatnej ekspertyzy rzeczoznawcy zleconej przez stronę powodową. W sytuacji, gdy zakład ubezpieczeń zaprzecza swojemu obowiązkowi wypłaty pełnej wysokości odszkodowania, podważając jego zasadę, strona poszkodowana niejako zmuszona zostaje do poparcia swoich roszczeń oceną tych roszczeń przez rzeczoznawcę. W ocenie Sądu w stanie faktycznym niniejszej sprawy koniecznym było więc przed wystąpieniem z powództwem o wypłatę odszkodowania zwrócenie się do osoby posiadającej wiedzę fachową o wydanie odpowiedniej ekspertyzy, w oparciu o którą powód był w stanie określić wysokość wierzytelności, a w konsekwencji oznaczyć wysokość żądania pozwu. W ocenie Sądu koszt kalkulacji naprawy w kwocie 350 zł stanowi niezbędny wydatek związany ze szkodą.

Powód miał prawo domagać się zapłaty odsetek ustawowych od nieterminowej wpłaty należności, zgodnie bowiem z art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w ciągu 30 dni licząc od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie. Zatem żądanie w zakresie odsetek zasługiwało na uwzględnienie.

Mając powyższe na uwadze, na mocy powołanych przepisów Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku w punkcie I.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu jako niewykazane na zasadzie art. 6 kc. Wysokość utraconych korzyści powoda w zw. ze szkodą została wyliczona przez biegłą z zakresu do spraw księgowości na kwotę 869,96 zł. Powód opinii tej nie kwestionował. Wskazać należy, iż powód błędnie pojmuje utracone korzyści wskazując, iż do kwoty wyliczonej przez biegła ds. rachunkowości na kwotę 869,96 zł netto, należy doliczyć jego obowiązkowe opłaty tj. abonament taxi 500 zł, ZUS 1482,18 zł oraz podatek 244 zł. Utracone korzyści to korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono i nie mieszczą się w tym pojęciu należności, które powód ponosi w zw. prowadzoną działalnością gospodarczą z tytułu abonamentu, ZUS, czy podatku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 kpc w zw. z art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych – pozew uwzględniony został w części tj. 28 %, bowiem cofniecie jest równoznaczne z przegraniem sprawy.

Koszty powoda:

3600 wynagrodzenie pełnomocnika

250 zł zaliczka – wykorzystana na biegłego

28% kosztów powoda to 1078 jest to powoda należna powodowi od pozwanej.

Koszty pozwanego:

3617 wynagrodzenie pełnomocnika

500 zł + 314,88 zaliczka – wykorzystana na biegłego

72% kosztów pozwanego to 3190,95 zł jest to kwota należna pozwanej od powoda.

Czyli należało zasadzić od powoda na rzecz pozwanej tytułem kosztów postepowania kwotę 2112,95 zł.

Należna w sprawie opłata od pozwu wynosi 750 zł, a koszt poniesiony w sprawie tymczasowo przez Skarb Państwa tytułem wynagrodzenia biegłego wyniósł 521,42 zł.

Biorąc pod uwagę, iż powód został zwolniony od kosztów sądowych w części tj. od opłaty od pozwu w całości oraz od wydatków w połowie, to należało od powoda na rzecz Skarbu Państwa tytułem wydatków zasądzić kwotę 187,71 zł jako 36% z kwoty wydatków, skoro powód przegrał sprawę w 72%, a od strony pozwanej tytułem wydatków 145,99 zł (28% z kwoty wydatków) i części opłaty od pozwu od której powód był zwolniony 210 zł (28% z opłaty od pozwu) czyli łącznie kwotę 355,99 zł jako że pozwana wygrała sprawę w 72%.

W pozostałym zakresie kosztami procesu należało obciążyć Skarb Państwa. Pozwanemu należało zwrócić kwotę 1185,12 zł tytułem niewykorzystanej zaliczki.