Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 1608/23 - wyrok Sąd Rejonowy w Nowym Sączu z 2024-10-25

Sygn. akt II K 1608/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2024 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Grzegorz Król

Protokolant: Iwona Wójcik

przy udziale Prokuratora: /////////

po rozpoznaniu w dniu 20 września 2024 r., 25 października 2024 r. sprawy karnej

J. S. s. J. i S. z domu W.,

ur. (...) w N.

oskarżonego o to, że:

w dniu 03 września 2023 r. około godz. 17.40 w miejscowości T. rejonu (...), prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki C. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości przy stwierdzonym na podstawie opinii toksykologicznej z dnia 17 listopada 2023 r. stężeniu alkoholu w organizmie na poziomie pomiędzy 2,08 promila a 2,28 promila oraz będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokiem (...) z dnia 12 marca 2012 r. sygn. akt (...), wyrokiem (...) z dnia 04 czerwca 2012 r. sygn. akt (...) oraz wyrokiem (...) z dnia 10 grudnia 2015 r. sygn. (...)

tj. o przestępstwo z art. 178 a § 1 i 4 kk

I.  uznaje oskarżonego J. S. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, przy jednoczesnym wyeliminowaniu z jego opisu i kwalifikacji prawnej wcześniejszej karalności a stanowiącego przestępstwo z art. 178a § 1 kk i za to na mocy powołanego przepisu ustawy przy zastosowaniu art. 37a § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 (dwudziestu czterech) godzin w stosunku miesięcznym,

II.  na mocy art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 5 kk w zw. z art. 4 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności do powstrzymania się od nadużywania alkoholu,

III.  na mocy art. 42 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk orzeka oskarżonemu środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat,

IV.  na mocy art. 43a § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk orzeka oskarżonemu środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 6.000 (sześć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

V.  na zasadzie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa częściowe koszty sądowe w postaci częściowych wydatków w kwocie 500 (pięćset) złotych i na zasadzie art. 624 § 1 kpk zwalnia go od ponoszenia pozostałych kosztów sądowych w postaci dalszych wydatków i opłat,

VI.  na zasadzie art. 29 ust. 1 Ustawy prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. M. kwotę 1.368 (tysiąc trzysta sześćdziesiąt osiem) złotych i 23 % VAT w kwocie 314,00 (trzysta czternaście) złotych tj. łącznie w kwocie 1.682 (tysiąc sześćset osiemdziesiąt dwa) złote tytułem kosztów obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 25 października 2024 r.

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1608/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. S.

W dniu 03 września 2023 r. około godz. 17.40 w miejscowości T. rejonu (...), prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki C. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości przy stwierdzonym na podstawie opinii toksykologicznej z dnia 17 listopada 2023 r. stężeniu alkoholu w organizmie na poziomie pomiędzy 2,08 promila a 2,28 promila.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 3 września 2023 roku około godz. 17.40 J. S. przyjechał samochodem osobowym marki C. o nr rej. (...) na posesję T. nr (...). Był nietrzeźwy i jego zachowanie również wskazywało na taki stan. Brat oskarżonego K. S. odebrał oskarżonemu kluczyki do samochodu. J. S. zareagował agresją. K. S. i S. S. - matka oskarżonego powiadomili Policję o zachowaniu J. S.. Oskarżony słysząc to, oddalił się z miejsca zdarzenia. Funkcjonariusze (...) znaleźli oskarżonego pod lokalnym sklepem spożywczym.

Zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu wynosiła: w I badaniu o godz. 19:02 – 1, 33 mg/l, w II badaniu o godz. 19:17 – 1, 23 mg/l.

O godz. 19:52 zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu wynosiła 1, 58 mg/l, o 20:32 – 1, 38 mg/l, 21:10 – 1, 46 mg/l, a o 21:13 – 1, 40 mg/l.

Podczas badania oskarżony oświadczył, że w dniu zdarzenia spożywał piwo w ilości 1,5 litra i wódkę w ilości 250 ml, w godzinach od 17.15 do 19.00.

Na podstawie opinii toksykologicznej z 17 listopada 2023 r., ustalono, że około godziny 17.40 stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego znajdowało się na poziomie minimum 2, 08 ‰ a 2, 28 ‰. Wynika z tego, że oskarżony spożywał alkohol na około 4 – 5 godzin przed dokonaniem I badania analizatorem wydechu. Nie jest możliwe, żeby spożywał alkohol dopiero po jeździe samochodem.

Brak podstaw do kwestionowania poczytalności J. S. w odniesieniu do zarzucanego mu czynu. Stan zdrowia oskarżonego pozwala na udział w postępowaniu (...) oraz prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

Oskarżony urodził się w (...) roku. Ma na utrzymaniu małoletnie dziecko. Do września 2023 roku pracował jako monter urządzeń wodno – kanalizacyjnych i zarabiał około 3600 zł miesięcznie. J. S. jest właścicielem działki budowlanej o pow. ok. 0, 24 ha, współwłaścicielem w ¼ działki o pow. ok. 0.10 ha oraz samochodu osobowego o wartości około 8 000 złotych.

Ze znajdujących się w aktach sprawy informacji o karalności oskarżonego wynika, że skazania oskarżonego orzeczone wcześniejszymi wyrokami uległy zatarciu.

notatka urzędowa

1

protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

2 - 7

zeznania K. S.

8 – 9, 93 - 94

informacje dot. wy- konania śr. karnych

12 - 17

k. k.

31 - 33

informacja o naruszeniach p – ów ruchu drogowego

34 - 35

zaświadczenie o stanie majątkowym

36 - 37

dane o oskarżonym

38

zeznania S. S.

45 – 46, 89 - 90

opinia biegłego z zakresu toksykologii

49 - 55

opinia sądowo - psychiatryczna

70 - 72

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania K. S. i S. S.

Brat oskarżonego K. S. był naocznym świadkiem przyjazdu oskarżonego na posesję T. nr (...). S. S. była świadkiem agresywnego zachowania oskarżonego wobec K. S.. Kategorycznie zaprzeczyła wersji prezentowanej przez oskarżonego, że samochód osobowy marki C. o nr rej. (...) stał na wjeździe od 2 września 2023 roku. Według S. S. nikt poza oskarżonym nie mógł przyjechać wymienionym samochodem. Świadkowie zgodnie zeznali, że zachowanie oskarżonego nie pozostawiało wątpliwości, że jest w stanie nietrzeźwości i uciekł z miejsca zdarzenia po zawiadomieniu (...) o jego zachowaniu. Są to osoby dla których oskarżony był doskonale znany, wiedzieli jak się zachowuje i jak wygląda gdy jest nietrzeźwy i w oparciu o tą wiedzę podjęli zdecydowane kroki żeby zapobiec ewentualnej tragedii na drodze a nie w celu niesłusznego pomówienia.

Ponadto mając na uwadze zachowanie oskarżonego, który jak wyraziła się matka oskarżonego „pije na umór”, pomimo że po alkoholu zachowuje się w sposób stwarzający niebezpieczeństwo dla niego samego i innych osób, nie budzi wątpliwości, że świadkowie nie kierowali się chęcią zaszkodzenia oskarżonemu, tylko działali w trosce o jego dobro.

Zeznania świadków były spójne, logiczne, konsekwentne oraz wzajemnie się dopełniały. Poza treścią wypowiedzi, sąd wziął pod uwagę stan emocjonalny świadków podczas składania zeznań, sposób reakcji na zadawane pytania, spontaniczny charakter relacji świadków. Wszystkie wymienione czynniki przemawiały za wiarygodnością zeznań. Odrębną sprawą, jest, że treść tych zeznań całkowicie koresponduje z wnioskami opinii biegłego. Ustalony stan nietrzeźwości musiał być widoczny dla osób postronnych i te osoby opisały ten stan.

opinia biegłego z zakresu toksykologii

Opinia przeprowadzona na okoliczność stanu trzeźwości oskarżonego w czasie zdarzenia była jasna, pełna, rzetelna, logicznie i naukowo uzasadniona. Oskarżony nie kwestionował wniosków płynących z opinii. Nie zachodzi żadna okoliczność, która podważałaby zaufanie do opinii. W związku z tym opinia została uznana za przydatną dla ustalenia stanu faktycznego.

opinia sądowo - psychiatryczna

Sąd uznał opinię za jasną, pełną i pozbawioną sprzeczności, a wnioski opinii za zrozumiałe i logicznie uzasadnione. W tym stanie rzeczy, sąd uznał opinię za pełnowartościowy materiał dowodowy, przydatny do poczynienia na jego podstawie ustaleń, co do stanu zdrowia psychicznego oskarżonego, stanu poczytalności oskarżonego w odniesieniu do zarzuconego czynu i jego zdolności do brania udziału w niniejszym postępowaniu.

pozostałe w/w dokumenty

Autentyczność dokumentów nie budziła wątpliwości ani nie została zakwestionowana przez strony w toku postępowania.

Brak podstaw do kwestionowania rzetelności dokumentów.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia J. S.

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu zabronionego. Składając wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym w dniach 6 października i 11 grudnia 2023 roku (k. 27 – 30, 65 - 66), oskarżony oświadczył, że samochód C. o nr rej. (...) stał na wjeździe posesji T. nr (...) „od około jednego dnia wcześniej”. Samochód postawił tam pracownik firmy, w której oskarżony w tamtym czasie pracował, ale J. S. nie był w stanie podać jego imienia i nazwiska. Jak oświadczył oskarżony było to spowodowane faktem, że pracownik ów pracował w firmie bardzo krótko. Około godz. 17 – tej oskarżony poszedł do samochodu po papierosy i ładowarkę do telefonu. Matka oskarżonego zaczęła wtedy zarzucać oskarżonemu, że jest wypity. Według wersji oskarżonego dopiero w tym czasie przyjechał na posesję K. S. i „od razu zaczął do niego sadzić”, że jeździ samochodem jak jest pijany. Nie jest prawdą, że K. S. zabrał mu kluczyki do samochodu. Później znajomy zabrał go do lokalnego sklepu, ale tam oskarżony już nie spożywał alkoholu. Oskarżony oświadczył, że w dniu 3 września 2023 roku wypił dwa piwa o poj. 0, 5 l około godz. 9 - tej i kolejne takie dwa około godz. 15 - tej. Około godz. 15 – 16 -tej ze znajomym S. G. wypił 0, 75 l wódki 40 %, dzieląc się z nim tą ilością alkoholu po połowie.

Wyjaśnienia oskarżonego pozostawały w sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym uznanym za wiarygodny. Należy w tym miejscu powołać się na zeznania złożone przez brata oskarżonego K. S. i matkę oskarżonego S. S..

W ocenie sądu wyjaśnienia oskarżonego stanowią zmyśloną przez oskarżonego wersję wydarzeń, zmierzającą do uchronienia oskarżonego od odpowiedzialności karnej. Twierdzenia oskarżonego są nielogiczne, nieprawdopodobne oraz nie tłumaczą faktu braku samochodu na podjeździe tego samego dnia, co kategorycznie stwierdziła S. S.. W przypadku uznania wersji oskarżonego za prawdziwą, nie istniałby żaden racjonalny powód dla ucieczki oskarżonego z miejsca zdarzenia oraz podania przez niego podczas badań toksykologicznych, że alkohol spożywał dopiero pomiędzy godziną 17 - tą a godziną 19 – tą, którą to wersję wykluczyły wyniki badań toksykologicznych przeprowadzonych u oskarżonego. W związku z tym oskarżony zmienił wersję zdarzenia przedstawioną w dniu 3 września 2023 roku.

Mając na uwadze wyniki badań toksykologicznych oraz wnioski biegłego, poza wszelką wątpliwością pozostaje, że około godziny 17.40, oskarżony pozostawał w stanie nietrzeźwości.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Na podstawie przedstawionego materiału dowodowego, nie ulega wątpliwości, że oskarżony dopuścił się zarzuconego mu aktem oskarżenia czynu z art. 178a § 1 kk.

Zgodnie z treścią art. 178a § 1 kk przewidzianej przez ten przepis karze, podlega zachowanie polegające na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego.

Definicja stanu nietrzeźwości znajduje się w art. 115 § 16 kk, zgodnie z którym zachodzi on wówczas, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 ‰ albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, nie budzi żadnych wątpliwości, że oskarżony prowadząc samochód w dniu 3 września 2023 roku, znajdował się w stanie nietrzeźwości.

Prowadząc samochód oskarżony miał świadomość, że wcześniej tego dnia spożywał alkohol w dużej ilości i jest w stanie nietrzeźwości. W sprawie nie było wątpliwości co do poczytalności oskarżonego. Oskarżony nie działał w anormalnej sytuacji motywacyjnej. Miał możliwość zachowania się w sposób zgodny z obowiązującym porządkiem prawnym, ale tego nie uczynił.

W niniejszej sprawie J. S. oskarżono o to, że dniu 03 września 2023 r. około godz. 17.40 w miejscowości T. rejonu (...), prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki C. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości przy stwierdzonym na podstawie opinii toksykologicznej z dnia 17 listopada 2023 r. stężeniu alkoholu w organizmie na poziomie pomiędzy 2,08 promila a 2,28 promila oraz będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokiem (...) z dnia 12 marca 2012 r. sygn. akt (...), wyrokiem (...) z dnia 04 czerwca 2012 r. sygn. akt (...) oraz wyrokiem (...) z dnia 10 grudnia 2015 r. sygn. (...), który to czyn oskarżyciel zakwalifikował jako czyn z art. 178 a § 1 i 4 kk.

Analiza karty karnej oskarżonego i treści wyroków skazujących wydanych wobec oskarżonego wskazuje, że wszystkie kary i środki karne orzeczone tymi wyrokami zostały wykonane, a okres jaki upłynął od tego czasu, uzasadnia uznanie, że skazania oskarżonego orzeczone wymienionymi w akcie oskarżenia wyrokami uległy zatarciu.

Skoro oskarżony nie jest osobą wcześniej prawomocnie skazaną za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, z opisu czynu należało wyeliminować dotyczący tego fragment i uznać oskarżonego za winnego popełnienia przestępstwa z art. 178 a § 1 kk.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i

środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się

do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S.

I

I

Przestępstwo z art. 178a § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 3. Z uwagi na treść art. 37a § 1 kk, sąd mógł wymierzyć oskarżonemu karę ograniczenia wolności albo grzywnę.

Mając na uwadze dyrektywy wymiaru kary wskazane w art. 53 kk, sąd za najbardziej adekwatną uznał karę 10 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 godzin w stosunku miesięcznym.

Kara taka w ocenie sądu jest proporcjonalna, adekwatna, zasłużona i sprawiedliwa, nie przekracza stopnia winy oskarżonego i społecznej szkodliwości czynu. Sąd ocenił, że orzekanie oskarżonemu kary rodzajowo surowszej tj. kary pozbawienia wolności nie byłoby w przypadku oskarżonego J. S. uzasadnione. Konieczność zmobilizowania się przez oskarżonego do wykonania pracy społecznie użytecznej we wskazanym wymiarze, lepiej wypełni cele stawiane karze, a także nie narazi Skarbu Państwa na konieczność poniesienia kosztów związanych z pobytem oskarżonego w zakładzie (...). Wykonanie orzeczonej kary będzie wystarczające do osiągnięcia wobec oskarżonego celów procesu karnego oraz celów kary związanych z prewencją indywidualną (względy zapobiegawczo-wychowawcze) i generalną (oddziaływanie skazania na społeczeństwo), skutecznie powstrzymując oskarżonego na przyszłość od popełniania kolejnych przestępstw, w tym tego rodzaju jak przestępstwo stanowiące przedmiot niniejszego postępowania. Jeżeli oskarżony nie zmieni swojego postępowania i nie przestanie prowadzić pojazdów mechanicznych w stanie nietrzeźwości - będzie musiał liczyć się z surowszymi konsekwencjami prawnymi takiego postępowania. Z drugiej strony sąd ocenił, że kara grzywny byłaby niewspółmiernie łagodna, zważywszy na przekroczenie dopuszczalnego przepisami stanu nietrzeźwości ponad czterokrotnie i podjętą przez oskarżonego próbę ucieczki przed funkcjonariuszami (...). Występująca w organizmie oskarżonego ilość alkoholu oznacza stan silnego upojenia alkoholowego i w znacznym stopniu upośledza zdolność do wykonywania prawidłowych manewrów i podejmowania decyzji na drodze, oskarżony zdaje się nie zdawać sobie sprawy z karygodności i szkodliwości swojego zachowania dla innych uczestników ruchu drogowego.

J. S.

II

I

Sąd uznał, że niezbędne jest wspomożenie oskarżonego w procesie resocjalizacji przez zobowiązanie go na mocy art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 5 kk, w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności, do powstrzymania się od nadużywania alkoholu.

J. S.

III

I

Zważywszy na stopień nietrzeźwości oskarżonego obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych (art. 42 § 2 kk) orzeczono w wymiarze 4 lat.

Jest to rozwiązanie sprawiedliwe i słuszne w odczuciu społecznym.

Oskarżony stanowi zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Takich uczestników należy eliminować z tego grona.

Oskarżony nie jest osobą niedoświadczoną życiowo, pomimo tego zlekceważył obowiązujące normy prawne.

J. S.

IV

I

Oskarżony popełnił jeden z czynów wymienionych w przepisie art. 43a § 2 kk. Orzeczenie tego środka było zatem obligatoryjne w przedmiotowej sprawie. Mając na uwadze okoliczności wskazane powyżej zasadne było orzec świadczenie pieniężne w wysokości o tysiąc złotych wyższej od kwoty minimalnej wskazanej przywołanym przepisie. Wysokość świadczenia została ustalona przy uwzględnieniu możliwości zarobkowych i sytuacji oskarżonego.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,

a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Z uwagi na to, że w chwili popełnienia czynu obowiązywała inna ustawa, niż w czasie orzekania, sąd obligowany treścią art. 4 § 1 kk rozważył, czy ustawa poprzednio obowiązująca jest względniejsza dla oskarżonego i stwierdzając to, zastosował przepisy ustawy obowiązujące przed datą 1 października 2023 roku.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Na zasadzie art. 627 kpk, sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 500 złotych tj. kwotę częściowych wydatków poniesionych w postępowaniu, uznając, że możliwości zarobkowe oskarżonego uzasadniają poniesienie takich kosztów. Na zasadzie art. 624 § 1 kpk, sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych w pozostałym zakresie, mając na uwadze nałożone na oskarżonego niniejszym wyrokiem zobowiązania finansowe i fakt, że oskarżony ma na utrzymaniu dziecko.

VI

Na zasadzie art. 29 ust. 1 ustawy prawo o adwokaturze, sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. M. tytułem wynagrodzenia kwotę 1,368 zł oraz 314 zł tytułem podatku VAT łącznie 1, 682 zł. Wysokość stawki określono w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 14 maja 2024 roku (Dz. U. 2024. 763), przy wzięciu pod uwagę ilości terminów rozpraw, w których ustanowiony z urzędu obrońca oskarżonego uczestniczył.

Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Joanna Śląska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Nowym Sączu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Grzegorz Król
Data wytworzenia informacji: