Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1279/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

E. P.

w okresie od 28 września 2020 roku do 20 maja 2021 roku bliżej nieustalonym miejscu ze skutkiem w miejscowości S., rejonu (...), działając jako prezes (...) z/s w W., w celu osiągniecia korzyści majątkowej doprowadziła P. Ś., prowadzącego działalność pod nazwa S- (...) z/s w S., do niekorzystnego rozporządzeniem mieniem w łącznej kwocie 43.935 zł w ten sposób, że wprowadziła go w błąd co do chęci wywiązania się z zawartej w dniu 28 września 2020 r. umowy zlecając przewóz towaru pomimo braku zamiaru uiszczenia płatności za wykonane przez P. Ś. usługi transportowe udokumentowane wystawionymi przez niego fakturami (...):

- nr (...) na kwotę 639,60 zł,

- nr (...) na kwotę 2583 zł,

- nr (...) na kwotę 922,50 zł,

- nr (...) na kwotę 492 zł,

- nr (...) na kwotę 553,50 zł,

- nr (...) na kwotę 1476 zł,

- nr (...) na kwotę 2029,50 zł,

- nr (...) na kwotę 1230 zł,

- nr (...) na kwotę 1660,50 zł,

- nr (...) na kwotę 2091 zł,

- nr (...) na kwotę 1291,50 zł,

- nr (...) na kwotę 1783,50 zł,

- nr (...) na kwotę 1168,50 zł,

- nr (...) na kwotę 1353 zł,

- nr (...) na kwotę 984 zł,

- nr (...) na kwotę 1722 zł,

- nr (...) na kwotę 984 zł,

- nr (...) na kwotę 1107 zł,

- nr (...) na kwotę 2091 zł,

- nr (...) na kwotę 1291,50 zł,

- nr (...) na kwotę 1107 zł,

- nr (...) na kwotę 799,50 zł,

- nr (...) na kwotę 861 zł,

- nr (...) na kwotę 738 zł,

- nr (...) na kwotę 1230 zł,

- nr (...) na kwotę 738 zł,

- nr (...) na kwotę 1537,50 zł,

- nr (...) na kwotę 922,50 zł,

- nr (...) na kwotę 1414,50 zł,

- nr (...) na kwotę 1168,50 zł,

- nr (...) na kwotę 799,50 zł,

- nr (...) na kwotę 1845 zł,

- nr (...) na kwotę 1476 zł,

- nr (...) na kwotę 1107 zł,

- nr (...) na kwotę 738 zł,

wystawiając jako osoba do tego upoważniona i przesyłając następnie do P. Ś. poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci dwóch not obciążeniowych datowanych na dzień 20 maja 2021 r. tytułem obciążenia P. Ś. za rzekome naruszenie obowiązku terminowego przesyłania dokumentów przewozowych w okresie objętych umową, co miało uzasadniać brak obowiązku zapłaty za świadczone przez niego dotyczące usługi, które to noty obciążeniowe nie obejmowały całości zobowiązania (...) z/s w W. wobec P. Ś. i gdzie w szczególności niezgodnie ze stanem faktycznym wskazano numery wykonywanych przez niego zleceń wskazując w nocie nr (...) zlecenie nr (...) jako odpowiadające wystawianym przez pokrzywdzonego (...) na łączną kwotę 6612 zł, gdzie w rzeczywistości zlecenie to dotyczyło tylko jednej usługi transportowej za którą pokrzywdzony wystawił (...) na kwotę 553,50 zł oraz w nocie (...) zlecenie nr (...) jako odpowiadające wystawionym przez pokrzywdzonego (...), (...), (...), (...), (...) na łączną kwotę 23997,30 zł, gdzie w rzeczywistości zlecenie to dotyczyło tylko jednej usługi transportowej za którą pokrzywdzony wystawił (...) na kwotę 799,50 zł poświadczając w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, a odnosząc się do tego, które zlecenia zostały przez P. Ś. faktycznie prawidłowo zrealizowane i na postawie jakich zleceń, i jednocześnie nie uiszczając zaległych płatności za wykonanie usługi transportowe w żadnym zakresie,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. Ś. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą S- (...) z siedzibą w S., świadcząc usługi transportowe na rzecz różnych podmiotów. W ramach tej działalności zawarł on umowę z (...) na wykonywanie przewozów, na zlecenie tej (...) ze strony (...) kontaktowała się z nim wówczas J. M.. Zawierając umowę otrzymał on regulamin współpracy.

Firma (...) wykonywała szereg przewozów na zlecenie (...), za które wystawiała ona faktury (...). Umowa obowiązywała do końca listopada 2020r.

Z wystawionych przez P. Ś. (...), jedynie trzy zostały opłacone. Pozostałe faktury ( nr (...) na kwotę 639,60 zł, nr (...) na kwotę 2583 zł, nr (...) na kwotę 922,50 zł, nr (...) na kwotę 492 zł, nr (...) na kwotę 553,50 zł, nr (...) na kwotę 1476 zł, nr (...) na kwotę 2029,50 zł, nr (...) na kwotę 1230 zł, nr (...) na kwotę 1660,50 zł, nr (...) na kwotę 2091 zł, nr (...) na kwotę 1291,50 zł, nr (...) na kwotę 1783,50 zł, nr (...) na kwotę 1168,50 zł, nr (...) na kwotę 1353 zł, nr (...) na kwotę 984 zł, nr (...) na kwotę 1722 zł, nr (...) na kwotę 984 zł, nr (...) na kwotę 1107 zł, nr (...) na kwotę 2091 zł, nr (...) na kwotę 1291,50 zł, nr (...) na kwotę 1107 zł, nr (...) na kwotę 799,50 zł, nr (...) na kwotę 861 zł, nr (...) na kwotę 738 zł, nr (...) na kwotę 1230 zł, nr (...) na kwotę 738 zł, nr (...) na kwotę 1537,50 zł, nr (...) na kwotę 922,50 zł, nr (...) na kwotę 1414,50 zł, nr (...) na kwotę 1168,50 zł, nr (...) na kwotę 799,50 zł, nr (...) na kwotę 1845 zł, nr (...) na kwotę 1476 zł, nr (...) na kwotę 1107 zł, nr (...) na kwotę 738 zł) nie zostały opłacone przez (...) W. (...) P. Ś. wystąpił więc na drogę (...) i uzyskał prawomocny (...).

E. P. była prezesem zarządu (...) (...) zawierała kilkadziesiąt umów w miesięcznie, były one podpisywane przez pełnomocników.

P. Ś., ani żadna z osób działających w jego imieniu, nie kontaktował się z E. P., która nie wykonywała żadnych czynności przy zawieraniu umowy z firmą (...) i przy jej realizacji. E. P. nie przygotowywała żadnych dokumentów związanych z realizacją poszczególnych zleceń przez P. Ś., w tym not obciążeniowych.

zeznania P. Ś.

8, 269, 496

regulamin współpracy, korespondencja między pokrzywdzonym a (...), odpisy (...), faktury i dokumentacja przewozowa, dokumentacja (...), pełnomocnictwo, informacje (...), (...) i dokumentacja (...),

15, 19-26, 27, 33-206, 223-225, 237-247, 262-268, 271-273, 284, 300-385, 401-408, 453, 499,

zeznania M. B., zeznania M. R., zeznania M. K.,

221, 234, 389, 519, 559

zeznania P. D.

519

wyjaśnienia E. P.

520

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania P. Ś.

Pokrzywdzony w swoich zeznaniach opisał w jaki sposób doszło do zawarcia umowy ze (...), w jaki sposób i w jakim czasie ta umowa była realizowana, ile faktur wystawionych przez firmę pokrzywdzonego zostało opłaconych oraz, że na drodze cywilnej uzyskał (...) za nieopłacone faktury. P. Ś. wskazał, z kim ze strony (...) kontaktował się on lub przedstawiciele jego firmy. Nie wymienił on w tym kontekście oskarżonej E. P.. Przed Sądem podał zaś, że E. P. nigdy się z nim nie kontaktowała i nigdy jej spotkał.

Sąd uznał jego zeznania za wiarygodne, spójne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym i wykorzystał je przy dokonywaniu ustaleń faktycznych.

regulamin współpracy, korespondencja między pokrzywdzonym a (...), odpisy (...), faktury i dokumentacja przewozowa, dokumentacja (...), pełnomocnictwo, informacje (...), (...) i dokumentacja (...),

Wymienione dokumenty zostały przez Sąd wykorzystane przy dokonywaniu ustaleń faktycznych. Na żadnym z nich nie ma podpisu oskarżonej.

zeznania M. B., zeznania M. R., zeznania M. K.,

Osoby związane ze (...), podały jakie funkcje w niej pełniły i w jakich okresach. W takim zakresie ich zeznania, jako wiarygodne i zgodne z dokumentacją (...) zostały wykorzystane przy dokonywaniu ustaleń faktycznych. Osoby te nie były w stanie podać, kto z ramienia (...) zawierał umowę z firmą pokrzywdzonego. M. R., będący pełnomocnikiem (...) zeznał przy tym, że z firma pokrzywdzonego nie doręczyła wszystkich koniecznych dokumentów, dlatego nie zostały zapłacone faktury. M. R. został ustanowiony pełnomocnikiem (...) przez prezesa zarządu E. P..

zeznania P. D.

Pracownik firmy pokrzywdzonego, opisał on z kim z ramienia (...) miał kontakt jako kierowca wykonujący transporty, oświadczając, że nie miał kontaktu z E. P.. Nie miał on wiedzy na temat rozliczeń firmy pokrzywdzonego z wymienioną wyżej spółką. Sąd uznał jego zeznania za wiarygodne i w takim zakresie wykorzystał je przy dokonywaniu ustaleń faktycznych.

wyjaśnienia E. P.

Oskarżona nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, wyjaśniła, że była prezesem (...) która miesięcznie zawierała kilkadziesiąt umów. Wg E. P. umowy podpisywali pełnomocnicy, ona nie podpisywała żadnej z umów, płatnościami zaś zajmowała się księgowość, ona nie miała żadnego kontaktu z firmą pokrzywdzonego. W ocenie Sądu relacja oskarżonej, jako zgodne z pozostałym materiałem dowodowym, zasługuje na danie jej wiary.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

I

E. P.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Na wstępie tej części rozważań podkreślić należy, że podstawę wszelkich rozstrzygnięć w postępowaniu karnym, zgodnie z art. 2 § 2 kpk powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne, których dokonuje Sąd w oparciu o wszystkie przeprowadzone w sprawie dowody, poddane swobodnej ocenie, uwzględniającej zasady prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Przez prawdziwe ustalenia faktyczne rozumie się zaś „ustalenia udowodnione, a więc takie, gdy w świetle przeprowadzonych dowodów fakt przeciwny dowodzeniu jest niemożliwy lub wysoce nieprawdopodobny. Obowiązek udowodnienia odnosić należy jednak tylko do ustaleń niekorzystnych dla oskarżonego, jako że on sam korzysta z domniemania niewinności (art. 5 § 1 k.p.k.), a niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na jego korzyść (art. 5 § 2 k.p.k.)” (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2008r. w sprawie V KK 267/08, opublikowane LEX nr 485030). Tym samym przy braku dowodów winy oskarżonego, dla uniewinnienia wystarczające jest uprawdopodobnienie, a nie udowodnienie jego wersji wydarzeń. Dla wydania wyroku skazującego koniecznym jest bowiem, by sprawstwo czynu było bezsporne, a nie jedynie prawdopodobne, nawet gdy stopień tego prawdopodobieństwa jest duży (tak Sąd Najwyższy w wyroku z 2 kwietnia 2009r., II KK 303/08, opubl. Lex nr 507941). Jest to konsekwencja domniemania niewinności, które jest zagwarantowane już w art. 42 ust. 3 Konstytucji. Domniemanie to „obalać ma oskarżyciel udowadniając oskarżonemu winę. Sąd zatem nie ma żadnego obowiązku poszukiwania z urzędu dowodów wspierających oskarżenie, gdy te dostarczone przez oskarżyciela do skazania nie wystarczą, a on sam do ich uzupełnienia nie dąży” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 8 marca 2007r., II Aka 33/07, opubl. KZS 2007/11/49). „W postępowaniu karnym [w którym na oskarżycielu spoczywa ciężar dowodu] nie chodzi o poszukiwanie dowodów niewinności oskarżonych, lecz dowodowe wykazanie ich winy” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 31 października 2019r., II Ka 34/19, opubl. KZS 2019/12/35).

E. P. została oskarżona o popełnienie przestępstwa z art. 286 § 1 kk i 271 § 1 kk.

Pierwszy z wymienionych penalizuje zachowanie podjęte w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, które doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu. Tak więc „przypisując sprawcy popełnienie przestępstwa określonego w art. 286 § 1 kk należy wykazać, że obejmował on swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim (kierunkowym) nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę (względnie wyzyskuje błąd ), ale także i to że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem - i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion” (wyrok Sądu Najwyższego z 14 stycznia 2004r., IV KK 192/03). Sprawcy takiego przestępstwa należy więc „wykazać, że w chwili jego dokonywania obejmował on swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim, nie tylko to, że wprowadza pokrzywdzonego w błąd (bądź go wyzyskuje), ale także i to, że doprowadza go w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion. Wskazana norma nie penalizuje przy tym wszelkich przejawów nieuczciwości w sprawach o charakterze majątkowych, a jedynie tych, które mają swoje reperkusje w sposobie rozporządzenia mieniem przez osobę, którą wprowadzono w błąd. Musi przy tym istnieć związek przyczynowy pomiędzy oszukańczym zachowaniem sprawcy, a skutkiem w postaci podjęcia przez pokrzywdzonego decyzji dotyczącej swojego majątku, jakiej nie podjąłby bez tego wprowadzenia w błąd” (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 30 sierpnia 2017r., II AKz 525/17). Wprowadzenie w błąd oznaczy, „że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy” (wyrok Sądu Najwyższego z 27 października 1986r., II KR 134/86). Biorąc pod uwagę dynamikę i różnorodność form życia gospodarczego, stwierdzić należy, że nie każde niewywiązanie się z umowy, będzie jednocześnie popełnieniem przestępstwa oszustwa. „Podstawowym kryterium rozgraniczenia oszustwa od niewywiązania się z zobowiązania o charakterze cywilnoprawnym jest wykazanie, że w chwili zawierania zobowiązania (umowy) sprawca działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, to jest dążył do uzyskania świadczenia poprzez wprowadzenie w błąd lub wyzyskanie błędu co do okoliczności mających znaczenie dla zawarcia umowy, mając świadomość, że gdyby druga strona umowy znała rzeczywisty stan, nie zawarłaby umowy lub nie zawarłaby jej na tych warunkach, na jakich została zawarta” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 29 sierpnia 2013r., AKa 122/13). Podkreślenia przy tym wymaga, że „strony transakcji nie mają obowiązku ujawnienia sytuacji materialnej swych firm” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 10 listopada 2012r., II AKa 107/12).

Drugi z wymienionych przepisów penalizuje zachowanie funkcjonariusza publicznego lub innej osoby uprawnionej do wystawiana dokumentu, która poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne. Sprawca musi więc osobiście oddziaływać na treść dokumentu i działać umyślnie.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w toku postępowania nie udowodniono, by oskarżona E. P. miała jakikolwiek kontakt z firmą pokrzywdzonego, czy to przy zawieraniu czy przy realizowaniu umowy, między (...), a firmą (...). Brak jest też jakichkolwiek dowodów na to, by to ona wystawiała jakiekolwiek dokumenty, w tym noty obciążeniowe i by miała wiedzę o istnieniu takich dokumentów. Prawo karne pozwala na pociągnięcie do odpowiedzialności za przestępstwo jedynie osoby fizycznej, która swoim zachowaniem wyczerpała znamiona czynu zabronionego. W niniejszej sprawie, wobec braku jakichkolwiek kontaktów oskarżonej z pokrzywdzoną, nie można twierdzić, że dopuściła się ona czynu opisanego w akcie oskarżenia. Nie wykazano tym samym, by to oskarżona wprowadzała w błąd pokrzywdzonego i dokonywała oszukańczych zabiegów, nie wykazano także, by to ona wystawiła jakiekolwiek dokumenty związane z umową z pokrzywdzonym, w tym noty obciążeniowe. W związku z tym należało uniewinnić oskarżoną od popełnienia zarzucanego jej czynu.

Powyższe rozstrzygnięcie nie wpływa na istnienie cywilnoprawnego zobowiązania (...) wobec P. Ś.. Jednak takie zobowiązanie (...) osoby prawnej nie przesądza samo w sobie o odpowiedzialności karnej osoby fizycznej, nawet jeśli była członkiem organu osoby prawnej.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i

środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się

do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,

a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

I

Wobec uniewinnienia oskarżonej Sąd kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Podpis