Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1197/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. C.

W dniu 14 kwietnia 2023 roku w N. przy ul. (...), działając umyślnie, publicznie i bez powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego poprzez zadawanie K. W. uderzeń pięściami po twarzy i całym ciele spowodował u niego obrażenia ciała w postaci urazu głowy z pozostawieniem sińców, rany tłuczonej nosa oraz skręcenia palca IV dłoni lewej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów jego ciała na okres poniżej siedmiu dni.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 14 kwietnia 2023 r. K. W. jechał samochodem marki K. (...) o numerach rejestracyjnych (...) (...) w N.. Dojeżdżając do ronda przy sklepie (...) na jego pas ruchu z pasa skrętu w prawo wjechał samochód marki V. (...)

o (...), którym kierował A. C., wymuszając pierwszeństwo. K. W. zdenerwował się takim zachowaniem oskarżonego, bowiem w jego ocenie mogło doprowadzić do kolizji w związku z czym użył klaksonu. A. C. zatrzymał samochód bezpośrednio przed rondem, wysiadł z prawej strony

i krzycząc podszedł do samochodu pokrzywdzonego. K. W. również opuścił swój samochód, bo chciał wyjaśnić sytuację. Oskarżony, kiedy znalazł się przy pokrzywdzonym uderzył go zaciśniętą pięścią w twarz. Następnie próbował zadać mu drugi cios, ale K. W. zrobił unik. W wyniku zadanego uderzenia pokrzywdzony stracił równowagę i upadł na asfalt. Wtedy oskarżony usiadł na nim, dociskał go do podłoża oraz zadawał mu uderzenia pięściami po głowie i ciele.

zeznania świadka K. W.

k. 3, 52, 85-86

nagranie przedłożone przez K. W.

k. 9

protokół oględzin rzeczy

k. 25-29

wyjaśnienia oskarżonego A. C.

k. 38, 85

zeznania świadka E. Ż.

k. 41-42, 58

W wyniku zachowania oskarżonego, K. W. doznał urazu głowy z pozostawieniem sińcow, rany tłuczonej nosa oraz skręcenia palca IV dłoni lewej. Obrażenia te skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała pokrzywdzonego na okres poniżej 7 dni.

opinia biegłego z zakresu medycyny sadowej

k. 70

protokół oględzin osoby

k. 10-11

dokumentacja fotograficzna

k. 13-15

dokumentacja medyczna

k. 20

A. C. był uprzednio sześciokrotnie karany za przestępstwo z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej na kary ograniczenia wolności i pozbawienia wolności, którą odbywał w systemie dozoru elektronicznego.

Oskarżony z zawodu jest kucharzem. Jest żonaty

i posiada dwoje małoletnich dzieci. Nigdzie nie pracuje, a jego rodzina utrzymuje się ze świadczeń z opieki społecznej. A. C. nie dysponuje żadnym majątkiem.

(...)

k. 81-83

oświadczenie oskarżonego A. C.

k. 37. 85

informacje o oskarżonym A. C., zebrane przez funkcjonariusza (...)

k. 46

zaświadczenie o stanie majątkowym oskarżonego A. C.

k. 47

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

wyjaśnienia oskarżonego A. C.

Ustalając stan faktyczny, Sąd oparł się na wyjaśnieniach oskarżonego w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, co w świetle materiału dowodowego nie budzi żadnych wątpliwości. Przyznanie się do winy koresponduje w pełni ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci zeznań świadków K. W.

i E. Ż., a także zabezpieczonymi nagraniami.

Również zasady logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego nakazują przyjąć, że oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, bowiem po prostu poczuwał się do winy. Gdyby był osobą niewinną nie przyznawał by się do czegoś czego nie zrobił.

zeznania świadka K. W.

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd dał wiarę przekonywającym zeznaniom pokrzywdzonego K. W.. Zarówno treść tych zeznań, które są konsekwentne

i spójne, mając na uwadze pozostały zebrany w sprawie materiał dowodowy, jak

i bezpośredni kontakt ze świadkiem podczas rozprawy, nie dały żadnych podstaw do podważenia przedstawionej przez niego wersji zdarzeń. Świadek bez żadnych wątpliwości rozpoznał A. C. jako sprawcę, który na niego napadł. Wymieniony jednocześnie nie znał wcześniej oskarżonego

w związku z czym nie miał żadnego powodu dla którego miałby bezpodstawnie go obciążać. Zeznania tego świadka stanowią rzeczową relację zachowania oskarżonego względem niego. Nadto zeznania K. W. korelowały

z zabezpieczonym nagraniem z kamery, zamontowanej w jego samochodzie oraz wykonanym przez świadka E. Ż..

Oskarżony zresztą w żaden sposób nie kwestionował relacji pokrzywdzonego.

zeznania świadka E. Ż.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania świadka E. Ż., które zostały potwierdzone zabezpieczonymi nagraniami. Wymieniony świadek jako osoba obca zarówno dla oskarżonego jak i pokrzywdzonego nie miał żadnych powodów, aby przedstawić przebieg zdarzenia w sposób odmienny od rzeczywistego, a przez to jest w pełni obiektywny. Nadto zeznania tego świadka korespondują

z relacją pokrzywdzonego, oraz zostały potwierdzone przez oskarżonego.

protokół oględzin rzeczy

protokół oględzin osoby

dokumentacja fotograficzna

dokumentacja medyczna

(...)

informacje o oskarżonym A. C., zebrane przez funkcjonariusza (...)

zaświadczenie o stanie majątkowym oskarżonego A. C.

Dokumenty zostały uznane za wiarygodne. Nie były one kwestionowane przez żadną ze stron.

opinia biegłego z zakresu medycyny sadowej

Opinia pełna, jasna i kategoryczna. Zresztą żadna ze stron jej nie kwestionowała. Spełnia ona wymogi art. 200 kpk

i została poprzedzona rzetelną analizą akt sprawy.

nagranie przedłożone przez K. W.

Dowód niekwestionowany przez żadną ze stron.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle materiału dowodowego nie budzi żadnych wątpliwości, że A. C.

w dniu 14 kwietnia 2023 roku w N. przy ul. (...), działając umyślnie, publicznie i bez powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego poprzez zadawanie K. W. uderzeń pięściami po twarzy i całym ciele spowodował

u niego obrażenia ciała w postaci urazu głowy z pozostawieniem sińców, rany tłuczonej nosa oraz skręcenia palca IV dłoni lewej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów jego ciała na okres poniżej siedmiu dni.

Niewątpliwie więc działaniem swoim oskarżony wyczerpał znamiona występku z art. 157 § 2 kk. Analiza akt sprawy przekonuje, iż zachowanie oskarżonego, polegające na zadawaniu uderzeń pozostało w związku przyczynowym z skutkiem w postaci uszkodzenia ciała pokrzywdzonego na czas poniżej 7 dni.

W oparciu o okoliczności sprawy Sąd podzielił ocenę organów ściągania, że czyn zarzucony oskarżonemu A. C. niewątpliwie miał charakter chuligański. Treść art. 115 § 21 kk stanowi, że ,,występkiem o charakterze chuligańskim jest występek polegający na umyślnym zamachu na zdrowie, na wolność, na cześć lub nietykalność cielesną, na bezpieczeństwo powszechne, na działalność instytucji państwowych lub samorządu terytorialnego, na porządek publiczny (…), jeżeli sprawca działa publicznie i bez powodu, albo z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego.

Ze względu na czas, miejsce, jak i okoliczności zajścia (środek jezdni przed wjazdem na rondo, które zostało zablokowane z racji pozostawienia przez oskarżonego samochodu, co dodatkowo spowolniło ruch dużej liczby pojazdów) zachowanie oskarżonego było dostrzegalne dla szerszego kręgu osób oraz było to działanie bez powodu przez co okazał rażące lekceważenie porządku prawnego – nosiło zatem cechy występku chuligańskiego – co też znalazło swoje odzwierciedlenie w kwalifikacji prawnej czynu.

Oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Chciał spowodować obrażenia ciała u K. W. i zadając mu uderzenia bezpośrednio do tego zmierzał.

Czyn A. C. będący przedmiotem niniejszego postępowania jest zawiniony. Nie dał on bowiem posłuchu normie prawnej wyrażonej w art. 157 § 2 k.k - jego decyzja była świadoma i swobodna. Jest on osobą dorosłą, w pełni poczytalną, w chwili popełnienia przez niego zarzucanego mu przestępstwa miał możliwość rozpoznania bezprawności swojego czynu. Nie zachodziły przy tym żadne okoliczności, które pozwalałyby na przyjęcie, że działał on w szczególnej sytuacji motywacyjnej, która mogłaby usprawiedliwić złamanie przez niego norm prawnych. Miał on możliwość rozpoznania faktycznego i społecznego znaczenia czynu, mając na uwadze poziom jego rozwoju intelektualnego, emocjonalnego

i społecznego oraz stan wiedzy i doświadczenia.

Czyn oskarżonego charakteryzuje znaczny stopień społecznej szkodliwości. A. C. zaatakował najwyższe rodzajowo dobra chronione prawem jakim jest zdrowie ludzkie, rozumiane jako prawidłowość procesów fizjologicznych i związana z tym zdolność człowieka do wypełniania jego funkcji społecznych. Dobra te są szczególnie chronione przez prawo karne. Oskarżony zastosował przemoc wobec osoby, który pozwoliła sobie zareagować na jego niewłaściwe zachowanie na drodze. Nie dość, że najpierw stworzył zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego to jeszcze zaprezentował agresywne i brutalne zachowanie, które obserwowała duża liczba osób. Sytuacja bowiem rozegrała się przy wjeździe na rondo, w czasie, gdy natężenie ruchu było wysokie. Żadna okoliczność nie uprawnia do stosowania przemocy fizycznej wobec innej osoby. Podjęte zaś przez niego działania nie były adekwatne do okoliczności, jakie wystąpiły. Nie jest bowiem rzeczą normalną, aby jakąkolwiek sytuację, nawet konfliktową załatwiać przy użyciu siły fizycznej, mając dodatkowo świadomość swojej przewagi fizycznej. Nie ulega wątpliwości, że pokrzywdzony został zaskoczony tym, że oskarżony go uderzył. Nikt na jego miejscu nie spodziewałby się, że zostanie zaatakowany niemal na środku drogi, na oczach wielu osób. K. W. w wyniku pierwszego uderzenia upadł, co oskarżony wykorzystał, dociskając go do ziemi i okładając go rękami po całym ciele. Stosowanie przemocy fizycznej nie jest formą i sposobem na przedstawianie swoich racji, winno to bowiem odbywać się na drodze konstruktywnego dialogu. Zarówno motywacja oskarżonego, jak i sposób jego działania są naganne z punktu widzenia moralnego i nie można ich zaakceptować.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i

środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się

do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. C.

I

I

Rozważając kwestię rodzaju

i wysokości kary za przypisany oskarżonemu czyn, Sąd przy jej wymierzaniu kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 kk.

Jako okoliczność obciążającą Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego nim dobra jakim jest życie i zdrowie ludzkie - dobra o szczególnej wartości, w sposób nadrzędny chronione prawem. W ocenie Sądu żadne okoliczności nie uprawniają do naruszania tych dóbr, a zasadą powinno być powstrzymanie się od tego typu zachowań. Ponadto Sąd miał na uwadze niskie pobudki, jakie doprowadziły do popełnienia przestępstwa – chęć zamanifestowania swoich racji i siły. Nadto Sąd uwzględnił uprzednią karalność oskarżonego. Istotne znaczenie miał również chuligański charakter czynu.

Należało również zauważyć, że według przepisu art. 57a § 1 k.k. skazując za występek o charakterze chuligańskim, sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości nie niższej od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Analizują k. k. oskarżonego można wysnuć wniosek, że dotychczas orzeczone kary grzywny oraz ograniczenia wolności nie przyniosły oczekiwanego efektu. A. C. nadal wykazuje tendencję do naruszania przepisów prawa. Orzeczenie ponownie kary

o charakterze wolnościowym

w przypadku A. C. byłoby niecelowe. Należy mieć bowiem na uwadze, ze zachowanie oskarżonego było bardzo brutalne i agresywne. Tego rodzaje przypadki stosowania przemocy musza spotkać się

z zdecydowaną reakcją wymiaru sprawiedliwości, szczególnie, że czyn obserwowała większa liczba osób, bowiem natężenie ruchu w tym czasie było duże, dodatkowo oskarżony, blokując wjazd na rondo spowolnił ten ruch.

Co prawda A. C. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, ale okoliczności tej nie można przeceniać, uwzględniając, iż jego zachowanie zostało zarejestrowane przez kamery. Nadto oskarżony nie wyraził ani skruchy, ani żalu z powodu swojego postępowania. Nie przeprosił również pokrzywdzonego, mimo, że miał okazję zrobić to podczas rozprawy.

Uwzględniając powyższe okoliczności Sąd wymierzył A. C. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu orzeczona kara uzmysłowi oskarżonemu nieopłacalność popełniania przestępstw i uświadomi mu naganność jego postępowania.

A. C.

II

I

Zgodnie z art. 57a § 2 kk

w przypadku skazania za występek

o charakterze chuligańskim Sąd obligatoryjnie orzeka dolegliwość pieniężną wobec sprawcy w postaci nawiązki na rzecz pokrzywdzonego. Na mocy powołanego przepisu ustawy Sąd wymierzył oskarżonemu nawiązkę w kwocie 2000 zł. Ma ona na celu częściowe zrekompensowanie krzywd

i bólu fizycznego pokrzywdzonego, spowodowanych zachowaniem oskarżonego. Wysokość nawiązki jest też zdaniem Sądu adekwatna do wagi

i charakteru popełnionego przestępstwa.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,

a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Stosownie do treści art. 627 kpk Sad obciążył oskarżonego wydatkami w kwocie 230 zł na które złożyły się: wynagrodzenie biegłego za sporządzenie opinii– 160 zł, (...) – 30 zł, koszty doręczeń w postępowaniu przygotowawczym

i sądowym – 40 zł, a także opłata od orzeczonej kary - 120 zł. Oskarżony jest osobą młodą, nie ustalono, aby występowały po jego stronie jakiekolwiek przeciwskazania zdrowotne do podjęcie zatrudnienia. Ma on możliwość zapłaty zasądzonych kosztów.

Podpis