Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 243/25

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

A. C.

Oskarżona została uznana za winną popełnienia przestępstwa z art. 177 § 1 kk polegającego na tym, że w dniu 5 lipca 2024 r. na ul. (...) w N. nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym wynikające z art. 27 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym w ten sposób, że kierując pojazdem marki V. o nr rej. (...) nie zachowała szczególnej ostrożności zbliżając się do przejazdu dla rowerów i nie ustąpiła pierwszeństwa rowerzyście M. B., który przejeżdżał przez ten przejazd ze strony lewej na stronę prawą patrząc z pozycji kierującej pojazdem, który to w celu uniknięcia zderzenia z w/w pojazdem gwałtownie zahamował doprowadzając do wywrócenia roweru, w wyniku czego odniósł obrażenia ciała w postaci złamania nasady bliższej kości ramiennej lewej, które skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 1 kk, przy czym rowerzysta M. B. zbliżając się do skrzyżowania i przejeżdżając przez przejazd dla rowerów nie zachował szczególnej ostrożności oraz poprzez nieprawidłowe hamowanie lub zbyt dużą prędkość z jaką się poruszał doprowadził do wywrócenia się roweru, gdzie przy zastosowaniu prawidłowej techniki hamowania lub też poruszając się z mniejszą prędkością miał możliwość prawidłowego zatrzymania roweru, czym przyczynił się do zaistnienia zdarzenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona A. C. urodziła się w (...) r. Nie była karana za przestępstwa, jak również nie figuruje w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego. Jej stan zdrowia jest dobry, nie leczyła się psychiatrycznie, neurologicznie bądź odwykowo.

W dniu 5 lipca 2024 r. około godz. 16 oskarżona prowadziła ulicą (...) w N. samochód marki V.. Warunki drogowe były bardzo dobre. Kiedy oskarżona dojeżdżała do skrzyżowania z ulicą (...), nie zachowała szczególnej ostrożności i nie zauważyła - choć obiektywnie było to możliwe i gdyby odpowiednio obserwowała otoczenie pojazdu, dostrzegłaby to - że z jej lewej strony, jadąc ścieżką dla rowerów, do przejazdu dla rowerów /równoległego do przejścia dla pieszych/ nadjeżdża na rowerze pokrzywdzony M. B.. W konsekwencji oskarżona nie zatrzymała pojazdu aby ustąpić mu pierwszeństwa przejazdu, mimo iż była do tego zobligowana znakiem A-7 (ustąp pierwszeństwa przejazdu). M. B., widząc brak reakcji kierującej, gwałtownie zahamował obydwoma hamulcami aby uniknąć zderzenia z pojazdem, co spowodowało, iż wywrócił się wraz z rowerem na podłoże (gwałtowna reedukacja prędkości spowodowała, że został przerzucony w przód przez kierownicę pojazdu), w następstwie czego doznał złamania nasady bliższej kości ramiennej lewej. Nie doszło do kontaktu roweru i ciała pokrzywdzonego z samochodem. Zarówno oskarżona jak i pokrzywdzony byli trzeźwi. Po upadku pokrzywdzonego oskarżona zatrzymała pojazd, wysiadła z niego i podeszła do M. B., przepraszała go za zdarzenie, pomogła mu wstać, wezwała pogotowie, które udzieliło pokrzywdzonemu pierwszej pomocy, po jakimś czasie na miejsce zdarzenia nadjechał także przejeżdżający w pobliżu patrol Policji, a funkcjonariusze podjęli czynności służbowe w związku z zaistniałym zdarzeniem.

- protokoły badania trzeźwości oskarżonej i pokrzywdzonego (k. 4-5)

- protokół oględzin miejsca zdarzenia (k. 7-8)

- protokół oględzin samochodu (k. 9-10)

- protokół oględzin roweru (k. 11- 12)

- protokół przesłuchania pokrzywdzonego (k. 15)

- karta informacyjna leczenia szpitalnego (k. 16)

- dok. fotograficzna miejsca zdarzenia (k. 19-24)

- szkic miejsca zdarzenia (k. 25)

- opinia biegłego lekarza dot. obrażeń pokrzywdzonego (k. 38)

- opinia biegłego ds. rekonstrukcji zdarzeń drogowych ( k. 49-70)

- dane z ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego (k. 79)

- dane z Krajowego Rejestru Karnego (k. 81)

- wyjaśnienia oskarżonej (k. 83)

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił w oparciu o wyżej przywołane dowody osobowe oraz z dokumentów, które były wiarygodne, korelowały ze sobą i uzupełniały się, pozwalając zrekonstruować wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia okoliczności zdarzenia drogowego. Dowody te nie budziły wątpliwości z punktu widzenia kryteriów wskazanych w art. 7 kpk, a opinia biegłego ponadto nie była dotknięta uchybieniami o jakich mowa w art. 201 kpk. Należy wskazać, że oskarżona przyznała się do winy, a wyjaśnienia jej odpowiadają pozostałemu materiałowi dowodowemu.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Swoim czynem oskarżona wyczerpała przedmiotowe i podmiotowe znamiona typu czynu zabronionego opisanego w art. 177 § 1 kk . Opis i kwalifikacja prawna tego czynu wskazane we wniosku prokuratora były prawidłowe, opierały się na zalegającym w aktach materiale dowodowym, w tym opinii biegłego ds. rekonstrukcji zdarzeń drogowych K. L. i nie wymagały korekt ze strony Sądu. Znajdując się blisko przejazdu dla rowerów (a także siłą rzeczy przejścia dla pieszych i skrzyżowania) oskarżona mogła (nie było do tego żadnych obiektywnych przeszkód) i powinna była zachować szczególną ostrożność oraz ustąpić pierwszeństwa przejazdu pokrzywdzonemu, obowiązek taki wprost wynika art. 27 ustawy Prawo o ruchu drogowym (znajdował się tam także, patrząc od strony jazdy oskarżonej, znak A-7, widoczny na fotografiach z miejsca zdarzenia). Ukształtowanie terenu i warunki pogodowe były również tego rodzaju, że gdyby oskarżona istotnie zachowała wymaganą szczególną, a więc kwalifikowaną ostrożność, to mogła dostrzec rowerzystę wcześniej i zareagować z odpowiednim wyprzedzeniem, przez co wymieniony nie musiałby podejmować gwałtownego manewru obronnego, który spowodował jego wywrócenie się i złamanie kości lewego ramienia. W miejscu zdarzenia nie ma przeszkód terenowych utrudniających obserwację otoczenia z miejsca, w którym znajdowała się oskarżona, zresztą gdyby takowe się tam znajdowały, to i tak jedynie zobowiązywałoby to kierujących do jeszcze większej ostrożności. Oskarżona czynu tego dopuściła się nieumyślnie w rozumieniu art. 9 § 2 kk, nie chciała i nie godziła się na spowodowanie przez siebie wypadku i wyrządzenie krzywdy innemu człowiekowi (brak jakichkolwiek dowodów pozwalających postawić jej taki zarzut), lecz stało się tak, gdyż nie zachowała ostrożności wymaganej w danych okolicznościach – czyli wspomnianej w Prawie o ruchu drogowym kwalifikowanej, szczególnej, ponadprzeciętnej ostrożności. Oskarżona zanim ruszyła pojazdem z miejsca powinna była uzyskać pewność, że do przejazdu dla rowerów nie zbliża się żaden uczestnik ruchu i dopiero wówczas jechać dalej. Czyn oskarżonej był nie tylko czynem bezprawnym (realizującym wspomniane przedmiotowe i podmiotowe znamiona typu czynu zabronionego), lecz również czynem zawinionym i karygodnym tzn. cechującym się większą niż znikoma społeczną szkodliwością – spełniał więc wszystkie przewidziane w kodeksie karnym warunku przestępności i jako taki był przestępstwem z art. 177 § 1 kk. Należy także podkreślić, że choć Sąd aprobuje wyłaniający się z materiału dowodowego wniosek o przyczynieniu się pokrzywdzonego do zdarzenia (również jego, z uwagi na miejsce zdarzenia, obligował wymóg zachowania szczególnej ostrożności), zarazem zdaniem Sądu przyczynienie się to należy ocenić jako niewielkie, minimalne, w żaden sposób nie pomniejszające odpowiedzialności oskarżonej za zaistnienie zdarzenia. W reakcji na ruch pojazdu M. B. – mając zarazem bardzo mało czasu na ocenę sytuacji i podjęcie decyzji – musiał bowiem podjąć jakiś manewr obronny, o ile chciał uniknąć kolizji z samochodem, a zarazem zrozumiałe jest, że takim naturalnym, nieomal automatycznym odruchem na zaistniały stan zagrożenia jest w takiej sytuacji – skądinąd również w przypadku kierowców samochodów – gwałtowne, czasami nawet zbyt gwałtowne i mocne, hamowanie. Trzeba zaznaczyć, że w swoim zeznaniu pokrzywdzony nie wypierał się takiej swojej reakcji i lojalnie wskazał cyt. …gwałtownie zahamowałem oboma hamulcami. Przerzuciło mnie wtedy przez kierownicę” (k. 15).

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

W pkt. I wyroku Sąd warunkowo umorzył postępowanie przeciwko oskarżonej. Nie zachodziły przesłanki sprzeciwiające się uwzględnieniu wniosku prokuratora. Sąd po analizie sprawy podzielił przekonanie oskarżyciela, że stanowi to optymalny sposób zakończenia procesu. Spełnione zostały wszystkie formalnoprawne i materialnoprawne przesłanki takiego rozstrzygnięcia przewidziane w kodeksie karnym. Należy zwłaszcza uwypuklić, że postawa oskarżonej już na miejscu zdarzenia (udzielenie pomocy pokrzywdzonemu, przeprosiny, wezwanie pogotowia) i incydentalny charakter czynu w życiu oskarżonej (A. C. nie tylko nie była karana za przestępstwa, ale także za wykroczenia drogowe, nie figuruje w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego) wskazują, że konsekwencje prawne w postaci warunkowego umorzenia postępowania są w zupełności wystarczające dla osiągnięcia celów postępowania, szczególnie tych o charakterze prewencyjnym, zapobiegawczo-wychowawczym, a także związanych z koniecznością ochrony dóbr prawnych pokrzywdzonego (art. 2 § 1 pkt. 3 kpk). M. B. nie sprzeciwiał się warunkowemu umorzeniu postępowania, a substytut jego pełnomocnika na posiedzeniu wprost oświadczył, że nie sprzeciwia się wnioskowi prokuratora.

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się

do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W pkt. I wyroku Sąd warunkowo umorzył postępowanie karne, a motywy takiego orzeczenia zostały wskazane powyżej w pkt. 3.3 niniejszego uzasadnienia.

Z kolei w pkt. II wyroku, Sąd orzekł oskarżonej nawiązkę na rzecz M. B. w kwocie 700 zł. Taka wysokość nawiązki została zaproponowana we wniosku prokuratora (k. 85/2), w ocenie Sądu jest ona adekwatna do okoliczności zdarzenia, jak również o modyfikację rozstrzygnięcia w tym zakresie nie wnosił obecny na posiedzeniu substytut pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego (protokół posiedzenia k. 102).

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,

a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. III

W pkt. III wyroku Sąd mając na uwadze wynik postępowania, na podstawie przywołanych przepisów obciążył oskarżoną całością kosztów procesu mając na uwadze, że jej sytuacja majątkowa pozwala na ich uiszczenie w orzeczonej wysokości, a w sprawnie nie zachodzą przewidziane w art. 624 § 1 kpk przesłanki do zwolnienia oskarżonej od kosztów sądowych w całości lub w części.

Sąd nadmienia ponadto, iż na skutek przeoczenia w wyroku nie orzeczono od oskarżonej wydatków na rzecz oskarżyciela posiłkowego M. B. związanych z jego reprezentacją procesową, mimo złożenia takiego wniosku przez substytuta pełnomocnika na posiedzeniu w dniu 28 kwietnia 2025 r. (rozstrzygnięcie z pkt. III wyroku odnosi się tylko do kosztów sądowych). W celu uzyskania odnośnego rozstrzygnięcia możliwe jest złożenie wniosku w trybie art. 626 § 2 kpk (zob. art. 447 § 6 kpk).

1Podpis