Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 31 maja 2021 r.

Powód N. P., w pozwie złożonym w Sądzie Rejonowym w Płocku, domagał się zasądzenia od pozwanego W. B. kwoty 1.488 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 21 maja 2017r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów postępowania (k.5-7, k.38).

W uzasadnieniu wywodził, że 12 maja 2017r. zakupił w sklepie internatowym „narzędziowybazarek.pl” pompę do wody, wąż do wody, wiertarką udarową (nr (...)). Sklep należał do W. B., określonego przez personel „ jako właściciel firmy”. Przesyłka została opłacona za pobraniem. Zamówienie jednakże odbiegało od tego, które było przedmiotem umowy. Podkreślił, że otrzymał pompę firmy (...), wąż polskiej produkcji, wiertarkę udarową E. a wszystko to o innych parametrach technicznych i niższej cenie niż zamówione. W rozmowie telefonicznej z pozwanym, nie padły żadne wyjaśnienia czy propozycja rozwiązania problemu. W konsekwencji czego towar został odesłany wraz z oświadczeniem o odstąpieniu od umowy. Mimo ponagleń, kwota zakupu nie została zwrócona. Na kwotę objętą żądaniem składa się kwota 494 zł jako koszt zakupu towarów, kwota 500 zł jako koszt porady prawnej oraz koszt zakupu nowych towarów u innych kontrahentów ze znacznym opóźnienie co spowodowało zniszczenia w gospodarstwie domowym na skutek warunków atmosferycznych.

Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2018r. Sąd Rejonowy w Płocku na podstawie art. 27 § 1 k.p.c. stwierdził swoją niewłaściwość miejscową i sprawę przekazał według właściwości do Sądu Rejonowemu w Gorlicach (k.33).

W piśmie z dnia 15 czerwca 2018r. i kolejnym, pozwany W. B. wniósł o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w Nowym Sączu jako właściwego miejscowo i tym samym nadesłanie pozwu na adres właściwy (k.43-44, k.64-65).

Uzasadniając wskazał, że osoba która odebrała przesyłkę sądową była jego kolegą z pracy w tej samej firmie a on nigdy nie zamieszkiwał pod adresem wskazanym przez powoda. Podał, że nie jest mu znana ta sprawa ani nie posiada żadnego zobowiązania względem powoda. Podkreślił, iż jest możliwe że sprawa dotyczy okresu kiedy pracował w jednej z firm razem z osobą, która odebrała jego przesyłkę. Wszystkie więc czynności wykonywał wyłącznie w ramach stosunku pracy.

Postanowieniem z dnia 6 lipca 2018r. Sąd Rejonowy w Gorlicach stwierdził swoją niewłaściwość miejscową i sprawę przekazał według właściwości do tut. Sądu (k.47).

W piśmie z dnia 23 kwietnia 2019r. i 12 lipca 2019r, powód sprecyzował, iż aktualnie domaga się: 494 zł jako kwoty głównej obejmującej wartość transakcji (trzy artykuły oraz koszt przesyłek); 800 zł jako zwrotu utraconego wynagrodzenia za dzień pracy wobec stawiennictwa na rozprawie w tut. Sądzie; 60 zł jako kosztu opłaty od pozwu i zażalenia (2x30 zł); 500 zł jako kosztu dwóch porad prawnych po 200 zł i kosztu dojazdu na porady prawne - 100 zł, 494 zł jako rekompensaty (zwrot za zakup towaru zakupnego u innego kontrahenta). Razem 2348 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 494 zł (k.81, k.90)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 maja 2017r. powód N. P. na stronie internetowej „narzędziowy - bazarek.pl” zakupił pompę żeliwną do wody czystej/ brudnej (...) marki (...) G. za kwotę 199 zł, wąż do wody 20m ^{( 2)} marki (...) G. za kwotę 75 zł oraz wiertarkę udarową (...) marki E. G.za kwotę 169 zł. Razem koszt zakupionych towarów, zgodnie z potwierdzeniem zamówienia nr (...) otrzymanym przez powoda adres poczty elektronicznej, wyniósł 475 zł płatne za pobraniem.

( dowody: wydruki ze strony internetowej – k. 13-15, potwierdzenie zamówienia – k. 12 , zeznania powoda - protokół z 23.09.2020r. , I Cps 27/20, k.164-165)

Niedługo po tym powód otrzymał zakupione artykuły, które jednakże odbiegały parametrami od tych zamówionych.

W konsekwencji czego powód skontaktował się telefonicznie z pracownikiem sklepu (...) celem wyjaśnienia zaistniałej sytuacji. Rozmowa nie przyniosła rezultatu.

Ostatecznie więc, powód w dniu 20 maja 2017r. złożył oświadczenie o odstąpieniu od przedmiotowej umowy, jednocześnie wzywając do zwrotu wpłaconej kwoty 494 zł. Razem z oświadczeniem powód, za pośrednictwem firmy przewozowej, zwrócił w dniu 21 maja 2020r. nadesłane produkty.

Mimo upływu 6 tygodni powód nie otrzymał zwrotu środków. W dniu 28 czerwca 2017r. ponownie wezwał do zwrotu gotówki. Bezskutecznie.

W wiadomości e-mail sprzedający poinformował, iż w razie zapłaty za przesyłkę odeśle zakupiony wcześniej towar bądź zwróci środki w sytuacji znalezienia nabywcy.

Strony nie doszły do porozumienia. Powód nie otrzymał zwrotu zapłaconej kwoty.

( dowody: zeznania powoda - protokół z 23.09.2020r. , I Cps 27/20, k.164-165, oświadczenie o odstąpieniu – k.16, dokumenty przewozowe – k.17, protokół przekazania towaru – k. 18, wiadomość email powoda z 28.06.2017r – k.19, wiadomość email sprzedającego z 30.06.2017r. – k.20)

W dniu 16 czerwca 2017r. powód zakupił u innego kontrahenta pompę do wody marki (...) oraz wąż strażacki z złączkami za łączną kwotę 305,04 zł. Następnie w dniu 25 sierpnia 2017r. wiertarkę H. (...) za kwotę 129 zł. Łącznie wraz z kosztem transportu 137,60 zł.

( dowody: faktura z 16.08.2017r. – k.39, faktura – k.40)

Aktualnie strona internetowa „narzędziowy- bazarek.pl” została zlikwidowana. Pozwany nie prowadził sklepu internetowego „narzędziowy – bazarek.pl” .

( dowody: ustalenia poczynione z urzędu - protokół rozprawy z dnia 28.06.2018r. – k.46 oraz informacje dostępne na stronach internetowych)

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się dokumentach zgromadzonych w aktach niniejszej sprawy a także w oparciu o ustalenia poczynione przez Sad z urzędu.

Sąd uwzględnił także zeznania powoda.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powód N. P. domagał się od W. B. zapłaty łącznie kwoty 2.348 zł z tym, że kwoty 494 zł jako zwrot kwoty uiszczonej za zakupiony towar w wyniku odstąpienia od umowy a także kwoty 494 zł jako rekompensaty za zakup towaru u innego kontrahenta. W pozostałej części kwota ta obejmowała koszty powstałe w wyniku przedmiotowej sprawy.

Powód powoływał się na fakt, że odstąpił od umowy sprzedaży zawartej na odległość z pozwanym. Pozwany jednakże stał na stanowisku, że nigdy nie łączył go z powodem jakikolwiek stosunek prawny a żądanie dotyczy ewentualnie okresu kiedy on był pracownikiem w sklepie w którym powód dokonał zakupu.

Kwestią sporną była przede wszystkim legitymacja bierna pozwanego.

Zgodnie z regułą wyrażoną w art. 6 k.c. określającą zasadę rozkładu ciężaru dowodu w postępowaniu cywilnym, strona która powołując się na swoje prawo, wysuwając określone żądanie, obowiązana jest udowodnić fakty je uzasadniające. W konwencji czego to do powoda jako występującego z pozwem, należało udowodnienie faktów pozytywnych, które stanowią podstawę jego powództwa, skoro z faktów tych wywodzi on swoje prawo. Z przywołaną regułą związany pozostaje przepis art. 232 k.p.c. zgodnie z którym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Wobec tego, za prawdziwe mogą być więc przyjęte w procesie cywilnym jedynie te fakty, które zostały udowodnione przez stronę obciążoną ciężarem ich dowodzenia, zaś pominięte powinny zostać te fakty, które przez stronę obciążoną obowiązkiem dowodzenia nie zostały w sposób należyty wykazane .

Oznacza to w niniejszej sprawie, że na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia istnienia po jego stronie zasadności dochodzonego roszczenia, w tym przedstawienia dowodu na potwierdzenie istnienia osoby zobowiązanej, tym bardziej, iż zarzut taki został zgłoszony.

Posiadanie przez strony legitymacji czynnej i biernej w procesie jest przesłanką zasadniczą, od której istnienia uzależniona jest możliwość uwzględnienia powództwa, a jej brak, zarówno w postaci czynnej jak i biernej, prowadzi do wydania wyroku oddalającego powództwo.

Legitymacja procesowa oznacza więc, że dany podmiot jest uprawniony do występowania w charakterze strony w konkretnym procesie w stosunku do jego przedmiotu (uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2000r., sygn. III CKN 525/98, Lex nr 1218221). Wyróżnia się zatem legitymację czynną, która zawsze jest ściśle związana ze stroną powodową i oznacza jej uprawnienie do wszczęcia i prowadzenia procesu oraz legitymację bierną uzasadniającą występowanie w procesie w charakterze pozwanego.

Legitymacja procesowa będzie wypływać ze stosunku materialnoprawnego, czyli będzie z nim ściśle związana (pojęcie legitymacji materialnej). Powód i pozwany muszą więc pozostawać w określonym stosunku materialnoprawnym do przedmiotu procesu cywilnego (uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2011r., I PK 264/10, Lex nr 896462).

W niniejszej sprawie sformułowane przez powoda roszczenie główne było oparte o treść art. 535 k.c. i następne a także przepisy ustawy z dnia 30 maja 2014r. o prawach konsumenta (Dz.U.2014. poz. 827 ze zm.).

Niesporne było, że powód zawarł umowę sprzedaży na odległość z podmiotem, który prowadził stronę internetową pod nazwą ”narzędziowy – bazarek.pl”. Ostatecznie też od umowy tej odstąpił, żądając zwrotu kosztów zamówionego towaru. Powód skierował swoje żądnie do pozwanego W. B.. Nie ulega wątpliwości, iż z przedłożonych dokumentów wynika, że powód korespondował z W. B.. Z tą osobą miał także kontakt telefonicznych i do tej osoby odsyłał towar. Fakty te jednakże nie oznaczają, wbrew temu jak wywodził to powód, że właśnie ten podmiot był „właścicielem firmy” czyli tym samym stroną umowy. Strona powodowa nie przedłożyła jakiegokolwiek dokumentu, wobec zgłoszonego zarzutu, z którego by wynikało, że to W. B. prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...) (ew. jest wspólnikiem spółki itp.). Wręcz przeciwnie, z urzędu przez Sąd zostało ustalone, że na stronie internetowej „htpp://narzędziowy-bazarek.pl/ index.html?url=kontakt” pozwany nie widnieje jako prowadzący sklep pod taką nazwą. Powód nie podjął jakichkolwiek działań zmierzających do ustalania NIP, Regon, ewentualnie KRS na podstawie których możliwe byłoby ustalenie osoby odpowiedzialnej za ten sklep. Informacje takie powinny także widnieć chociażby na rachunku czy fakturze jako dowodu zakupu, których powód także nie zaoferował. Powód mógł również podjąć próbę pozyskania danych tej osoby (właściciela) na portalach internetowych, tym bardziej, iż przedłożył szereg wydruków odnoszących się do opinii na temat tego podmiotu. A w sytuacja braku danych (aktualnie strona internetowa została usunięta) zawiadomić odpowiednie organy o możliwości popełnienia przestępstwa. W toku takiego postępowania, zastałyby podjęte kroki celem ustalenia właściwego podmiotu. Dodatkowo powód był dwukrotnie wzywany, przez Sąd do wykazania legitymacji procesowej pozwanego, jednakże bezskutecznie.

Powód zaniechał powyższych czynności tym samym, w tym konkretnym postępowaniu cywilnym, nie sprostał nałożonym na niego obowiązkom wynikającym z reguł postępowania dowodowego. Nie wykazał by dokładnie to W. B. był stroną umową sprzedaży a z którą to wiąże dochodzone roszczenie. Tym samym powód nie udowodnił legitymacji biernej pozwanego.

Mając na uwadze przytoczone względy, żądanie powoda podlegało oddaleniu, o czym orzeczono jak w punkcie pierwszym wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie drugim wyroku, zgodnie z zasadą odpowiedniości za wynik postępowania (art. 98 k.p.c.) , kosztami obciążając powoda jako przegrywającego.

Sędzia Maria Reśko

ZARZĄDZENIE

1/ proszę odnotować uzasadnienie

2/ odpis wyroku i uzasadnienia doręczyć powodowi ,

3/ kal. 14 dni.

N. dnia 24 sierpnia 2020r. Sędzia Maria Reśko