Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V GC 732/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Nowym Sączu z 2016-08-02

Uchyla zarządzenie o prawomocności wyroku zarządzeniem z dnia 25 października 2016r.

Prawomocnym postanowieniem z dnia 23 lutego 2017r. sprostować oczywistą niedokładność w wyroku z 2 sierpnia 2016r. w ten sposób że w rubrum orzeczenia oraz w pkt I i III sentencji po opisie słownym powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” wpisać jego siedzibę, tj. „z siedzibą w W.”.

Sygn. akt V GC 732/15 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

2 sierpnia 2016r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu V Wydział Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Anna Dobosz

Protokolant sekr. Marta Prusak

po rozpoznaniu 2 sierpnia 2016r. w Nowym Sączu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

przeciwko W. J.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego W. J. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością kwotę 1 968 zł (jeden tysiąc dziewięćset sześćdziesiąt osiem złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od 4 października 2014 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 630 zł (sześćset trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  prostuje zarządzenie z 14 lipca 2016 r. w ten sposób że wpisuje prawidłowe oznaczenie powoda, w miejsce „(...)spółka z o.o. w B.” wpisuje słowa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”.

SSR Anna Dobosz

Sygn. akt V GC 732/15 upr

1.  odnotować wyrok,

2.  kal. 21 dni,

3.  po prawomocności uczynić wzmiankę o sprostowaniu (k.76 akt).

2 sierpnia 2016r. SSR Anna Dobosz

Sygn. akt V GC 732/15 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

2 sierpnia 2016r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu V Wydział Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Anna Dobosz

Protokolant sekr. Marta Prusak

po rozpoznaniu 2 sierpnia 2016r. w Nowym Sączu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko W. J.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego W. J. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 1 968 zł (jeden tysiąc dziewięćset sześćdziesiąt osiem złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od 4 października 2014 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 630 zł (sześćset trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  prostuje zarządzenie z 14 lipca 2016 r. w ten sposób że wpisuje prawidłowe oznaczenie powoda, w miejsce „(...)spółka z o.o. w B.” wpisuje słowa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”.

SSR Anna Dobosz

Sygn. akt V GC 732/15 upr.

UZASADNIENIE

wyroku z 02.08.2016r.

23 czerwca 2015r. do Sądu Rejonowego Lublin- Zachód w Lublinie wpłynęło powództwo (...)Spółka z o.o. z siedzibą w B. o zapłatę kwoty 1.968,00 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od 04 października 2014r. do dnia zapłaty, przeciwko W. J. USŁUGI BUDOWLANE (...). Powód zażądał również zwrotu kosztów sądowych w tym kosztów zastępstwa procesowego. Swoje powództwo powód uzasadniał faktem zawarcia umowy 03 czerwca 2014 r. Przedmiotem tej umowy było świadczenie usług reklamowych w postaci stworzenia i publikacji strony internetowej dotyczącej działalności pozwanego. Do zawarcia przedmiotowej umowy dojść miało według powoda w drodze telefonicznej akceptacji przez pozwanego oferty handlowej przedstawionej przez przedstawiciela powoda. Według twierdzeń strony powodowej (...)Spółka z o.o. z siedzibą w B. zrealizował swoją część umowy wzajemnej mianowicie sporządził projekt strony internetowej i umieścił go na odpowiedniej domenie. Według twierdzeń powoda pozwany W. J. nie spełnił należnego powodowi świadczenia, mianowicie nie wpłacił kwoty 1.967,00 zł.

(pozew – k.2-4, 26-28)

03 sierpnia 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

(nakaz – k.4/2).

W ustawowym terminie sprzeciw od nakazu zapłaty wniósł pozwany W. J.. W sprzeciwie tym podniósł, że nie doszło do zawarcia umowy albowiem nie otrzymał on na piśmie warunków umowy, a także przedsądowego wezwania do zapłaty. Ponadto pozwany wyjaśnił, że w okresie wskazywanym przez powoda nie prowadził on działalności gospodarczej i tym samym nie mógł zawrzeć z powodem przedmiotowej umowy. Pozwany w związku z powyższymi zastrzeżeniami wnosił o całkowite oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów procesu.

(sprzeciw – k. 5 oraz 59-63).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

03 czerwca 2014r. doszło do zawarcia umowy pomiędzy (...) Spółka z o.o. z siedzibą w B., a W. J. USŁUGI BUDOWLANE (...). Przedmiotem tej umowy było świadczenie usług reklamowych w postaci stworzenia i publikacji strony internetowej dotyczącej działalności pozwanego. Do zawarcia przedmiotowej umowy doszło w drodze akceptacji przez pozwanego oferty przedstawionej przez przedstawiciela handlowego. Zarówno przedstawienie warunków umowy jak i sama akceptacja treści porozumienia odbyła się poprzez rozmowę telefoniczną pomiędzy W. J. a przedstawicielem handlowym powoda. Zgodnie z treścią przedmiotowej umowy świadczenie strony powodowej miało polegać na stworzeniu projektu strony internetowej oraz późniejszą jej publikację po uzyskaniu akceptacji zamawiającego. Pozwany W. J. miał zgodnie z warunkami umowy zapłacić kwotę 1.968,00 zł brutto płatną w czterech ratach. Płatność ostatniej raty została wyznaczona na 03 października 2014r. Powód w sposób prawidłowy zrealizował swoje świadczenie. Mianowicie wykonał projekt strony internetowej i udostępnił go do wglądu pozwanemu. Następnie na skutek braku zastrzeżeń ze strony zleceniodawcy umieścił witrynę na odpowiedniej domenie zasadnej dla prowadzonej przez pozwanego działalności gospodarczej. Pozwany W. J. nie dokonał żadnych wpłat ratalnych do tej umowy. W związku z upływem terminu płatności ostatniej raty 03 października 2014 r. powód wystosował do pozwanego ostateczne przesądowe wezwanie do zapłaty. Pozwany pomimo otrzymania tego wezwania nie dokonał żadnej wpłaty. W chwili obecnej doszło do zmiany nazwy spółki powoda z (...) Spółka z o.o. z siedzibą w B. na (...) Spółka z o.o.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie następujących dowodów :

- nagrania na płycie CD dołączonej do pisma powoda z dnia 13 stycznia 2016 roku – k.29,

- korespondencji mailowej między stronami – k.34-38,

- wydruków ze strony internetowej – k.39-43,

- wezwania do zapłaty z 26 listopada 2014 roku wraz z dowodem nadania – k.45-46.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu oceniając dowody zebrane w niniejszym procesie nie powziął wątpliwości, co do autentyczności dowodów z dokumentów przedstawionych przez powoda. Pozwany W. J. nie kwestionował bowiem ich prawdziwości. Stwierdził jedynie, iż nie otrzymał on przesądowego wezwania do zapłaty oraz pisemnych warunków umowy. Tym samym sam fakt nadania przesądowego wezwania do zapłaty pozostaje tutaj nie kwestionowany w sposób bezpośredni. Zgodnie z uregulowaniami kodeksu postępowania cywilnego dowód nadania przesyłki listowej jest uważany za dokument urzędowy i jako dokument urzędowy posiada atrybut szczególnej mocy dowodowej. Twierdzenia pozwanego jakoby miał nie otrzymać tego wezwania są w tym miejscu gołosłowne, zwłaszcza biorąc pod uwagę treść art. 244 k.p.c., z którego wynika, iż dokument urzędowy stanowi dowód tego co zostało w nim stwierdzone. W tym miejscu trzeba stwierdzić, iż według orzecznictwa Sądu Najwyższego potwierdzenie nadania przez urząd pocztowy ma wszystkie cechy konieczne do uznania danego dokumentu za dokument urzędowy.

Podobnie Sąd analizując dowody zebrane w tym postępowaniu uznał za wiarygodną płytę CD przedstawioną przez powoda. Stanowi ona dowód na treść i sposób zawierania między stronami porozumienia w przedmiocie świadczenia przez powoda usług reklamowych. Pozwany W. J. przyznał, że zawarł porozumienie o treści wskazanej przez Powoda. Nie zgadzał się jedynie z interpretacją tego porozumienia jako ważnej umowy. Tym samym należy stwierdzić, iż pozwany nie pozostawał w sporze z powodem na temat okoliczności faktycznych, których dowód stanowi płyta CD. Pozwany nie podnosił również w procesie żadnych zarzutów w przedmiocie autentyczności nagrania zawartego na wspomnianej płycie CD.

Sąd rozstrzygając powyższą sprawę ocenił również jako przydatny dowód w niniejszej sprawie - dokumenty prywatne złożone przez powoda w postaci wydruku strony internetowej oraz korespondencji prowadzonej między stronami. Pozwany W. J. w sporządzonych przez siebie pismach procesowych jako zarzut odnośnie dowodu z korespondencji podaje fakt, że strona powoda nie dołączyła w poczet dowodów odpowiedzi udzielanych przez niego w związku z przedstawionymi w sprawie pismami powoda. Niemniej jednak sam również takiej powinności nie spełnił. Poza tym stwierdzeniem pozwany nie czynił żadnych zarzutów co do tych dokumentów prywatnych. Dokumenty te zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego stanowią dowód tego, że osoba, która je sporządziła złożyła określone oświadczenia. Co prawda w tym przypadku nie można mówić tu o dokumentach w sensie stricte (są one bowiem nie podpisane). Jednakże bezsporne jest tutaj, że pochodzą one od strony powodowej i to w jej imieniu była ta korespondencja prowadzona. Świadczy o tym zarówno sam fakt dołączenia tej korespondencji do akt niniejszej sprawy jak również adres mailowy nadawcy, który bezpośrednio wskazuje na podmiot prowadzący tę rozmowę.

Sąd zważył co następuje:

Żądanie pozwu należało uwzględnić.

Rzeczą sądu było ustalenie, czy strony zawarły skuteczna, ważną i wiążąca obydwie strony umowę o świadczenie usług, czy i która strona zrealizowała swoje zobowiązania. W szczególności, czy żądanie pozwu w świetle stosownych ustaleń podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 60 kodeksu cywilnego oświadczenie woli może być złożone przez każde zachowanie tej osoby, które ujawnia jej wole w sposób ostateczny , w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej. Sąd Rejonowy w Nowym Sączu na podstawie ustalonego stanu faktycznego nie miał więc żadnych wątpliwości, iż porozumienie, które strony zawarły w drodze rozmowy telefonicznej należy uznać za ważne oświadczenie woli w przedmiocie chęci zawarcia przedmiotowej umowy niezależnie od braku pisemnego potwierdzenia zawarcia umowy o usługi reklamowe. Natomiast zgodnie z art. 61 k.c. oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie jest złożone z chwilą , gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.

Tym samym w niniejszej sprawie należało stwierdzić, ze zarówno powód jak i pozwany złożyli swoje oświadczenia woli o chęci zawarcia umowy w trakcie rozmowy telefonicznej. Oświadczenie pracownika powoda stanowiło ofertę bowiem z analizy tej rozmowy wyraźnie widać, że określało ona istotne postanowienia tej umowy, a mianowicie cenę usługi, czas realizacji, sposób współpracy podczas tworzenia strony internetowej. W związku z tym oświadczenie złożone przez W. J. należało ocenić jako przyjęcie oferty.

Strony zawarły umowę o świadczenie usług reklamowych, w ramach której powód zobowiązał się stworzyć dla pozwanego stronę internetową w określonej domenie, utrzymywać jej aktywność przez czas ustalony w umowie. Pozwany zobowiązał się z tego tytułu uiścić wynagrodzenie umówione przez strony (art. 750 kc oraz 744 kc, 735 kc).

Strony ustaliły essentialia negotii umowy, wskazały co ma zrobić powód, jaką kwotę i w jakich terminach powinien zapłacić pozwany, ustaliły także tok współpracy podczas tworzenia przez powoda strony internetowej dla pozwanego.

Błędne zdaniem Sądu było stanowisko pozwanego mówiące o nieważności umowy z uwagi na brak jej pisemnego potwierdzenia. Pisemne potwierdzenie dokonania czynności prawnej polegającej na zawarciu umowy o świadczenie usług reklamowych nie jest bowiem zastrzeżone przez ustawę jako rygor nieważności. Co więcej ustawa w żadnym miejscu nie stanowi, że taka umowa powinna być zawierana w formie pisemnej. Kodeks cywilny ogranicza formalizm zawierania umów przez strony i jedynie dla wybranych umów nakazuje zawieranie ich w określonej formie. Wymogów takich nie stawia przy umowie o świadczenie usług reklamowych. Dlatego też niezasadne jest stanowisko pozwanego jakoby umowa ta miała być nieważna. W. J. w swoich pismach procesowych nie czynił także uwag odnośnie ewentualnych wad oświadczeń woli w trakcie zawierania przedmiotowej umowy. Pozwany nie podnosił również żadnych merytorycznych zarzutów odnośnie faktu realizacji przez stronę powodową swojego świadczenia wynikającego z tej umowy.

Sąd nie miał wątpliwości o realizacji przez powoda swojego świadczenia wynikającego z tej umowy. Strona powodowa przygotowała bowiem projekt strony internetowej i umieściła ją na odpowiedniej domenie. Co więcej w trakcie prac projektowych zgodnie z warunkami umowy konsultowała się z zleceniodawcą tj. W. J.. Pozwany miał więc realną możliwość wpływu na wygląd tej strony. Należało więc stwierdzić, że to jedynie pozwany nie zrealizował świadczenia wynikającego z umowy stron. Nie wpłacił on bowiem na konto powoda żadnej z umówionych rat pieniężnych. Dlatego też Sąd ocenił, że roszczenie strony powodowej jest roszczeniem zasadnym.

Nieprawidłowe okazało się stanowisko pozwanego w przedmiocie niemożności zawierania przez niego umów jako przedsiębiorca w związku z zawieszeniem jego działalności gospodarczej w okresie zawierania przez niego umowy o świadczenie usług reklamowych z powodem. Zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychód. Zakazane w tym okresie są jedynie czynności prowadzące bezpośrednio do uzyskiwania dochodu. W ocenie Sądu taką czynnością nie jest w żadnym wypadku stworzenie strony internetowej. Czynność ta bowiem jedynie w pośredni sposób może wpłynąć na dochód przedsiębiorcy.

W związku z powyższym Sąd Rejonowy w Nowym Sączu uznał, że umowa zawarta między stronami była ważna, powód zrealizował obowiązki na siebie przyjęte, pozwany W. J. był zobowiązany do zapłaty powodowi umówionej kwoty i obowiązku na nim ciążącego nie wykonał.

W efekcie sąd uwzględnił żądanie pozwu w całości, w oparciu o powołane przepisy.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 630 złotych tytułem zwrotu kosztu procesu. Formułując takie rozstrzygnięcie w tej materii Sąd miał na względzie art. 98 kodeksu postępowania cywilnego i wynikającą z niego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. W niniejszym postępowaniu Sąd w całości uwzględnił powództwo, a więc jednoznaczne jest w tym wypadku, że stroną przegraną w tym procesie pozostaje pozwany. Na kosztu procesu złożyły się wpis 30 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda, obliczone od podanej wartości przedmiotu sporu w stawce minimalnej.

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w sentencji.

Sędzia Sądu Rejonowego

Anna Dobosz

Z.

1/ Odnotować uzasadnienie.

2/ Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego.

3/ Kal. 14 dni.

Nowy Sącz, 18.08.2016r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Bogumiła Janor
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Nowym Sączu
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Dobosz
Data wytworzenia informacji: