Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2025 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu V Wydział Gospodarczy w składzie następującym :

Przewodniczący : Sędzia Marzena Gugała

Protokolant: Anna Duda

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2025 roku w Nowym Sączu

na rozprawie

sprawy z powództwa R. Z. (Z.)

przeciwko R. B.

o zapłatę kwoty 54 043,00 zł

I.  zasądza od pozwanego R. B. na rzecz powoda R. Z. ( Z.):

- kwotę 50.294,55 zł (pięćdziesiąt tysięcy dwieście dziewięćdziesiąt cztery 55/100 złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

- 23.726,55 zł od dnia 14 sierpnia 2024r. do dnia zapłaty;

- 26.568,00 zł od dnia 24 marca 2024r. do dnia zapłaty;

- kwotę 3.141,63 zł (trzy tysiące sto czterdzieści jeden 63/100 złotych);

- kwotę 606,36 zł (sześćset sześć 36/100 złotych) tytułem rekompensaty

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 15.566,25 zł (piętnaście tysięcy pięćset sześćdziesiąt sześć 25/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty w tym kwotę 7446,25 zł (siedem tysięcy czterysta czterdzieści sześć 25/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zabezpieczającego prowadzonego przez Komornika przy Sądzie Rejonowym w N. B. P. w sprawie GKm(...);

Sygn. akt V GC 591/24

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 27 marca 2025r

Powód R. Z. w dniu 25 września 2024 r. złożył przeciwko pozwanemu R. B. pozew o zapłatę kwoty 54.042,54 zł

z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot

- 23.726,55 zł od dnia 14 sierpnia 2024 r. do dnia zapłaty

- 26.568 zł od dnia 24 marca 2024 r. do dnia zapłaty

Na dochodzona kwotę składała się także kwota 3.141,63 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 38.726,55 zł od dnia 8 lutego do 13 sierpnia 2024 r. oraz kwota 606,36 zł tytułem kosztów odzyskiwania należności.

Powód domagał się także kosztów postępowania wraz z odsetkami.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż łączyła go z pozwanym umowa sprzedaży. Pozwany nabył od powoda deski oraz krawędziaki. Towar został pozwanemu wydany. Pozwany nie kwestionował ilości i jakości towaru. Powód z tytułu umowy wystawił na rzecz pozwanego FV nr (...) i (...). Pozwany zapłacił jedynie na poczet FV (...) w dniu 13 sierpnia 2024 r. kwotę 15 000 zł. (k. 5-7)

W uwzględnieniu żądania pozwu w dniu 7 października 2024 r. został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie V GNc 1536/24. (k.21)

Od powyższego nakazu zapłaty sprzeciw wniósł pozwany, w którym domagał się oddalenia powództwa w całości a także zasądzenia kosztów postępowania wg. norm przepisanych (k. 35 i n.). Pozwany przyznał, iż zakupił u powoda drewno i krawędziaki ujęte na FV nr (...) i (...). Pozwany na poczet FV (...) w dniu 13 sierpnia 2024 r. wpłacił kwotę 15000 zł tytułem zapłaty za krawędziaki. Pozwany wskazał, iż zakupione i wydane mu drewno - deski modrzewiowe 24 m (3) - posiada wady istotne uniemożliwiające jego wykorzystanie. Pozwany zaprzeczył by otrzymał towar - deska modrzew 14 m(3) - ujęty na FV (...) w całości. W tym zakresie pozwany twierdził, iż otrzymał na poczet tego towaru jedynie deski modrzewiowe w ilości 6,5 m (3) i FV w tym zakresie winna być skorygowana.

Pozwany podniósł, iż dostarczone mu drewno posada liczne wady fizyczne i prawne uniemożliwiające jego wykorzystanie i dalszą odsprzedaż. Drewno jest niskiej jakości, na drewnie występuje zasinienie i czarne sęki. Wskazał, że zakupił drewno w celu wykorzystania go przy budowie domów z bali i realizacji innych inwestycji, gdzie inwestorzy oczekują materiałów wysokiej jakości. Wada w postaci zasinienia powoduje nieestetyczne zabarwienie drewna mogące zmienić jego właściwości techniczne i obniżyć wytrzymałość. Drewno nie spełnia norm jakościowych w zakresie ochrony przeciwpożarowej i nie może być wykorzystane w budownictwie. Powód nie dostarczył pozwanemu dokumentów potwierdzających legalne pozyskanie drewna. Pozwany po otrzymaniu drewna stwierdził, iż drewno nie jest cechowane (wada prawna). Pozwany nie mógł z uwagi na powyższe wady wykorzystać nabytego drewna w swojej działalności gospodarczej. Co więcej pozwany ponosi koszt przechowywania drewna (składowanie na placu). Pozwany podniósł, iż wniósł reklamację co do jakości dostarczonego towaru - drewna. Pomimo reklamacji powód nie odebrał wadliwego towaru i nie dostarczył towaru niewadliwego. Zdaniem pozwanego roszczenie jest przedwczesne bowiem strony są w trakcie postepowania reklamacyjnego.

W piśmie z dnia 27 listopada 2024 r. (k. 53 i n.) powód podtrzymał żądanie pozwu. Powód zakwestionował twierdzenia pozwanego co do tego, iż pozwany nie otrzymał towaru ujętego na FV, a dostarczony towar posiadał wady fizyczne i wady prawne. Powód wskazał, iż strony od lat pozostają w relacjach handlowych. Pozwany wielokrotnie nabywał u powoda drewno. W praktyce sprzedaż odbywała się na podstawie telefonicznych lub osobistych zamówień towaru. Strony w ten sposób strony uzgadniały ilość, rodzaj, cenę i datę dostawy towaru. Tak tez było w styczniu i marcu 2024 r. Pozwany nie kwestionował ilości i jakości dostarczonego towaru. Pozwany po raz pierwszy we wrześniu 2024 r. czyli 7 miesięcy po odebraniu towaru podniósł zarzut ilościowy co do towaru (w wiadomości sms wskazał, iż policzy deski). Pozwany po raz pierwszy dopiero w sprzeciwie, czyli po 9 miesiącach od odebrania towaru zakwestionował, iż nie otrzymał całości towaru ujętego na FV (...) oraz że otrzymał jedynie deski modrzewiowe w ilości 6,5 m (3) a nie 14 m (3).

Pozwany jako profesjonalista od razu winien zauważyć, że nie otrzymał połowy zamówionych desek w stosunku do zamówienia. Pierwszą taką informację zawiera sms od pozwanego z sierpnia 2024 r.

Powód wskazał, iż pozwany utracił uprawnienia z tytułu rękojmi – bowiem nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie o wadach towaru. Pozwany po raz pierwszy w sprzeciwie powołał się na wadliwość dostarczonego towaru. Z treści sprzeciwu wynika, iż pozwany kwestionuje jedynie jakość drewna z FV (...). Pozwany nigdy wcześniej od powoda nie domagał się dokumentów potwierdzających legalność drewna. Pozwany nie podniósł żadnych argumentów co do jakości towaru ujętego na FV (...). Również twierdzenie pozwanego, iż zapłata kwoty 15000 zł stanowiła jedynie zapłatę za krawędziaki jest niewiarygodne, bowiem kwota za krawędziaki ujęta na FV objętej pozwem wynosi 18.000 zł. Przedłożona wraz ze sprzeciwem reklamacja jest pozorna. Pozwany zaczął powoływać się na złą jakość drewna po doręczeniu mu pozwu w niniejszej sprawie i dokonaniu zajęcia rachunku bankowego przez powoda w ramach zabezpieczenia udzielonego w niniejszej sprawie. Normy przeciwpożarowe na jakie pozwany wskazuje w treści sprzeciwu dotyczą wyłącznie boazerii i okładzin z drewna litego. Sprzedany pozwanemu towar nie miał takiego przeznaczenia o czym świadczy cena towaru. Powód kupił od pośrednika drewno, które następnie sprzedał pozwanemu, nie był wiec zobowiązany do jego cechowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód i pozwany od dwóch lat pozostawali w relacjach handlowych. Pozwany wielokrotnie nabywał u powoda drewno. W praktyce sprzedaż odbywała się na podstawie telefonicznych, mailowych lub osobistych zamówień towaru przez pozwanego. Strony w ten sposób strony uzgadniały ilość, rodzaj, cenę i datę dostawy towaru. Następnie powód osobiście dowoził towar pozwanemu i drewno było składowane na placu pozwanego, lub według wskazania pozwanego. Zdarzało się, iż powód za dostarczone drewno nie miał dokumentu WZ. Było tak wówczas, gdy w momencie kiedy powód przywoził pozwanemu drewno, na placu pozwanego nikogo nie było. Teren placu pozwanego jest monitorowany. Zwykle pozwany nabywał u powoda drewno świeże, drewno niesezonowane, drewno mokre i takie przerabiał. Pozwany nigdy nie domagał się od powoda certyfikatów legalności drewna. Sprzedawca drewna świeżego za wady towaru może odpowiadać przez okres 1-2 miesięcy, a w okresie letnim ok 1 miesiąca z uwagi na słońce i deszcz

(dowód: zeznania powoda na rozprawie w dniu 13 marca 2025 r. k. 164/2-165/2)

Strony postępowania łączyła umowa sprzedaży desek i krawędziaków zawarta w styczniu i marcu 2024 r. Powód kupił drewno, które następnie sprzedał pozwanemu od pośrednika, nie był wiec zobowiązany do jego cechowania. Zakupione drewno pochodziło z Lasów Państwowych.

Zakupiony towar został pozwanemu wydany w styczniu i marcu w ilości ujętej na FV. Towar w postaci desek 25- 24 m (3) został wydany w dniu 9 marca 2024 r.

Sprzedane pozwanemu drewno było drewnem świeżym. Drewno nie było sezonowane, było mokre. Takie drewno musi być przechowywane tak, aby miało dostęp do świeżego powietrza - musi schnąć. Jeśli się go nie przełoży to do miesiąca zacznie sinieć, a potem pojawi się grzyb. Na mrozie może leżeć maksymalnie dwa miesiące.

Z tytułu dokonanej sprzedaży powód wystawił na rzecz pozwanego następujące FV:

- w dniu 24 stycznia 2024 r. FV nr (...) opiewającą na kwotę 38.726,55 zł brutto z odroczonym terminem płatności na dzień 7 lutego 2024 r. Na FV wskazano, iż zakupiony towar to krawędziaki (4,67 i 5,12 m(3) oraz deska modrzew 14 m(3)) Pozwany nie kwestionował należności ujętej na FV. Na poczet FV pozwany w dniu 13 sierpnia 2024 r. dokonał płatności 15000 zł, w pozostałym zakresie należność z FV nie została zapłacona.

- w dniu 9 marca 2024 r. FV nr (...) opiewającą na kwotę 26.568 zł brutto z odroczonym terminem płatności na dzień 23 marca 2024 r. Na FV wskazano, iż zakupiony towar to deski 25 - 24 m(3). Pozwany nie kwestionował należności ujętej na FV. Pozwany należności z FV nie opłacił. FV nie obejmowała desek modrzewiowych

Powód wzywał pozwanego pismem z dnia 17 lipca 2024r . do zapłaty, bezskutecznie. Pozwany nie zareagował również na przedsądowe wezwanie do zapłaty.

(dowód: oświadczenie k. 74, FV 11-11/2, dokument WZ k. 12, potwierdzenie przelewu k. 12/2, wezwanie do zapłaty k. 15-15/2 zeznania powoda na rozprawie w dniu 13 marca 2025 r. k. 164/2-165/2)

Pozwany po raz pierwszy zaczął kwestionować ilość dostarczonego drewna w sierpniu 2024 r. i domagał się korekty FV po tym jak powód zaczął domagać się zapłaty za FV.

Pozwany pismem z dnia 25 października 2024 r. zatytułowanym „reklamacja”, w powołaniu na rękojmię podniósł, iż drewno dostarczone mu na podstawie FV nr (...), (...) i (...) – drewno modrzewiowe ma wady fizyczne (zasinienia czarne sęki) i wady prawne (brak dokumentów potwierdzających legalność pozyskania drewna). W piśmie pozwany wezwał powoda do dostarczenia dokumentów potwierdzających legalność pozyskania drewna oraz wezwał powoda do dostarczenia towaru wolnego od wad w terminie 7 dni pod rygorem odstąpienia od umowy sprzedaży.

W odpowiedzi na pismo zatytułowane – reklamacja – powód w piśmie z dnia 28 października 2024 r. poinformował, iż nie uznaje zasadności złożonej reklamacji. Wskazał, iż zarzuty co do jakości towaru nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistości, nadto roszczenia z tytuł rękojmi są spóźnione.

(dowód: wydruk sms k. 57-58 wydruk sms k. 44-47, pismo pozwanego „reklamacja” k. 48, odpowiedz na reklamacje k. 72-73 zeznania powoda na rozprawie w dniu 13 marca 2025 r. k. 164/2-165/2)

Pismem z dnia 25 listopada 2024 r. pozwany złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy sprzedaży drewna dot. towaru ujętego na FV (...) i (...) w powołaniu na wady istotne towaru (wady fizyczne – zasinienie i czarne sęki oraz wady prawne)

(dowód oświadczenie o odstąpieniu od umowy k. 97-99)

Powód w odpowiedzi w piśmie z dnia 3 grudnia 2024 r. wskazał, iż nie uznaje skuteczności odstąpienia od umowy sprzedaży ze stycznia i marca 2024 r. W piśmie wskazał, iż dostarczone pozwanemu drewno spełniało wszelkie wymagania co do jakości - nie miało zasinienia i sęków. Powód zaznaczył, iż do zasinień mogło dojść wskutek niewłaściwego przechowywania drewna od stycznia 2024 r. Ponownie powód wskazał, iż pozwany utracił uprawnienia z tytułu rękojmi, bowiem nie zawiadomił o wadzie towaru niezwłocznie. Po raz pierwszy pozwany wskazał na wadę towaru w sprzeciwie od nakazu zapłaty.

(dowód: pismo powoda k. 138-139)

W toku sprawy strony zostały skierowane do mediacji. Mediator zachęcił strony do osobistego spotkania. Powód udał się na plac pozwanego. Stwierdził wtedy, iż znajdujące się na placu pozwanego deski modrzewiowe (choć powód nie był w stanie stwierdzić czy był to towar zakupiony od niego) były przechowane nieprawidłowo. Deski nie były przełożone. Nie było odstępów miedzy nimi. Deski były składowane nieprawidłowo i nie były zabezpieczone.

(dowód zeznania powoda na rozprawie w dniu 13 marca 2025 r. k. 164/2-165/2)

Do akt sprawy pozwany przedłożył print screen sms-ow pomiędzy stronami, z treści których wynika, iż pozwany domagał się korekty FV. W treści wiadomości nie jest wskazane której faktury miałoby to dotyczyć. Z treści wiadomości z 25 października 2024 r, wynika iż pozwany składa reklamacje na deski, które nie posiadają odpowiednich dokumentów. Z treści wiadomości nie wynika jednak jakiego towaru miałoby to dotyczyć.

Do akt sprawy pozwany przedłożył opinie prywatną A. S. z dnia 20 listopada 2024 r, celem potwierdzania wadliwości towaru.

(dowód: wydruk sms k. 44-47opinia prywatna k. 100-126)

Powyższy, w części bezsporny, stan faktyczny sąd ustalił na podstawie twierdzeń stron niniejszego postępowania, które nie spotkały się zaprzeczeniami strony przeciwnej i dlatego też mając na uwadze wynik całej rozprawy zostały uznane za przyznane (art. 230 k.p.c.).

Dokonując ustaleń faktycznych sąd oparł się na dokumentach przedłożonych w niniejszej sprawie. W ocenie Sądu dokumenty te w pełni zasługują na to aby zostały ocenione jako wiarygodne, Dokumenty te pozwoliły na pełniejszą weryfikację twierdzeń stron odnośnie istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności i dlatego też Sąd w całości się na nich oparł dokonując rekonstrukcji stanu faktycznego.

Sad oparł się także na zeznaniach powoda które są spójne, logiczne i korespondują z całością materiału dowodowego w sprawie.

Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego jakoby zakupiony towar posiadał wady fizyczne i prawne.

Sąd pominął dowód z opinii biegłego zgłoszony prze pozwanego na okoliczność ustalania czy nabyte od powoda drewno był wadliwe czy nie na zasadzie 235 ² § 1 pkt 2 i 5 kpc skoro zdaniem sądu pozwany utracił uprawnienia z tytuły rękojmi bowiem uchybił terminowi niezwłocznego zgłoszenia wad sprzedawcy.

Sąd również na podstawie art. 235 § 1 pkt 2 i 5 kpc pominął wnioski dowodowe zgłaszane przez pełnomocników stron na rozprawie w dniu 27 marca 2025r to jest zobowiązanie pozwanego do złożenia rejestru VAT oraz zakreślenie pozwanemu terminu na złożenie zdjęć obrazujących stan desek – jako nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy i zmierzające do przewłoki postepowania.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Strony łączyła umowa sprzedaży.

Zgodnie z art. 535 k. c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. W związku z zawarciem umowy sprzedaży sprzedawca staje się zobowiązany do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz do wydania przedmiotu sprzedaży kupującemu. Z kolei treścią zobowiązania kupującego jest zapłacenie ceny oraz odebranie rzeczy. Tym samym umowa sprzedaży jest umową wzajemną, gdyż świadczenie jednej strony jest z założenia odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. Umowa sprzedaży jest umową odpłatną - kupujący zobowiązany jest do zapłaty ceny w zamian za nabywaną rzecz. Cena stanowi tu ekwiwalent świadczenia sprzedawcy. W przedmiotowej sprawie pozwany nie dokonał zapłaty za zakupiony towar w całości, który został pozwanemu wydany, a zatem zasadnym jest zasądzenie na rzecz powoda kwoty objętej żądaniem pozwu ujętej na FV załączonych do pozwu

Z kolei zgodnie z art. 560 § 1 k.c. jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady. Pozwany wcześniej niż w październiku 2024 r. i w sprzeciwie od nakazu zapłaty nie informował powoda o wadach zakupionego towaru.

Przepis art. 563 k.c. stanowi iż przy sprzedaży pomiędzy przedsiębiorcami kupujący traci uprawnienia z tytułu rękojmi, jeżeli nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomił niezwłocznie sprzedawcy o wadzie, a w przypadku gdy wada wyszła na jaw dopiero później - jeżeli nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie po jej stwierdzeniu.

Do zachowania powyższego terminu wystarczy wysłanie przed jego upływem zawiadomienia o wadzie.

W tym miejscu podkreślić należy, iż zgodnie z informacją z CEiDG (k. 8) przedmiotem działalności gospodarczej pozwanego jest m. in. produkcja pozostałych wyrobów stolarskich i ciesielskich dla budownictwa oraz produkcja wyrobów tartacznych. Dlatego na gruncie przedmiotowej sprawy (kupno desek, krawędziaków) pozwany jest traktowany jako przedsiębiorca, a nie konsument i przepis art. 556 ⁴ kc nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie.

Warunkiem zatem zachowania uprawnień z tytułu rękojmi jest dochowanie przez kupującego tzw. "aktów staranności", polegających na konieczności zbadania przedmiotu sprzedaży pod kątem jego zgodności z warunkami uzgodnionymi w umowie, i zawiadomienie w odpowiednim czasie drugiej strony o stwierdzonych wadach.

W ocenie Sądu w okolicznościach niniejszej sprawy pozwany utracił uprawnienia z tytułu rękojmi i nie może powoływać się na wady towaru i odstąpić od umowy sprzedaży. Pozwany poinformował powoda o rzekomych wadach towaru:

- jeśli chodzi o ilość dostarczonego towaru informował w sierpniu 2024 r. w sytuacji gdy towar został dostarczony w styczniu i marcu 2024 czyli po upływie ok 6 miesięcy po odbiorze towaru;

- natomiast kwestie wad towaru pozwany podniósł po raz pierwszy dopiero w sprzeciwie od nakazu zapłaty czyli w październiku 2024 r. to jest po zainicjowaniu przez powoda postępowania w przedmiocie zapłaty wynagrodzenia.

Również dopiero w październiku 2024r pozwany złożył pismo zatytułowane „reklamacja”, w którym wskazywał na istotne wady towaru. Znamiennym jest iż pozwany w żaden sposób nie zareagował na przedsądowe wezwanie do zapłaty. Zresztą w ocenie Sądu pozwany nie wykazał by zakupione od powoda drewno posiadało wady. Takim dowodem nie jest opinia prywatna przedłożona przez pozwanego sporządzona w listopadzie 2024 r. czyli ponad 9-10 miesięcy od odbioru drewna.

Pozwany w swoich zeznaniach powoływał się na wady drewna, które ujawniają się dopiero po pewnym czasie, gdy drewno było źle przechowywane. Podkreślić jednak należy, że pozwany nie zapłacił całości należności za drewno po wykonaniu przez powoda umowy. Niedopuszczalna jest sytuacja, że ktoś nie płaci za towar oczekując niejako czy pojawią się jakieś wady w zakupionym towarze, aby mieć podstawę do odstąpienia od umowy.

Sytuacja pozwanego byłaby całkowicie odmienna, gdyby zapłacił za towar, a następnie w wyniku stwierdzenia ewentualnych wad, zawiadomił o nich niezwłocznie pozwanego, a dopiero po tym odstąpił od umowy. Tutaj pozwany nie płacił od samego początku, szukając niejako pretekstu (wady ilościowe, jakościowe, prawne) aby pozostałej ceny nie uiścić.

Nie ma również znaczenia czy towar odbierał osobiście pozwany, czy ktoś z jego rodziny lub pracowników. Pozwany jako przedsiębiorca miał obowiązek sprawdzenia zakupionego towaru i poinformowania o ewentualnych wadach towaru powoda. W literaturze przedmiotu przyjmuje się termin 2 tygodni na zawiadomienie sprzedawcy o wadzie na podstawie art. 563 kc.

Powód miał też prawo domagać się od pozwanego zapłaty ustawowych odsetek od nieterminowej zapłaty należności, zgodnie bowiem z art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Niewątpliwym jest, iż pozwany nie płacąc wynagrodzenia za wykonaną umowę w terminie ustalonym na fakturze pozostawał w opóźnieniu.

Również roszczenie z tytułu kosztów odzyskiwania należności zasługiwało ono na uwzględnienie. Rekompensata za koszty odzyskiwania należności przewidziana w art. 10 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych przysługuje wierzycielowi od każdej FV mimo, że kosztów odzyskania należności faktycznie nie poniósł. Roszczenie o rekompensatę w powstaje po upływie terminów zapłaty ustalonych w umowie lub ustalonych zgodnie z przepisami tej ustawy.

W tym stanie rzeczy Sąd w punkcie I wyroku zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę dochodzonej w niniejszym postępowaniu należności wraz z odsetkami w żądanej wysokości.

Zgodnie z art. 98 § strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu), Powództwo zostało uwzględnione w całości, a zatem pozwany przegrał sprawę, dlatego też Sąd zasądził na rzecz powoda zwrot kosztów postępowania, na które złożyły się: opłata od pozwu 2703 zł, 5400 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa.

Również zasądzono od pozwanego na rzecz powoda koszty postępowania zabezpieczającego zgodnie ze złożonym wnioskiem i w oparciu o prawomocne postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w N. B. P. w sprawie GKm (...) z dnia 7.11.2024r (k. 128-129), to jest 6096,25 zł oraz 1350 zł tytułem kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym.