Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

UZASADNIENIE

wyroku z 10 listopada 2016r.

Powód Wyższa Szkoła (...) w W. w pozwie skierowanym przeciwko Bankowi (...) Spółce Akcyjnej w W. domagał się zwolnienia spod egzekucji prowadzonej przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nowym Sączu w sprawie Km (...), 949 udziałów o wartości nominalnej 9.450,000.00 złotych w kapitale zakładowym (...) sp. z o.o. w N., oraz zasądzenia zwrotu kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa adwokackiego.

Na uzasadnienie powód wskazał, że udziały te zostały zajęte w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko Wyższej Szkole (...), gdy tymczasem 31 marca 2015 roku doszło do nabycia tych udziałów przez powoda. W tej sytuacji zdaniem powoda należy zwolnić udziały spod egzekucji.

(pozew – k. 1-2).

Pozwany Bank (...) Spółka Akcyjna w W. w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództwa i zasądzenia na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

Podniósł 3 zarzuty.

1/ zarzut bezskuteczności zbycia udziałów w stosunku do wierzyciela.

Zdaniem pozwanego do umowy sprzedaży udziałów dłużnika WSB (...) na rzecz powoda (...) doszło już wtedy, gdy dłużnik powziął wiadomość o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji i po zawiadomieniu (...) Sp. z o.o. o zajęciu udziałów dłużnika w tej spółce. W takim wypadku zbycie to w stosunku do wierzyciela było bezskuteczne.

2/ zarzut braku zgody (...) sp. z o.o. na zbycie udziałów w tej spółce.

Zdaniem pozwanego oświadczenie Zarządu (...) sp. z o.o. z 30 marca 2015 roku zawierające zgodę spółki na sprzedaż udziałów pod warunkiem, że nabywca będzie realizował projekt Park (...) czyni tę zgodę nieważną. Powoduje bowiem stan niepewności co do składu wspólników spółki co jest stanem niedopuszczalnym. Zgoda powinna być bezwarunkowa. W takim wypadku należy przyjąć, że spółka zgody na zbycie udziału nie wyraziła.

3/ zarzut działania z pokrzywdzeniem wierzyciela, z art. 527 kc.

Na uzasadnienie skargi pauliańskiej pozwany wskazał, że w toku toczących się z jego wniosku przeciwko dłużnikowi WSB (...) postępowań egzekucyjnych o wyegzekwowanie łącznej kwoty ponad 18 mln zł, dłużnik pozbył się majątku o wartości nominalnej ponad 9 mln zł, za cenę 950 zł. Dłużnik i nabywca udziałów są podmiotami powiązanymi albowiem założycielem powoda jest R. G., który jest kanclerzem WSB (...). Obydwie uczelnie wchodzą w skład porozumienia uczelni (...), pozostają więc w stałych stosunkach gospodarczych. Co prawda wierzytelności pozwanego zostały zabezpieczone na majątku dłużnika w postaci hipotek na nieruchomościach ale w większości przypadków są to hipoteki nie na pierwszych miejscach w kolejności zaspokojenia a więc szansa na odzyskanie należności jest niewielka, a szansa na zbycie tych nieruchomości ( kampusy uczelni) minimalna.

(odpowiedź na pozew – k. 135-137).

W toku sprawy po stronie powoda w charakterze interwenienta ubocznego zgłosił się (...) sp. z o.o. i domagał się uwzględnienia powództwa w całości. Interwenient wskazał, że 28 grudnia 2015 roku zawierając umowę kupna 949 udziałów w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością od powoda, nie posiadał wiedzy o prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym.

(interwencja uboczna – k. 304-307).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Pozwany Bank (...) Spółka Akcyjna w W. wszczął egzekucję przeciwko dłużnikowi Wyższej Szkole (...) na łączną kwotę 18.186,237.49 zł.

(niesporne, akta Km (...)).

01 kwietnia 2015 roku dłużnik Wyższa Szkoła (...) otrzymał zawiadomienie o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji z wniosku Banku (...) SA w W. przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nowym Sączu Adama Markiewicza w sprawie Km (...).

(dowód doręczenia – k.24, akt Km(...)).

09 kwietnia 2015 roku komornik zawiadomił Sąd Rejonowy w Krakowie Wydział Rejestrowy o wszczęciu egzekucji z udziałów przysługujących dłużnikowi Wyższej Szkole (...)w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w liczbie 950.

(dowód doręczenia – k. 61, akt Km (...)).

09 kwietnia 2015 roku komornik zawiadomił (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością o zajęciu udziałów w tej spółce przysługujących dłużnikowi Wyższej Szkole (...).

(dowód doręczenia – k. 64, akt Km (...)).

21 kwietnia 2015 roku komornik zawiadomił dłużnika WSB (...) o zajęciu jego udziałów przysługujących w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

(dowód doręczenia – k. 59, akt Km (...)).

30 marca 2015 roku Prezes Zarządu (...) sp. z o.o. w złożyła oświadczenie o wyrażeniu zgody na sprzedaż udziałów należących do dłużnika, pod warunkiem, że nabywca będzie realizował projekt Park (...).

(niesporne, oraz. k. 196).

31 marca 2015 roku dłużnik Wyższa Szkoła (...) sprzedał powodowi Wyższej Szkole (...) w W. 949 spośród 950 mu przysługujących w kapitale zakładowym (...) sp. z o.o. w N.. Za dłużnika działał kanclerz C. B., a za nabywcę ówczesny kanclerz P. G.. Notariusz dokonał legalizacji podpisów 13 kwietnia 2015 roku.

(d. odpisy w umowie wraz oświadczeniem przed notariuszem – k. 290-295).

Dłużnik oraz powód pozostawali wcześniej we współpracy, albowiem kanclerzem dłużnika uprzednio pozostawał R. G., a kanclerzami powoda jego syn P. G. lub żona A. G. (1). Osoby te często przebywały w siedzibie zarządu (...) sp. z o.o. i w rozmowach tam prowadzonych w obecności i z udziałem Prezesa Zarządu (...) sp. z o.o. M. S. powoływali się na współpracę obydwu szkół. Powód znany był także Prezesowi Zarządu (...) sp. z o.o. albowiem był zarekomendowany przez dłużnika WSB (...) jako potencjalny poręczyciel dla (...) spółki z o.o. przy staraniach o uzyskanie kredytów bankowych.

(d. zeznania świadka M. S. – k. 339-340).

28 grudnia 2015 roku powód sprzedał do (...) sp. z o.o. w K. 200 udziałów o wartości nominalnej po 10 000 zł każdy, o łącznej wartości nominalnej 2 000 000 zł za cenę 500 000 zł.

(d. odpis aktu notarialnego – k. 319-321).

28 grudnia 2015 roku A. G. (2) sprzedał do (...) sp. z o.o. w K. 810 udziałów o wartości nominalnej 8 100 000 zł za cenę 5 000 000 zł.

(d. odpis aktu notarialnego – k. 211-213).

Ustalając stan faktyczny sprawy sąd oparł się na dokumentach z akt egzekucyjnych, umowach zbycia udziałów wraz z notarialnym potwierdzeniem własnoręczności podpisów osób reprezentujących sprzedającego i kupującego (dot. umowy powoda z dłużnikiem) oraz zeznaniach świadka.

Stan faktyczny w przeważającej części był niesporny w zakresie niezbędnym do oceny zasadności żądania pozwu.

Pozwany na rozprawie 10 listopada 2016 roku cofnął wniosek o przesłuchanie w charakterze świadków C. B. i R. G.. Świadkowie ci byli wzywani na rozprawę, jednak nie stawili się bez usprawiedliwienia. Wobec cofnięcia wniosku o przesłuchanie tych świadków, sąd nie odraczał rozprawy.

Co prawda, po cofnięciu wniosku dowodowego przez pozwanego, powód zażądał przesłuchania tych świadków na okoliczność daty zawarcia umowy sprzedaży udziałów, jednak sąd ocenił ten wniosek jako spóźniony, a tezę dowodową na którą świadkowie zostali zawnioskowani jako niemającą znaczenia dla rozstrzygnięcia. Powód nie twierdził bowiem aby faktyczna sprzedaż miała miejsce w innych datach niż wynikające ze złożonej do akt umowy, wraz z notarialnym poświadczeniem podpisów.

Reprezentująca powoda aktualna kanclerz uczelni A. G. (1) wnosiła o przesłuchanie jej w drodze pomocy prawnej przed Sądem Rejonowym w Warszawie jako właściwym dla jej miejsca zamieszkania argumentując, że pozostaje po operacji kręgosłupa i nie może odbywać długich podróży.

Sąd wniosku tego nie uwzględnił, albowiem dowód z przesłuchania stron jest dowodem akcesoryjnym, dopuszczanym przez sąd tylko gdy zachodzą okoliczności niewyjaśnione a istotne dla rozstrzygnięcia. Taka sytuacja w niniejszej sprawie nie miała miejsca a powód w pozwie i w późniejszych pismach nie składał wniosku dowodowego o przesłuchanie stron.

Sąd zważył, co następuje:

Żądanie pozwu należało oddalić z kilku powodów.

Art. 841 § 1 kpc stanowi, że osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa.

Powód Wyższa Szkoła (...) w W. domagał się zwolnienia spod egzekucji 949 udziałów przysługujących dłużnikowi WSB (...) w kapitale zakładowym (...) sp. z o.o. w N.. Aby uzyskać orzeczenie dla siebie korzystne powód powinien był wykazać, że w sposób skuteczny wobec pozwanego, będącego wierzycielem egzekwującym do WSB (...), tj. wobec Banku (...) SA w W. - nabył udziały, do których została skierowana egzekucja komornicza w toku sprawy Km (...) i że w dacie ich zajęcia był właścicielem tych udziałów.

W kontekście powyższego twierdzenia powoda sąd analizował zarzuty strony pozwanej.

Pierwszy zarzut dotyczył bezskuteczności umowy zbycia udziałów wobec wierzyciela egzekwującego, albowiem do zbycia tego miało dojść po zajęciu spornych udziałów.

Art. 180 § 1 ksh stanowi, że zbycie udziału (w spółce, będącej osoba prawną), jego części lub ułamkowej części udziału oraz jego zastawienie powinno być dokonane w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.

Art. 88 Ustawy Prawo o notariacie natomiast, że podpisy na aktach notarialnych i poświadczonych dokumentach są składane w obecności notariusza. Jeżeli podpis na poświadczonym dokumencie był złożony nie w obecności notariusza, osoba, która podpisała, powinna uznać przed notariuszem złożony podpis za własnoręczny. Okoliczność tę notariusz zaznacza w sporządzonym dokumencie.

Forma pisemna z notarialnym poświadczeniem podpisu zachowana jest zarówno wtedy, gdy podpis był złożony w obecności notariusza przy podpisywaniu umowy, jak i wtedy, gdy podpis nie był złożony w obecności notariusza, ale osoba podpisująca dokument, uznała przed notariuszem podpis za własnoręczny. jeżeli do uznania podpisu za własnoręczny doszło przed notariuszem w dacie późniejszej niż data złożenia podpisu na umowie przenoszącej udział, za datę zawarcia umowy uznać należy datę notarialnej legalizacji podpisu (tak. WSA we Wrocławiu, z 30.10.2007r. I SA/Wr 744/07, Lex 469807).

Umowa sprzedaży udziałów została zawarta 31 marca 2015 roku jednak do uznania podpisów za własnoręczne doszło 13 kwietnia 2015 roku. W świetle powyższego ta ostatnia data, jest datą zawarcia umowy sprzedaży udziałów dłużnika powodowi.

Strona pozwana zarzucała, że sprzedaż udziałów nastąpiła już po tym, jak dłużnik to jest WSB (...) dowiedział się o wszczęciu egzekucji z tych udziałów.

Z art. 885 kpc w zw. z art. 902 i 909 kpc wynika, że zajęcie ma ten skutek, że w stosunku do wierzyciela egzekwującego nieważne są rozporządzenia zajętym prawem, dokonane po jego zajęciu.

Z kolei art. 910 § 4 kpc stanowi, że w stosunku do każdego, kto wiedział o wszczęciu egzekucji, skutki zajęcia powstają z chwilą, gdy o wszczęciu egzekucji powziął wiadomość, choćby zawiadomienie o zajęciu prawa, nie zostało jeszcze doręczone.

Z akt egzekucji komorniczej Km (...) wynika, że dłużnik WSB (...) powziął wiadomość o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji 01 kwietnia 2015 roku, natomiast o zajęciu jego udziałów w kapitale zakładowym (...) sp. z o.o., 21 kwietnia 2015 roku. Zdaniem sądu z mocy powołanego art. 910 § 4 kpc, dłużnik już 01 kwietnia 2015 roku miał świadomość wszczęcia przeciwko niemu egzekucji, Zwłaszcza, że we wniosku doręczonym dłużnikowi wraz zawiadomieniem o wszczęciu wierzyciel wskazał, że domaga się skierowania egzekucji m.in. do udziałów dłużnika w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (k. 155-156 akt).

Wobec przyjęcia, że w stosunku do dłużnika skutki zajęcia przedmiotowych udziałów nastąpiły już 01 kwietnia 2015 roku, a umowa została zawarta 13 kwietnia 2015 roku, czyli po dacie powzięcia przez dłużnika wiadomości o wszczętej egzekucji, to wobec wierzyciela będącego pozwanym w niniejszym procesie sprzedaż udziałów była nie skuteczna.

W ocenie Sądu, dłużnik już 01 kwietnia 2015r. wiedział o realnym zagrożeniu skierowania egzekucji do jego udziałów w (...) Sp. z o.o. i podjął decyzję o zbyciu tych udziałów w celu usunięcia tego składnika majątku spod egzekucji.

Zdaniem sądu bez znaczenia dla oceny zasadności żądania pozwu była data zawiadomienia o zajęciu udziałów (...) sp. z o.o.

Art. 911 ³ kpc stanowi, że zajmując udział wspólnika w spółce handlowej albo prawa wspólnika z tytułu udziału w takiej spółce, którymi wspólnikowi wolno rozporządzać, jak również prawa majątkowe akcjonariusza, komornik powiadomi o zajęciu spółkę oraz zgłosi ten fakt sądowi rejestrowemu.

Zajmując udział wspólnika w spółce handlowej lub prawa wymienione w art. 911 ^{( 3)} kpc, komornik powiadamia o zajęciu spółkę oraz zgłasza ten fakt sądowi rejestrowemu. Z przepisu tego nie wynika, aby wiązał on skutki zajęcia z powiadomieniem o nim spółki i jego zgłoszeniem sądowi rejestrowemu. Trafnie podniósł M. Bieniak w glosie do uchwał SN (z dnia 8 marca 2007 r., III CZP 7/07, OSNC 2008, nr 1, poz. 8 i z dnia 22 marca 2007 r., III CZP 8/07, OSNC 2008, nr 2, poz. 21, M.Praw. 2009, nr 2, s. 105–106), że z art. 911 ^{( 3)} kpc wynika, iż spółka nie jest traktowana jako osoba, która jest obciążona obowiązkiem względem dłużnika, w innym przypadku bowiem powiadomienie spółki o zajęciu byłoby zbędne. Oznacza to również, że zajęcie udziału nie wymaga dla swej skuteczności zawiadomienia spółki, ale zastosowanie powinna znaleźć norma z art. 910 § 3 uznająca zajęcie za skuteczne z chwilą doręczenia dłużnikowi zawiadomienia o zajęciu. Dlatego też z punktu widzenia spółki z o.o. przekazanie informacji przewidziane w art. 911 ^{( 3)} kpc powinno być traktowane jako zawiadomienie oraz dowód przejścia uprawnień z udziału w rozumieniu art. 187 § 1 zdanie drugie k.s.h. Jeżeli jednak wskutek zajęcia udziału wierzyciel (będący spółką handlową) uzyska pozycję dominującą w stosunku do spółki z o.o. (por. np. art. 4 § 1 pkt 4 lit. a k.s.h.), ciążyć będą na nim obowiązki informacyjne określone w art. 6 k.s.h., i to pod rygorem sankcji przewidzianej w art. 6 § 1 in fine k.s.h. (K. Falkiewicz, R.L. Kwaśnicki, Skutki zajęcia udziałów spółki z o.o....).

Co prawda w doktrynie pojawiają się stanowiska, że zajęcie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością powinno być dokonane poprzez doręczenie zawiadomienia samej spółce, którą należy traktować jako ””dłużnika zajętego prawa” (tak A. Nadobnik artykuł, PPE 2015/8/6-41), to tut. Sąd Rejonowy stanowiska takiego nie podziela. Z tytułu udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, ta osoba prawna nie jest wobec dłużnika obciążona obowiązkiem, który musiałaby realizować, a na skutek zajęcia wstrzymać się z realizacją tego obowiązku.

Dlatego, zdaniem sądu, data doręczenia zawiadomienia o zajęciu udziałów (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nie była datą z którą należy wiązać skutek zajęcia prawa wobec dłużnika.

Odnosząc się do drugiego zarzutu strony pozwanej o braku zgody (...) sp. z o.o. na zbycie udziałów w tej spółce przez dłużnika powodowi, sąd zarzut ten ocenił jako bezzasadny.

Pozwany Bank (...) SA wskazywał, że oświadczenie zarządu (...) sp. z o.o. z 30 marca 2015 roku zawierające zgodę spółki na sprzedaż udziałów pod warunkiem, że nabywca będzie realizował projekt Park (...) czyniło zbycie udziałów czynnością nieważną albowiem w gruncie rzeczy, strony umowy sprzedaży nie dysponowały i bezwarunkową zgodą spółki.

Art. 89 kc stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, powstanie lub ustanie skutków czynności prawnej można uzależnić od zdarzenia przyszłego i niepewnego (warunek).

Zgoda władz spółki na zbycie udziałów natomiast powinna być bezwarunkowa.

Nie mogą być warunkiem w rozumieniu art. 89 k.c. zdarzenia objęte treścią zobowiązania dłużnika, których spełnienie uzależnione jest całkowicie od jego woli (tak. SA w Krakowie w sprawie I A Ca 264/15, z -06 maja 2015r. Lex 1745563).

Warunek w znaczeniu nadanym mu przez przepis art. 89 k.c., stanowi zdarzenie w sensie obiektywnym przyszłe i niepewne, w związku z czym pod pojęciem warunku nie można rozumieć zdarzeń zależnych od woli stron oraz ich decyzji (tak. SA we Wrocławiu, I A Ca 1146/1 z 30 listopada 2012r. a LEX nr 1259783 i).

Określenie terminu może nastąpić nie tylko przez podanie konkretnej daty czy przedziału czasu, ale także przez wskazanie pewnego zdarzenia, jednak musi to być zdarzenie, które - przy rozsądnej ocenie sytuacji - powinno nastąpić (tak. SA w Białymstoku w wyroku z 30.01.2015r. I A Ca 693/14, lex 1661124.).

Sąd Rejonowy zauważa, że sformułowanie w oświadczeniu zarządu (...) Sp. z o.o. „pod warunkiem, ze nabywca będzie realizował projekt Park (...) nie jest warunkiem w rozumieniu art. 89 kc, nie odnosi się bowiem do ZDARZENIA, przyszłego i niepewnego, lecz wprowadza pewne oczekiwania co ma być przedmiotem działania Spółki, a więc nie dotyczy przedmiotu umowy, lecz okoliczności poza samą umową – przedmiotu działalności przejmowanej spółki. Kierunek działalności nie jest zdarzeniem niepewnym, niezależnym od woli stron. Ponadto wspomniane zastrzeżenie dawałoby (...) Sp. z o.o. w każdym czasie w przyszłości możliwość odwołania zgody, czyli wpływania na stan własności spółki.

Tak więc zdaniem Sądu Rejonowego oświadczenia tego nie należało traktować jako warunku.

Odnosząc się do trzeciego zarzutu - bezskuteczności umowy sprzedaży udziałów w stosunku do pozwanego jako dokonanej z pokrzywdzeniem Banku będącego wierzycielem sprzedawcy udziałów, Sąd w całości argumentację strony pozwanej podzielił.

Art. 527 § 1 kc stanowi, że gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć.

§ 2 natomiast, iż czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności.

§ 4, że jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli korzyść majątkową uzyskał przedsiębiorca pozostający z dłużnikiem w stałych stosunkach gospodarczych, domniemywa się, że było mu wiadome, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.

Art. 531 § 1 kc wskazuje, że uznanie za bezskuteczną czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli następuje w drodze powództwa lub zarzutu przeciwko osobie trzeciej, która wskutek tej czynności uzyskała korzyść majątkową.

Uprawniony może dochodzić ochrony pauliańskiej na drodze sądowej. Komentowany przepis przewiduje dwa sposoby realizacji tej ochrony: 1) przez wytoczenie powództwa przeciwko osobie, która uzyskała korzyść wskutek czynności dokonanej przez dłużnika (jest to najczęściej stosowany środek ochrony), albo 2) przez podniesienie zarzutu procesowego w toczącej się przeciwko niemu sprawie wytoczonej przez osobę trzecią, na przykład w procesie przeciwegzekucyjnym wytoczonym przez osobę trzecią na podstawie art. 841 k.p.c. (P. Machnikowski (w:) E. Gniewek, Komentarz, 2008, s. 951; W. Czachórski, Zobowiązania, 2009, s. 384; Z. Radwański, A. Olejniczak, Zobowiązania, 2009, s. 35).

Dłużnik staje się niewypłacalny w wyższym stopniu również wówczas, gdy zaspokojenie można uzyskać z dodatkowym znacznym nakładem kosztów i pokrzywdzenie, o którym mowa w art. 527 § 2 k.c. powstaje również na skutek takiego stanu faktycznego majątku dłużnika, który powoduje niemożność, utrudnienie lub odwleczenie zaspokojenia wierzyciela (tak SN w wyroku z 09 stycznia 2004r. IC CK 3222/02, Lex 599558).

Analizując przedmiotową sprawę w kontekście powołanych przepisów i prezentowanego stanowiska Sądu Najwyższego, Sąd Rejonowy doszedł do wniosku że pozwany Bank (...) SA został pokrzywdzony na skutek sprzedaży udziałów przez dłużnika powodowi albowiem dłużnik pozbawił się majątku o wartości kilkuset tysięcy złotych sprzedając udziały za cenę 950 zł. (...) SA wynosi ponad 18 mln zł.

Dłużnik zbył przedmiotowe udziały powodowi za 950 zł w kwietniu 2015 roku, a powód w 8 miesięcy potem sprzedał tylko 200 spośród 945 udziałów za kwotę 500 000 zł. W sposób oczywisty doszło więc do zubożenia majątku dłużnika. Zwłaszcza, że jak wynika z zeznań świadka prezesa zarządu (...) sp. z o.o. wartość majątku tej Spółki przekracza obecnie 70 000 000 zł. A wyzbycie się przez dłużnika swoich udziałów w tej spółce za 950 zł bezpośrednio zwiększyło jego niewypłacalność.

W świetle art. 527 § 4 kc to powód powinien był obalić domniemanie, że wiedział o tym, że sprzedaż jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzyciela (...) SA. Powód w tym zakresie pozostał całkowicie bierny i nie zgłaszał żadnych wniosków dowodowych. Nie udowodnił, że nie pozostawał w żadnych relacjach biznesowych z dłużnikiem.

Jedyny świadek słuchany w toku procesu Prezes Zarządu (...) sp. z o.o. zeznała, że to dłużnik wskazał powoda jako kandydata na poręczyciela dla spółki przy staraniach o kredyt, a także że osoby reprezentujące powoda i dłużnika pełniące funkcje kanclerza uczelni są związane węzłami rodzinnymi (ojciec, matka, syn). A także, że z rozmów z udziałem R. G., A. G. (1) i P. G. wynikało, iż obydwa te podmioty są ze sobą powiązane.

W efekcie Sąd Rejonowy przyjął, że powód wiedział, iż dłużnik sprzedając mu udziały w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością działał ze świadomością pokrzywdzenia swoich wierzycieli, oraz że na skutek zbycia udziałów za symboliczną kwotę 950 zł doprowadził do faktycznego pokrzywdzenia wierzycieli albowiem Wyższa Szkoła (...) stała się niewypłacalna w wyższym stopniu niż przed sprzedażą.

W świetle powyższych rozważań Sąd Rejonowy powództwo oddalił w oparciu o powołane przepisy wobec stwierdzenia, że powołana sprzedaż udziałów przez dłużnika powodowi była bezskuteczna wobec strony pozwanej, a więc nie przysługuje powodowi prawo domagania się zwolnienia udziałów spod egzekucji w oparciu o art. 841 kc.

W oparciu o art. 98 i n. kpc, sąd zasądził od powoda jako przegrywającego na rzecz pozwanego zwrot kosztów procesu to jest wynagrodzenie fachowego pełnomocnika w stawce minimalnej 197,00 zł, obliczone od podanej wartości przedmiotu sporu, tj. od kwoty 950 zł.

SSR Anna Dobosz

Z:

1/ odnotować uzasadnienie,

2/ odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda(odnotować dane), oraz pełnomocnikowi interwenienta ubocznego po stronie powoda.

3/ po wykonaniu pkt 2, proszę zwrócić akta Km (po telefonicznym ustaleniu, czy komornik potrzebuje obecnie tych akt) oraz wypożyczyć akta sprawy do Prokuratora Okręgowego, prosząc o niezwłoczny zwrot po wykorzystaniu (akta we postępowaniu międzyinstancyjnym),

4/ kal. 14 dni.

22 listopada 2016r.