Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu - II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Marcin Chmielowski

Protokolant: Jakub Wastag

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 5 sierpnia, 9 października i 4 grudnia 2024 r.

sprawy

J. K.

s. W. i A. z domu Ż.

ur. (...) w G.

obwinionego o to, że:

w dniu 17 lutego 2024 roku około godziny 12:27 w miejscowości G. dokonał kradzieży około 3 metrów sześciennych drzewa powodując straty w wysokości około 800 złotych na szkodę (...) W. G.

tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 kw;

I.  uznaje obwinionego J. K. za winnego popełnienia wykroczenia z art. 120 § 1 kw polegającego na tym, że w dniu 17 lutego 2024 r. w G. dopuścił się w lesie, w celu przywłaszczenia, wyrębu drzewa o wartości 600 zł i za to na mocy tego przepisu wymierza mu karę 200 (dwustu) złotych grzywny;

II.  na mocy art. 32 kw w zw. z art. 120 § 3 kw orzeka obwinionemu J. K. środek karny w postaci nawiązki poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej (...) W. G. kwoty 1.200 (tysiąc dwieście) złotych;

III.  na mocy art. 121 § 1 kpw w zw. z art. 624 § 1 kpk zwalnia obwinionego J. K. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych;

IV.  na mocy art. 29 ust. 1 ustawy z 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. L. kwotę 432 (czterysta trzydzieści dwa) złote tytułem opłaty za obronę obwinionego J. K. w postępowaniu sądowym oraz kwotę 99,36 (dziewięćdziesiąt dziewięć 36/100) złotych tytułem należnego podatku od towarów i usług w stawce 23%.

Sygn. akt II W 273/24

UZASADNIENIE

wyroku z 16 grudnia 2024 r.

I. Ustalenia faktyczne w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia.

Obwiniony J. K. urodził się w (...) r. w G.. Nie był karany za przestępstwa.

Na terenie wsi G. funkcjonuje (...) W. G. powołana na podstawie przepisów ustawy z 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych.

W dacie zarzuconego czynu obwiniony J. K. pełnił funkcję przewodniczącego zarządu (...) W. (...) G.. Świadek M. Ś. był sekretarzem i udziałowcem (...), a świadek R. B. skarbnikiem i także udziałowcem (...). Z dniem 11 marca 2024 r. obwiniony został odwołany z funkcji (wraz z pozostałymi członkami zarządu). Nowym przewodniczącym zarządu (...) został M. Ś., natomiast R. B. został ponownie wybrany na funkcję skarbnika. Sekretarzem został wybrany J. S..

M. Ś. i R. B. od kilku lat obserwowali, że z lasu (...) w niewyjaśnionych okolicznościach ginie drewno. Na fakt kradzieży drewna wskazywali także mieszkańcy – członkowie (...). W związku z tym wymienieni dokonywali obchodów lasu (...).

W dniu 17 lutego 2024 r. około południa obwiniony wraz z synem udał się ciągnikiem z wozem do lasu rosnącego na gruncie (...) (działka nr (...)). Tam wraz z synem dokonał wycięcia rosnących drzew, które zostały częściowo pocięte, a następnie załadowane na wóz i przewiezione na teren nieruchomości obwinionego, gdzie je wyładowano.

W trakcie ścinania drzew obwiniony został zauważony i był obserwowany przez M. Ś. i R. B., który w tym czasie dokonywali obchodu lasu.

Na skutek wycięcia i zaboru drzew, obwiniony uzyskał drewno o objętości 3 m ³. Drewno to zostało przez obwinionego uzyskane bezprawnie, samowolnie, wbrew ustalonym regułom pozyskiwania drewna z lasu (...) przez jej członków, a przede wszystkim bez stosownej uchwały (...).

Dowody:

- zeznania M. Ś. (k. 5, k.90-91);

- zeznania R. B. (k.8, k. 104-105);

- fotografie wyciętego drewna (k. 10-14);

- decyzje o uznaniu (...) z załącznikami (k. 41-50, k. 53-60);

- statut (...) (k. 61-67);

- (...) obwinionego (k. 70);

- protokół nadzwyczajnego zebrania członków zarządu (...) z 11 marca 2024 r. z załącznikami (k. 75-88);

- płyta (...) z nagraniem (k. 107);

- zeznania G. Ż. (k. 105-106).

II. Ocena dowodów.

Wyżej przywołane dowody, w oparciu o które Sąd dokonał ustaleń faktycznych, były wiarygodne i pozwoliły na ustalenie, że obwiniony dopuścił się wykroczenia z art. 120 § 1 kw w kształcie opisanym w pkt. I wyroku. Dowody te nie zawierały treści sprzecznych z zasadami prawidłowego rozumowania bądź wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, nie było przesłanek do podważenia rzetelności i miarodajności tych dowodów. Istotne znaczenie miały zeznania naocznych świadków tj. M. Ś. i R. B., którzy widzieli jak obwiniony wycinał drzewa w lesie, widzieli również pniaki po świeżo ściętych drzewach. Zeznania tych świadków (oraz świadka G. Ż.) korelują ze zdjęciami drewna na posesji obwinionego (k. 10-14) oraz z nagraniem z telefonu komórkowego (k. 107).

Kierując się zasadą in dubio pro reo (art. 5 § 2 kpk) Sąd ustalił, że wartość wyrąbanego przez obwinionego drzewa wynosiła 600 zł. Taka wartość bowiem widnieje w notatce urzędowej (k.1), a z akt sprawy nie wynika, w oparciu o co przyjęto we wniosku o ukaranie wartość wyższą tj. 800 zł.

Wyjaśnienia obwinionego (k. 16 i k. 89-90), który nie przyznał się do winy, były niewiarygodne, gdyż nie wytrzymywały konfrontacji z w/w dowodami obciążającymi, świadczącymi o jego winie, jakie Sąd uznał za wiarygodne.

Obwiniony nie przedłożył żadnego dokumentu, z którego miałoby wynikać, jak wyjaśniał, że w zamian za pilnowanie lasu miał prawo otrzymywać cyt. „3 fury drzewa czyli ok. 9 m sześciennych”. Takiego uprawnienia obwinionego nie potwierdził żaden zalegający w aktach sprawy dokument, w tym statut (...) (k. 61-67), na które powoływał się obwiniony.

Także wygląd drewna utrwalonego na fotografiach z k. 10-14 akt sprawy nie wskazuje, by było to drzewo, jak wyjaśniał obwiniony, stare, suche, takie które się wyłamało, wywróciło. Ponadto na rozprawie obwiniony wyjaśnił, że w dacie czynu udał się po gałęzie, co jest sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym z którego wynika, że obwiniony wywoził z lasu drzewa, a nie tylko gałęzie.

Należy podkreślić, że z zeznań świadków M. Ś. i R. B. wynika, że obwiniony w dacie czynu nie zabierał powalonych drzew (tzw. wykrotów) lecz ścinał drzewa rosnące.

Twierdzenie obwinionego, że wymienieni świadkowie złożyli fałszywe zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia żeby pozbyć się obwinionego ze stanowiska przewodniczącego zarządu (...), aby dzięki temu prowadzić gospodarkę rabunkową lasu, ma wyłącznie spekulatywny charakter i w ocenie Sądu stanowi tylko nieodpowiadającą rzeczywistości linię obrony obwinionego. Wersji takiej nie uprawdopodobniają żadne poddające się racjonalnej ocenie przesłanki. Motywy odwołania obwinionego z funkcji przewodniczącego zarządu (...) – które podzielili głosujący członkowie (...), głosując za odwołaniem zarządu – zostały obszernie wskazane w piśmie stanowiącym załącznik nr 2 do protokołu nadzwyczajnego zebrania członków (...) (k. 77-79).

W toku postępowania sądowego obwiniony przedłożył trzy dokumenty – świadectwa legalności pozyskanego drewna, datowane na 17 marca 2022 r., 5 maja 2022 r. i 14 października 2022 r. (k. 72-74). Nie jest jednak wiarygodne wyjaśnienie obwinionego, że dokumenty te dotyczą drewna ujawnionego na jego posesji w dniu 17 lutego 2024 r.

Po pierwsze, jest sprzeczne z zasadami prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego, by obwiniony trzymał drewno pozyskane między marcem i październikiem 2022 r. na podwórzu swojej posesji tak długo – aż do 17 lutego 2024 r. – i dopiero w tym dniu przystąpił do jego cięcia.

Po drugie, świadek M. Ś. zeznał, że drzewa wycięte przez obwinionego pochodziły z działki nr (...), innej niż działki wskazane w w/w trzech dokumentach. Obrona nie kwestionowała tej okoliczności.

Także przedłożony przez obrońcę dokument – protokół nr (...) z załącznikami w postaci uchwał (k. 98-103) nie potwierdza linii obrony obwinionego. Nie wynika z niego, by obwiniony miał prawo do pobierania z lasu drewna na innych zasadach, niż pozostali członkowie (...). Ponadto dokument ten odnosi się do zaszłości z 2013 r. – także w zakresie kwestii uporządkowania terenu w potoku S. po wycince z jesieni 2012 r. (k. 100 in fine). Wywodzenie przez obrońcę (wniosek dowodowy k. 97) w oparciu o ten fragment protokołu, iż w 2024 r. obwinionemu oraz innym osobom przysługiwało jakieś ogólne prawo zbierania gałęzi w lesie na własny użytek stanowi nadinterpretację treści tego dokumentu i tego, co z niego rzeczywiście wynika.

III. Ocena prawna.

Rezultat postępowania dowodowego uzasadniał uznanie obwinionego za winnego popełnienia wykroczenia z art. 120 § 1 kw. Karze przewidzianej w tym przepisie podlega m. in. ten, kto w celu przywłaszczenia dopuszcza się wyrębu drzewa w lesie, jeżeli jego wartość nie przekracza 800 zł. Obwiniony dokonał wyrębu drzew w lesie o wartości 600 zł, a następnie zabrał je na swoją nieruchomość w celu włączenia do swojego majątku tj. działał w celu ich przywłaszczenia. Czyn obwinionego był społecznie szkodliwy, zawiniony oraz bezprawny, spełniał więc wszystkie kodeksowe przesłanki uznania go za wykroczenie. Obwiniony działał także umyślnie w zamiarze bezpośrednim, gdyż wiedział, że nie ma prawa wycinać i zabierać drzew. Należy jeszcze raz podkreślić, że nie zachodziły żadne okoliczności uchylające bezprawność czynu obwinionego, nie miał ona żadnego uprawnienia do dokonania w dniu 17 lutego 2024 r. wyrębu i zaboru drzewa z lasu (...).

IV. Konsekwencje prawne.

Sprawca wykroczenia z art. 120 § 1 kw podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny od 20 do 5.000 zł (art. 24 § 1 kw). W ocenie Sądu obwiniony zasłużył na karę grzywny. Kara aresztu bądź ograniczenia wolności byłyby karami niewspółmiernie surowymi, a ponadto ich wykonanie byłoby problematyczne z uwagi na wiek i stan zdrowia J. K.. Sąd uznał za wystarczającą karę grzywny w kwocie 200 złotych, która – w połączeniu z nawiązką – będzie stanowiła dla obwinionego realnie odczuwalną dolegliwość finansową, wystarczającą do powstrzymania go w przyszłości od dalszego bezprawnego zaboru drzewa z lasu. Kara tego rodzaju i w tej wysokości realizuje wszystkie swoje cele związane z prewencją indywidualną (względy zapobiegawczo-wychowawcze) i generalną, nie było potrzeby surowszego karania obwinionego.

Na mocy art. 120 § 3 kw Sąd orzekł obwinionemu obligatoryjną nawiązkę w postaci dwukrotnej wartości wyrąbanego i zabranego drzewa.

V. Koszty procesu.

Na mocy przepisów przywołanych w pkt. III i IV wyroku Sąd zwolnił obwinionego od kosztów procesu oraz przyznał jego obrońcy z urzędu należne wynagrodzenie w wysokości wynikającej § 17 ust. 2 pkt. 2 w zw. z § 4 ust. 3 w zw. z § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (360 zł za rozprawę w dniu 9 października 2024 r., 72 zł tj. 20 % stawki podstawowej za rozprawę w dniu 4 grudnia 2024 r. + należny podatek od towarów i usług).