Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 942/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. Z.

w okresie czasu od 21 sierpnia 2023 roku do 8 stycznia 2024 roku w N., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Towarzystwo (...), poprzez wprowadzenie w błąd, iż dysponowany przez niego samochód marki A. (...), rej. (...) został uszkodzony w wyniku zdarzenia w dniu 19 lipca 2023 roku ba parkingu przy ul. (...) w N. spowodowanego rzez samochód mający ubezpieczenie (...) w (...) marki V. (...), rej. (...) kierowany przez J. M., co miało finalnie skutkować wypłatą świadczenia z polisy sprawcy w/w pojazdu, jednakże czynu swojego nie osiągnął, gdyż pokrzywdzony wskutek weryfikacji podawanych okoliczności w tym oceny uszkodzeń we wskazywanych pojazdach odmówił wypłaty świadczenia wykluczając udział w w/w zdarzeniu pojazdu V. (...) m nr rej. (...), tj. przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 §1 k.k.

1.1.2.

J. M.

w okresie czasu od 21 sierpnia 2023 roku do 8 stycznia 2024 roku w N., działając w zamiarze, aby A. Z. popełnił czyn zabroniony w postaci oszustwa na szkodę Towarzystwa (...), które miało skutkować wyłudzeniem nienależnego świadczenia z polisy (...) pojazdu V. (...), nr rej. (...), będącego rzekomym sprawcą zdarzenia z dnia 19 lipca 2023 r. ułatwił mu jego popełnienie w ten sposób, że przekazał A. Z. sporządzone przez siebie oświadczenie w którym zawarł nieprawdziwe informacje dotyczące w/w zdarzenia oraz wprowadził w błąd pracowników reprezentujących pokrzywdzonego (...) w toku trwania sprawy odszkodowawczej,

tj. o przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu zdarzenia pojazd marki A. (...) o nr rej. (...) użytkowany był przez A. P., która dzień wcześniej zaparkowała ów samochód prawidłowo na parkingu znajdującym się przed jej blokiem mieszkalnym.

W dniu 19 lipca 2023 roku około godziny 08:30 w N., na parkingu znajdującym się przy ul. (...) doszło do zdarzenia dwóch pojazdów marki A. (...) o nr rej. (...) o nr rej. (...) ((...), którym poruszał się J. M..

J. M. będąc wówczas kierowcą pojazdu marki (...) o nr rej. (...) wykonując manewr cofania, nie zauważył prawidłowo zaparkowanego pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...) dokonując jego przesunięcia o ok. 10 metrów. Na uszkodzonym pojeździe widoczne były ślady pomarańczowego lakieru.

W chwili zdarzenia właścicielem pojazdu marki S. o nr rej. (...) była firma (...) (...) w T., a właścicielem pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...) W. Z..

Tego dnia A. P. skontaktowała się telefonicznie z firmą (...) (...) w T. celem weryfikacji monitoringu i ewentualnie powstałych w wyniku zdarzenia uszkodzeń, uzyskując informację, że w zdarzeniu brała udział ich (...). A. P. przekazała te wiadomości A. Z., wraz z telefonem do kierowcy (...) J. M.. Obaj mężczyźni spotkali się, w czasie rozmowy J. M. stwierdził, że boi się o pracę jeśli odpowiedzialność za szkodę poniesie ubezpieczyciel (...). Wtedy A. Z. stwierdził, że jest mu wszystko jedno z jakiej polisy będzie wypłacone odszkodowanie.

Notatka urzędowa

k.1

Akta szkody znajdujące się na płycie (...)

k.8

Potwierdzenie okoliczności zdarzenia

k.22-23v

Oświadczenie

k.24

Kserokopia dowodu rejestracyjnego

k.25

Dokumentacja fotograficzna

k.29-30

Zeznania J. C.

k.85v, 187v-188

Zeznania A. P.

k.187v-189

Zeznania P. N.

k.78-79v

Zapis z monitoringu znajdujący się na płycie (...)

k.140

Protokół oględzin

k.141v

W wyniku zdarzenia A. Z. sporządził pisemne oświadczenie – które podpisał własnym imieniem i nazwiskiem J. M., w którym poświadczył, że jest sprawcą kolizji drogowej z 19 lipca 2023 roku w wyniku, której doszło do uszkodzenia pojazdu poszkodowanego marki A. (...) nr rej (...), poprzez uszkodzenie go innym pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) w ten sposób, że zderzak tylny został porysowany w prawej części, a klapa bagażnika została wygięta w kilku miejscach. A. Z. wiedział, że wymieniony samochód marki V. to prywatny pojazd J. M..

W treści oświadczenia podał nazwę ubezpieczyciela (...) wraz z numerem polisy (...) oraz wskazał właściciela pojazdu W. Z..

Następnie w dniu 21 sierpnia 2023 roku A. Z. telefonicznie zgłosił ubezpieczycielowi (...) szkodę w pojeździe marki A. (...) o nr rej. (...) z obowiązkowego ubezpieczenia (...) posiadaczy pojazdów mechanicznych objęta polisą nr (...). W treści zgłoszenia oskarżony wskazał, że do zdarzenia doszło w wyniku zderzenia się pojazdów marki V. (...) o nr (...) (...) i A. (...) o nr rej. (...).

W dacie zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi A. Z. posiadał upoważnienie do występowania w imieniu W. Z. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w N..

Oświadczenie

k. 11, 27-27v, 46v-47, 93

Zgłoszenie szkody w pojeździe

k.71-74

Pełnomocnictwo

k.67-68

Zeznania P. N.

k.78-79v

Po zgłoszeniu szkody ubezpieczycielowi nadano sprawie wewnętrzny nr (...) i podjęto czynności likwidacyjne celem ustalenia okoliczności zdarzenia.

W wiadomości (...) z 30 sierpnia 2023 roku A. Z. zwrócił się do (...) o bezgotówkową likwidację szkody oraz samochód zastępczy na czas trwania naprawy szkody. W toku czynności poddano oględzinom pojazd marki V. (...) o nr rej. (...).

Firma (...) (...) w T. upoważniła (...) z siedzibą w S. do reprezentowania jej w postępowaniu likwidacyjnym szkody.

W. Z. będąca właścicielem pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...) upoważniła do reprezentowania jej w postepowaniu likwidacyjnym przez (...) przez (...)

(...) w dniu 15 września 2023 roku sporządził za pomocą programu A. kalkulację naprawy uszkodzonego pojazdu objętego szkodą nr (...), szacując koszt naprawy na kwotę 13.426,73 złotych.

Tytułem naprawy pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...) (...) wystawił fakturę (...) tytułem naprawy pojazdu na kwotę 12.474,28 złotych oraz tytułem najmu pojazdu zastępczego na kwotę 510,45 złotych.

Na skutek przeprowadzonych przez ubezpieczyciela czynności likwidacyjnych odmówiono przyznania odszkodowania z uwagi na brak podstaw, bowiem z poczynionych przez (...) ustaleń wynika, że do wskazanych uszkodzeń w pojeździe marki A. (...) o nr rej. (...) nie doszło w wyniku okoliczności podanych przez zgłaszającego szkodę.

Pismem datowanym na 30 stycznia 2024 roku (...) wezwało oskarżonego A. Z. do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego kwoty 1.107 złotych tytułem poniesionych kosztów postępowania likwidacyjnego (...).

Wiadomość (...) z 8 stycznia 2024 roku pełnomocnik sprawcy pojazdu powiadomił ubezpieczyciela o błędnie wpisanym przez oskarżonego J. M. w oświadczeniu oraz zgłoszeniu szkody danych pojazdu prywatnego zamiast danych pojazdu, którym faktycznie uczestniczył w zdarzeniu.

Wydruk wiadomości (...)

k.8-9,32, 38, 44, 51, 54-56, 62-63

Oświadczenie

k.13, 45, 61

Raport z postępowania wyjaśniającego

k.15-18

Pismo (...)

k.31,33-34, 57-59, 64-64v

Faktura (...) nr (...)

k. 36v

Umowa najmu samochodu zastępczego

k. 37v

Faktura (...) nr (...)

k.37

Kalkulacja naprawy nr (...)

k.39-44, 47v-50

Kserokopia dowodu rejestracyjnego

k.45v-46

Kosztorys E. nr (...)

k.52-53v

(...) z 23.08.2023 r.

k.65-66

Pełnomocnictwo

k.12, 44v

Zeznania P. N.

k.78-79v

A. Z. ma 47 lat. Pozostaje rozwiedziony. Prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w N.. Tytułem miesięcznego wynagrodzenia otrzymuje ok. 10.000 złotych „netto”. Na jego utrzymaniu pozostaje małoletnia córka. W skład majątku oskarżonego wchodzą nieruchomości o łącznej powierzchni 2289 m ², lokale mieszkalne oraz nieruchomości stanowiące grunt rolny i leśny. Nadto pozostaje współwłaścicielem nieruchomości gruntowej, nieruchomości leśnej i rolnej oraz budynku handlowo –usługowego.

Nie był uprzednio karany sądownie.

Karta karna

k.132

Zaświadczenie Starosty (...)

k.142-145

Informacja z (...) N.

k.146-146v

Notatka urzędowa sporządzona w trybie art. 213§1 k.p.k.

k.159-159v

J. M. ma 55 lat, w związku małżeńskim. Oskarżony pozostaje zatrudniony na stanowisku kierowcy w firmie (...) z siedzibą w N. za miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 2.000 złotych. Na jego utrzymaniu pozostaje małoletnia córka. W skład majątku oskarżonego wchodzą trzy pojazdy mechaniczne o wartości łącznej ok. 59.000 złotych oraz nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym o pow. 180 m ^{( 2)} oraz współwłasność gospodarstwa rolnego o pow. 4 ha.

Nie był uprzednio karany sądownie.

Karta karna

k.133

Zaświadczenie Starosty (...)

k.147-149

Informacja z (...) N.

k.150

Notatka urzędowa sporządzona w trybie art. 213§1 k.p.k.

k.151-151v

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

Wyjaśnienia A. Z.

Za zasadniczo wiarygodne Sąd Rejonowy uznał wyjaśnienia oskarżonego A. Z., który w swej relacji wypowiedział się odnośnie wypożyczenia A. P. pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...) w okresie zdarzenia, ówczesnego właściciela samochodu, okoliczności powzięcia informacji o uszkodzeniu w/w pojazdu, spisania wraz z J. M. oświadczenia i zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi. Niemniej część wyjaśnień oskarżonego odnośnie braku wiedzy marki i rodzaju pojazdu jakie rzeczywiście brało udział w zdarzeniu jawi się jako wątpliwe w odniesieniu do pozostałych zgromadzonych w toku postępowania dowodów, wobec czego w tym zakresie odmówiono wiarygodności oskarżonemu. Z wyjaśnień drugiego oskarżonego i zeznań A. P. wynika bowiem, że oskarżony wiedział, iż do uszkodzenia jego pojazdu doszło przez pojazd typu (...), w czasie rozmowy z J. M. miał zaś stwierdzić, że wszystko mu jedno z jakiej polisy otrzyma odszkodowanie.

1.1.1.

Wyjaśnienia J. M.

Za wiarygodne uznano także wyjaśnienia oskarżonego J. M., który w toku rozprawy głównej potwierdził okoliczności powzięcia przez niego informacji odnośnie wyrządzonej szkody w pojeździe marki A. (...) o nr rej (...), sporządzenia oświadczenia sprawcy zdarzenia, w którym oświadczył, że uszkodzenia dokonał swoim prywatnym samochodem, przebiegu rozmowy oskarżonych, w szczególności wypowiedzi A. Z. odnośnie sugerowania wpisania jakiejkolwiek polisy w oświadczeniu, przebiegu postępowania likwidacyjnego oraz żądania naprawy uszkodzonego pojazdu przez A. Z.. Treść wyjaśnień oskarżonego odnajdywała potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym przez Sąd materiale dowodnym, w szczególności zeznaniach świadków, dowodów z dokumentów i zapisów kamer.

1.1.1.

Zeznania P. N.

Za w pełni wiarygodne Sąd uznał zeznania świadka P. N. będącego pracownikiem ubezpieczyciela (...), który w sposób logiczny, rzeczowy oraz szczegółowy opisał przebieg przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego oraz dokonanych przez ubezpieczyciela ustaleń faktycznych. Treść zeznań świadka korelowała z pozostałym zgromadzonym, a uznanym przez Sąd za wiarygodny materiałem dowodowym. Brak podstaw do kwestionowania wiarygodności wymienionego świadka.

1.1.1.

Zeznania J. C.

Za wiarygodne w pełni Sąd Rejonowy uznał zeznania świadka J. C. będącego pracownikiem firmy, w której wówczas pracował oskarżony J. M.. Świadek w swej relacji wypowiedział się odnośnie faktu telefonicznego zgłoszenia zdarzenia przez A. P., ustaleń poczynionych w wyniku weryfikacji monitoringu oraz informacji przekazanych przez J. M.. Z jego zeznań wynika, że A. P. wiedziała, że samochód marki A. został uszkodzony przez śmieciarkę. Treść zeznań świadka była rzeczowa, logiczna, a nadto znajdowała potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym. Brak podstaw do kwestionowania wiarygodności powyższego świadka.

1.1.1.

Zeznania A. P.

Zeznania świadka A. P. również uznano za wiarygodne w całości, bowiem wymieniona w swej relacji odniosła się do okoliczności zdarzenia, faktu użytkowania w dniu 19 lipca 2023 roku pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...), zgłoszenia uszkodzenia pojazdu do firmy (...) oraz spisania przez oskarżonych oświadczenia. Treść złożonych przez świadka zeznań była logiczna i korespondowała z pozostałym zgromadzonym przez Sąd materiałem dowodowym. Wynika z nich, że wiedziała ona jaki rodzaj pojazdu uszkodził samochód marki A., że była to (...) i że wiedzę taką przekazała ona oskarżonemu A. Z..

1.1.1.

Wydruk wiadomości (...)

Za wiarygodne Sąd Rejonowy uznał zgromadzone w toku postępowania dowody w postaci wydruki wiadomości (...) wymienione między ubezpieczycielem i pełnomocnikami, akt szkody znajdujących się na nośniku danych potwierdzający przebieg postępowania likwidacyjnego, potwierdzenie okoliczności zdarzenia zawierającego oświadczenie J. M. odnośnie pojazdów biorących udział w zdarzeniu, treść zgłoszenia szkody, kserokopie dowodów rejestracyjnych pojazdów, dokumentacji fotograficznej na fakt powstałych w pojeździe marki A. (...) o nr rej (...) szkód oraz zdjęć pojazdu V. (...) o nr rej. (...), raport z postępowania wyjaśniającego sporządzony przez pracownika ubezpieczyciela, kosztorys zawierający kalkulację naprawy sporządzony przez ubezpieczyciela oraz pracownika firmy (...), faktury (...) wystawione przez (...) tytułem dokonanej naprawy w pojeździe A. (...) oraz najmu pojazdu zastępczego, pisma ubezpieczyciela (...) na okoliczność podjętych czynności celem ustalenia okoliczności zdarzenia oraz likwidacji szkody, umowa najmu pojazdu zastępczego. Wszytskie powyższe dokumenty sporządzone zostały przez osoby posiadające do tego odpowiednie kwalifikacje w ramach przysługujących im upoważnień. Nie były kwestionowane w toku postępowania, jak również Sąd nie dopatrzył się podstaw do podważania ich autentyczności.

1.1.1.

Akta szkody znajdujące się na płycie (...)

1.1.1.

Potwierdzenie okoliczności zdarzenia

1.1.1.

Zgłoszenie szkody w pojeździe

1.1.1.

Kserokopia dowodu rejestracyjnego

1.1.1.

Dokumentacja fotograficzna

1.1.1.

Raport z postępowania wyjaśniającego

1.1.1.

Kosztorys E. nr (...)

1.1.1.

(...) z 23.08.2023 r.

1.1.1.

Pismo (...)

1.1.1.

(...)

1.1.1.

(...)

1.1.1.

Umowa najmu samochodu zastępczego

1.1.1.

Kalkulacja naprawy nr (...)

1.1.1.

Oświadczenie

Dowód wiarygodny i mający istotne znaczenia dla poczynienia okoliczności faktycznych niniejszej sprawy, a w szczególności potwierdzający fakt popełnienia przez oskarżonych zarzuconych mu czynów. Niekwestionowany w toku postępowania.

1.1.1.

Zapis z monitoringu znajdujący się na płycie (...)

Dowód wiarygodny mający istotne znacznie dla poczynienia okoliczności faktycznych niniejszej sprawy, a w szczególności przypisania odpowiedzialności karnej oskarżonym. Potwierdzający rzeczywisty przebieg zdarzeń z dnia 19 lipca 2023 roku. Dowód niekwestionowany.

1.1.1.

Protokół oględzin

Dowód obiektywnie wiarygodnym, sporządzony przez funkcjonariusza policji posiadającego do tego odpowiednie kwalifikacje. Niekwestionowany w toku postępowania.

1.1.1.

Pełnomocnictwo

Dowód wiarygodny potwierdzający fakt upoważnienia oskarżonego A. Z. do działa w imieniu W. Z. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) reklama W. Z.. Dowód niekwestionowany w toku postępowania, opowiadający się za skutecznością zgłoszonej imieniem ówczesnego właściciela pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...) szkody ubezpieczycielowi.

1.1.1.

Notatka urzędowa

Nadto za wiarygodne Sąd uznał pozostałe dowody w postaci karty karnej potwierdzającą fakt braku uprzedniej karalności obojga oskarżonych, zaświadczenia Starosty (...) potwierdzające oraz informację z (...) N. wchodzące w skład majątku oskarżonych nieruchomości, a także notatki urzędowe sporządzone w trybie art. 213 § 1 k.p.k. i zawierające dane osobopoznawcze dotyczące J. M. oraz A. Z., w tym także okoliczności zdarzenia. Powyższe dowody sporządzone zostały przez osoby posiadające do tego odpowiedzenie kwalifikacje i upoważnienia. Nie były kwestionowane w toku postępowania.

1.1.1.

Karta karna

1.1.1.

Zaświadczenie Starosty (...)

1.1.1.

Informacja z (...) N.

1.1.1.

Notatka urzędowa sporządzona w trybie art. 213§1 k.p.k.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I., III.

A. Z.,

J. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzony w toku niniejszego postępowania materiał dowodowy nie pozostawił żadnych wątpliwości, iż oskarżony A. Z. usiłował dopuścić się w okresie od 21 sierpnia 2023 roku do dnia 8 stycznia 2024 roku zarzuconego mu czynu z art. 286 § 1 k.k. Z poczynionych okoliczności faktycznych wynika, że w dniu 19 lipca 2023 roku oskarżony A. Z. użyczył swojej znajomej A. P. samochód marki A. (...) o nr rej. (...) będący własnością jego matki W. Z. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...). W godzinach porannych tego samego dnia oskarżony J. M. pracujący na stanowisku kierowcy (...) w T., kierując pojazdem marki (...) o nr rej. (...) ((...) i dokonując na parkingu znajdującym przy ul. (...) w N. manewru cofania dokonał uszkodzenia pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...), w ten sposób, że przesunął zaparkowany pojazd o kilka metrów, tym samym powodując mechaniczne uszkodzenia pojazdu. W chwili zdarzenia nie był obecny oskarżony A. Z.. W wyniku spotkania się obojga oskarżonych spisali oni oświadczenie, w którego treści J. M. podał, że jest sprawcą kolizji drogowej z 19 lipca 2023 roku, w wyniku której doszło do uszkodzenia pojazdu A. (...), wówczas podając polisę swojego prywatnego samochodu marki V. (...) o nr rej. (...). W dniu 21 sierpnia 2023 roku będąc upoważnionym oskarżony A. Z. zgłosił ubezpieczycielowi prywatnego pojazdu J. M. szkodę w pojeździe marki A. (...) powołując się na znajdujące się w oświadczeniu z 19 lipca 2023 roku twierdzenia, w związku z czym przystąpiono do podjęcia czynności celem wyjaśnienia okoliczności zdarzenia i wszczęcia postępowania likwidacyjnego. Na skutek podjętych przez ubezpieczyciela czynności odmówiono wypłaty świadczenia stanowiącego odszkodowanie uznając wówczas, iż powstałe w pojeździe marki A. (...) o nr rej. (...) uszkodzenia nie pozostają w związku z opisaną przez zgłaszającego wersją zdarzeń.

Biorąc za podstawę powyższe ustalenia faktyczne, nie ulega wątpliwości, że oskarżony J. M. swym zachowaniem ułatwił A. Z. usiłowanie popełnienie zarzuconego mu czynu, poprzez przekazanie oskarżonemu sporządzonego przez siebie oświadczenia, w którym zawarł nieprawdziwe informacje dotyczące zdarzenia z dnia 19 lipca 2023 roku, tym samym wprowadzając w błąd pracowników ubezpieczyciela (...) w toku postępowania likwidacyjnego. A. Z. działał w zamiarze, by inna osoba popełnienia czyn zabroniony. Wiedział on bowiem, że do uszkodzenia jego pojazdu doszło z udziałem (...), wiedział też, że J. M. do oświadczenia sprawcy wpisał dane innego pojazdu, prywatnego samochodu marki V., który nie miał żadnego związku z kolizją.

Zarówno zachowanie A. Z. jak i J. M. było zawinione i społecznie szkodliwe w stopniu przekraczającym znikomość. Obaj wymienieni w chwili czynu byli dorosłymi osobami, po stronie których nie zachodziły - w dacie czynu i nie zachodzą obecnie żadne okoliczności wyłączające lub ograniczające zdolność ponoszenia winy. Zachowanie oskarżonego A. Z. godziło w dobro prawne jakim jest mienie innej osoby, przy jednoczesnym ułatwieniu jego popełnienia przez zachowanie J. M., choć – z uwagi na etap usiłowania – nie skutkowało wystąpieniem po stronie pokrzywdzonego towarzystwa rzeczywistej szkody. Niemniej fakt, że czynność sprawcza ostatecznie nie doprowadziła do wystąpienia w zachowaniu obojga oskarżonych znamienia skutku – w przypadku przestępstwa skutkowego jakim jest oszustwo - to swym niepożądanym przez ustawę karną zachowaniem spowodowali zagrożenie jego wystąpienia.

Sąd bacząc na okoliczności przedmiotowej sprawy, a w szczególności kontekst sytuacyjny zachowania obojga oskarżonych zdecydował się na zakwalifikowanie przypisanych oskarżonym z osobna czynów jako wypadku mniejszej wagi, o którym mowa w art. 286 § 3 k.k. Za taką oceną przemawiało przede wszystkim to, że pojazd marki A. został rzeczywiście uszkodzony. Oskarżeni nie wygenerowali więc fikcyjnego zdarzenia, jedynie w sposób nieprawdziwy opisali jakie pojazdy brały w nich udział. Okoliczności te powodują, że ich wina oraz stopień społecznej szkodliwości ich czynu nie są znaczne.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.3.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.4.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. Z.

I.

I.

Mając na uwadze poczynione w toku postępowania ustalenia faktyczne, jak i treść dyspozycji z art. 66 § 1 i §2 k.k., Sąd doszedł do konkluzji, że w niniejszej sprawie spełnione zostały wszystkie przesłanki pozwalające warunkowo umorzyć postępowanie karne prowadzone przeciwko oskarżonemu.

W świetle pozyskanych przez Sąd dowodów o jednoznacznej wymowie, a w szczególności wyjaśnień oskarżonego kolegujących z zeznaniami świadków oraz pozostałych dowodów, nie budzą jakichkolwiek wątpliwości okoliczności popełnionego czynu. Wina i społeczna szkodliwość usiłowania dokonania przypisanego oskarżonemu występku z art. 286 § 1 w zw. § 3 k.k. w świetle całokształtu ujawnionych okoliczności zdarzenia nie jest znaczna. Czyn, którego dopuścił A. Z. nadto, w świetle całokształtu okoliczności sprawy pozwolił na zakwalifikowanie go jako występku mniejszej wagi, o którym mowa w art. 286 § 3 k.k. (ustawowe zagrożenie alternatywną karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2).

Nie ulega wątpliwości, że pomocnictwo do usiłowania popełnienia oszustwa, naraziło dobro prawne w postaci mienia pokrzywdzonego, choć do wypłaty odszkodowania w oparciu o nieprawdziwe dane ostatecznie nie doszło. Niemniej szczególnie istotną przesłanką w przypadku oskarżonego był sposób i okoliczności popełnienia czynu, na które składa się szeroki zakres okoliczności, tj. kontekst sytuacyjny, czy pomocnictwo. Decydując się na zastosowanie instytucji pośredniej między skazaniem a bezwarunkowym umorzeniem postępowania karnego, Sąd zważył na nieznaczny stopień społecznej szkodliwości czynu. Zatem uznając, iż czyn oskarżonego nosi stopień społecznego niebezpieczeństwa wyższy niż znikomy, Sąd uznał, że nie jest koniecznym wymierzenie wobec oskarżonego kary, a jedynie zastosowanie reakcji karnej w postaci warunkowego umorzenia postępowania. Przy czym należy mieć na uwadze, że warunkowe umorzenie postępowania karnego nie oznacza uniknięcia odpowiedzialności karnej, lecz odstąpienie od jego skazania i ukarania pod określonymi w ustawie karnej warunkami. Przy czym oskarżony winien zdawać sobie sprawę, że niewypełnienie zasad wynikające z warunkowego umorzenia postępowania pociągać będzie za sobą podjęcie postępowania oraz możliwość skazania. Jednocześnie, zdaniem Sądu, ustalony dla oskarżonego okres próby wynoszący 3 lata będzie wystarczający dla uświadomienia sobie naganności jego zachowania.

A. Z.

II.

I.

Uznając winę oskarżonego i umarzając warunkowo wobec niego postępowanie karne, Sąd zobowiązany był na mocy art. 68 § 3 k.k. orzec wobec A. Z. środek karny w postaci świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 39 pkt 7 k.k. Określając wysokość środka karnego Sąd miał na uwadze charakter popełnionego czynu, sytuację finansową oskarżonego oraz mogących powstać w wyniku przestępstwa skutków. W ocenie Sądu orzeczona wobec A. Z. kwota 3.000 złotych tytułem świadczenia pieniężnego pozostaje w granicach jego możliwości finansowych i nie jest rażąco wygórowana. Nadto orzeczona dodatkowo stanowi dolegliwość finansową, która pozwoli dojrzeć sprawcy konsekwencje swoich działań i konieczność przestrzegania porządku prawnego. Oprócz wzmocnienia represji karnej środki karne pełnią również ważną funkcję prewencyjną, i to zarówno z punktu widzenia społecznego oddziaływania kary, jak i z punktu widzenia ich funkcji wychowawczej i zapobiegawczej, jaką winny one pełnić w stosunku do skazanego. Z uwagi na tak szeroki zasięg ich oddziaływania uzupełniają jej cele, zwłaszcza w zakresie zapobieżenia ogólnego lub szczególnego

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

W punkcie V. wyroku Sąd Rejonowy jedynie w części obciążył oskarżonego A. Z. i J. M. zwrotem kosztów sądowych poniesionych na obu etapach postępowania, zasądzając na mocy art. 626 § 1 k.p.k. oraz art. 627 k.p.k. od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 100 złotych. Natomiast kierując się zasadą wyrażoną w art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w pozostałym zakresie.

6.  1Podpis