II K 540/20 - wyrok Sąd Rejonowy w Nowym Sączu z 2021-07-19

Sygn. akt II K 540/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

19 lipca 2021 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: asesor sadowy Dominik Mąka

Protokolant: Karolina Rzeszowska-Świgut

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 3 lutego 2021 roku i 6 lipca 2021 roku

sprawy T. S. córki M. i H. z domu M.

urodzonej (...) w M.

oskarżonej o to, że:

w dniu 30 czerwca 2019 roku działając w miejscowości C. powiatu (...) doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3000 złotych I. M. zamieszkałą w miejscowości P. w ten sposób, że oferując do sprzedaży na portalu otomoto.pl za pośrednictwem komisu samochodowego V. samochód marki V. (...) wprowadziła pokrzywdzoną w błąd co do rzeczywistego stanu technicznego i faktycznego samochodu w wyniku czego otrzymała na wskazany rachunek bankowy nr (...) kwotę 3000 złotych tytułem rezerwacji pojazdu na czas przeprowadzenia oględzin przez rzeczoznawcę z serwisu (...), który po sprawdzeniu pojazdu sporządził raport, z którego wynikało że stan faktyczny pojazdu nie jest zgodny z treścią zamieszczonego ogłoszenia, m.in. nie posiada dokumentacji potwierdzającej przebieg i jego serwisowanie oraz ma niesprawną klimatyzację, co wpłynęło na decyzje o rezygnacji z zakupu przez pokrzywdzoną i odmówiła zwrotu wpłaconych pieniędzy powodując straty w mieniu pokrzywdzonej w w/w kwocie

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

I.  uniewinnia oskarżoną T. S. od czynu zarzucanego aktem oskarżenia;

II.  na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. przyznaje od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonej T. S. kwotę (...) (tysiąca trzystu sześćdziesięciu ośmiu) złotych tytułem poniesionych przez oskarżoną wydatków;

III.  na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 540/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

T. S.

Oskarżyciel publiczny zarzucił oskarżonej T. S. , iż w dniu 30 czerwca 2019 roku działając w miejscowości C. powiatu (...) doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3000 złotych I. M. zamieszkałą w miejscowości P. w ten sposób, że oferując do sprzedaży na portalu otomoto.pl za pośrednictwem komisu samochodowego V. samochód marki V. (...) wprowadziła pokrzywdzoną w błąd co do rzeczywistego stanu technicznego i faktycznego samochodu w wyniku czego otrzymała na wskazany rachunek bankowy nr (...) kwotę 3000 złotych tytułem rezerwacji pojazdu na czas przeprowadzenia oględzin przez rzeczoznawcę z serwisu autotesto.pl, który po sprawdzeniu pojazdu sporządził raport, z którego wynikało, że stan faktyczny nie jest zgodny z treścią zamieszczonego ogłoszeniam, m in. nie posiada dokumentacji potwierdzającej przebieg i jego serwisowanie oraz ma niesprawną klimatyzację, co wpłynęło na decyzje o rezygnacji z zakupu przez pokrzywdzoną i odmówiła zwrotu wpłaconych pieniędzy powodując straty w mieniu pokrzywdzonej w w/w kwocie tj. popełnienie przez nią przestępstwa z art. 286 § 1 k.k

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

T. S. była właścicielką pojazdu osobowego marki V. (...). W związku z chęcią jego sprzedaży zleciła jego sprzedaż synowi, który faktycznie prowadzi komis samochodowy w miejscowości C.. W związku z powyższym A. S. (1) umieścił ogłoszenie na portalu internetowym otomoto.pl

(...) screen ogłoszenia na portalu oto moto k.15-16

Wyjaśnienia oskarżonej T. S. w zakresie danych osobo poznawczych k. 50

Dokumentacja dotycząca samochodu marki V. (...) k.61-75

W przedmiotowym ogłoszeniu, jego wystawca informował potencjalnych klientów, iż przedmiotem sprzedaży jest pojazd osobowy marki V. (...) – drugiej generacji. W świetle rzeczonego ogłoszenia samochód ten miał być wyprodukowany w 2014 roku i miał przejechane 67900 kilometrów. Samochód ten miał być wyposażony w silnik diesla o pojemności 2000 centymetrów sześciennych . Wystawiony pojazd miał być w kolorze bordowym - metalicznym, perłowym lakierze. Jako kraj pochodzenia tego pojazdu wskazano Niemcy. Wystawca dodatkowo poinformował, iż jest to samochód bezwypadkowy, serwisowany w (...), a jego stan został określony jako używany.

(...) screen ogłoszenia na portalu oto moto k.15-16

Przedmiotowym ogłoszeniem zainteresowała się I. M., która poszukiwała tego rodzaju samochodu. W związku z powyższym I. M. wykonała telefon do wystawcy tego ogłoszenia. W trakcie rozmowy z A. S. (1) I. M. wskazała, iż jest zainteresowana kupnem tego pojazdu i chciałaby zweryfikować jego stan techniczny i w związku z tym zlecić jego przegląd przez wyspecjalizowaną w tym firmę. W odpowiedzi na to A. S. (1) oświadczył, iż istnieje taka możliwość pod warunkiem wpłacenia odpowiedniego zadatku. Wówczas I. M. zaproponowała kwotę 1000 złotych. A. S. (1) ocenił, iż rzeczona kwota jest niewystarczająca i uzależnił możliwość rezerwacji tego pojazdu w celu obejrzenia go przez fachowców od zapłaty kwoty 3000 złotych. Jako numer rachunku bankowego A. S. (1) podał numer rachunku bankowego właścicielki tego pojazdu tj. jego matki T. S..

Potwierdzenie wykonania przelewu krajowego k. 5

Częściowo świadka I. M. k. 7, k. 112-113

Zeznania świadka A. S. (1) k. 230-232-

W reakcji na tę propozycje, I. M. 30 czerwca 2019 roku wykonała przelew na rzecz spółki z o.o. (...) z siedzibą w C. Pierwszym na kwotę 3000 złotych. Co istotne I. M. jako tytuł owej płatności wskazała zadatek –v. (...) cross country. Pieniądze zostały przelane na rachunek nr (...). Właścicielem tego rachunku bankowego jest T. S..

Potwierdzenie wykonania przelewu krajowego k. 5

Informacja od Banku (...) k.44-49

Następnie do komisu V. przyjechał przedstawiciel firmy zajmującej się oceną sprzedawanych samochodów AutoTesto – Ł. G.. Wówczas to przedstawiciele komisu bez żadnego problemu pozwolili ekspertowi na oględziny pojazdy. Owa czynność była zlecona mu wcześniej przez I. M.. Ł. G. dokonał oględzin organoleptycznych pojazdu. Nadto brał on udział w jeździe testowej, którą z uwagi na brak zarejestrowania pojazdu odbyła się w towarzystwie pracownika komisu. Nadto pojazd ten został także przebadany na stacji diagnostycznej.

Częściowo zeznania świadka I. M. k. 7, k. 112-113

Raport sporządzony przez firmę auto – testo k.17-22

Zeznania świadka Ł. G. k. 36 k.177

Zeznania świadka A. S. (1) k. 230-232-

3 lipca 2021 roku I. M. otrzymała od firmy autotesto raport na temat stanu przedmiotowego pojazdu. W świetle tego raportu stwierdzono, iż” w dniu oględzin pojazd był wyposażony w obręcze ze stopu lekkiego oraz opony letnie U.. Zamontowane obręcze są oryginalne i są w średnim stanie. Posiadają normalne zarysowania i zadrapania adekwatne do przebiegu pojazdu. Opony są nieoryginalne , o czym świadczy rok produkcji. Prawdopodobnie to już drugi komplet opon. K. pojazdu w dniu oględzin była w stanie prawidłowym bez uszkodzeń. Poziom oleju był w normie. Poziom płynu chłodniczego także. Oględziny nie ujawniły śladów wycieków. Zamontowane osłony uniemożliwiły dokładne ustalenie ich źródła. Po uruchomieniu silnika i jego rozgrzaniu od strony mechanizmów i osprzętu dobiegały nietypowe odgłosy przypominające szum. Wyposażenie pojazdu jest bogate. Samochód wyposażony jest w skórzaną tapicerkę i automatyczną klimatyzacje. Do dyspozycji kierującego dostępne są praktycznie wszystkie opcje pomagające w zarządzaniu pojazdem, od pełnej elektryki drzwi i lusterek, poprzez podgrzewane przednie fotele, aż po komputer pokładowy. Wszystkie wymienione w tabeli elementy wyposażenia są w stanie nienagannym i technicznie sprawne, oprócz klimatyzacji , która praktycznie nie chłodzi.

Raport sporządzony przez firmę auto – testo k.17-22

Zważywszy na treść tego raportu I. M. zdecydowała się odstąpić od zawarcia umowy sprzedaży tego pojazdu. O powyższym poinformowała przedstawiciela firmy (...). Po przekazaniu A. S. (1) informacji o tym, że nie dojdzie do kupna tego pojazdu, I. M. zażądała zwrotu wpłaconego zadatku. Początkowo A. S. (1) unikał odpowiedzi na żądanie pokrzywdzonej. Jednak w odpowiedzi na pismo wystosowane na rzecz I. M. przez Powiatowego Rzecznika Konsumentów, przedsiębiorstwo (...) wystosowało odpowiedź, w której oświadczyło, iż zatrzymuje kwotę owego zadatku, z uwagi na brak zawarcia umowy wynikający z przyczyn leżących po stronie kupującego.

Częściowo zeznania świadka I. M. k. 7, k. 112-113

Oświadczenie z dnia 22 marca 2021 roku k. 125

Zeznania świadka A. S. (1) k. 230-232-

Samochód oglądany przez Ł. G. został sprzedany R. S. w dniu 15 października 2019 roku, a następnie zarejestrowany w Urzędzie Miasta Ł.. Czynności rejestracji tego pojazdu zostały poczynione na zlecenie kupującej przez A. S. (1).

Dokumentacja dotycząca samochodu marki V. (...) k.61-75

T. S. ma 66 lat. Oskarżona jest obywatelką Rzeczpospolitej Polskiej. Oskarżona posiada jednego syna w wieku 40 lat. T. S. jest emerytką, z którego to tytułu otrzymuje miesięcznie kwotę 1700 złotych. Oskarżona nie jest właścicielką nieruchomości oraz wartościowych ruchomości. T. S. jest osobą niekaraną oraz nigdy nie leczyła się neurologicznie, psychiatrycznie ano odwykowo.

Zaświadczenie wójta gminy D. k. 41

Wyjaśnienia oskarżonej T. S. w zakresie danych osobo poznawczych k. 50

Karta karna oskarżonej

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonej T. S.

Oskarżona T. S. w toku dochodzenia odmówiła składania wyjaśnień. Natomiast w toku postępowania jurysdykcyjnego, pomimo wyznaczenia dwóch terminów rozpraw nie zdecydowała się złożyć wyjaśnień. W związku z powyższym jej oświadczenia wiedzy mogły posłużyć wyłącznie w przedmiocie ustalenia danych osobo poznawczych. Do tego należy w tym miejscu zaznaczyć, iż polski system prawa karnego nie przewiduje możliwości przesłuchania oskarżonej w trybie art. 177a k.p.k. Odesłanie do tego artykułu zawarte w art. 377 § 3 k.p.k. odnosi się tylko i wyłącznie do złożenia wyjaśnień przez oskarżonego, którego obecność na rozprawie jest obowiązkowa. Z tego typu wyjątkową sytuacją nie mieliśmy do czynienia w tym postępowaniu. Tym samym Sąd nie mógł uwzględnić wniosku obrońcy oskarżonej i przesłuchać jej w trybie określonym art. 177 a § k.p.k. który to tryb przesłuchania jest zarezerwowany dla świadków. Jednocześnie warto podkreślić, iż przewodniczący wyznaczając drugi termin rozprawy głównej w sposób wyraźny pouczył T. S. o braku możliwości uwzględnienia wniosku o jej przesłuchanie w formie videokonferencji. Tym samym T. S. nie stawiając się 6 lipca 2021 roku w N. zdecydowała się z własnej woli zaniechać złożenia wyjaśnień w tej sprawie, co od lipca 2015 roku jest jedynie prawem oskarżonego.

Zeznania świadka I. M.


Sąd Rejonowy jedynie częściowo dał wiarę zeznaniom złożonym przez I. M.. Brak było bowiem możliwości obdarzenia tych depozycji walorem wiarygodności w pełnym zakresie z uwagi na szereg ich sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w tej sprawie. W pierwszym rzędzie Sąd Rejonowy nie mógł pozytywnie ocenić zeznań I. M. w zakresie jakim oświadczyła ona, iż wpłacona na rachunek bankowy T. S. suma pieniężna stanowiła swoistą opłatę rezerwacyjną, a nie zadatek. Odnosząc się do tej okoliczności należy stwierdzić, iż owe słowa są jaskrawo sprzeczne z samym poleceniem przelewu wypełnionym przez oskarżycielką posiłkową, gdzie to sama pokrzywdzona wskazała w tytule płatności, iż kwota 3000 złotych jest przelana tytułem zadatku za wymieniony w dalszej części wiadomości samochód. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na nieracjonalność innego tytułu owej czynności prawnej. Przecież gdyby owa kwota była uiszczona tytułem rezerwacji – swego rodzaju nienazwana umowa prawa cywilnego – to należało przyjąć, iż sprzedający spełnił swoje świadczenie, gdyż do czasu oględzin nie sprzedał owego pojazdu inne osobie. W okolicznościach tej sprawy brak jest też jakichkolwiek przesłanek żeby ową płatność potraktować jako zaliczkę. W związku z powyższym Sąd Rejonowy oceniając sprzeczność depozycji A. S. (1) i I. M. w tym zakresie za wiarygodne uznał oświadczenia wiedzy sprzedającego. Do tego nie sposób zgodzić się z pokrzywdzoną ażeby wiarygodne były jej oświadczenia wiedzy w zakresie jakim podała, iż opinia rzeczoznawcy auto testo ujawniła szereg niezgodności pomiędzy stanem faktycznym, a ogłoszeniem w portalu oto moto. Przede wszystkim w żadnym miejscu przedłożonej przez oskarżycielkę posiłkową opinii nie wskazano ażeby stan pojazdu wskazywał na zaniżony przebieg. Wręcz przeciwnie rzeczoznawca napisał, iż stan obręczy kół tego pojazdu jest adekwatny do deklarowanego przebiegu. Podobnie w żadnym miejscu rzeczoznawca nie wskazał, iż sprzedający nie posiadał dokumentów uwiarygodniających przebieg czy serwisowanie tego pojazdu. W żadnym miejscu tej opinii rzeczoznawca nie podał także jakiejkolwiek sprzeczności treści ogłoszenia ze stanem faktycznym. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na dane przekazane przez Ł. G. w charakterze świadka. Świadek ten poza odwołaniem do treści opinii nie posiadał w zasadzie żadnej istotnej wiedzy w tej sprawie i wskazał, że wszystkie swoje spostrzeżenia przekazał w pisemnej opinii. W pozostałej części Sąd Rejonowy uznał natomiast oświadczenia wiedzy I. M. za wiarygodne, zwłaszcza w zakresie dokonania rzeczonego przelewu, braku zwrotu tych środków przez sprzedającego oraz zwodzenia oskarżycielki posiłkowej przez A. S. (1), który później unikał kontaktów z pokrzywdzoną. W tym zakresie przedmiotowe oświadczenia wiedzy okazały się być przydatne dla celów niniejszego procesu.

Zeznania świadka A. S. (1)

Sąd Rejonowy uznał natomiast za w pełni wiarygodne relacje złożoną w toku postępowania jurysdykcyjnego przez A. S. (1). Świadek ten zeznawał w sposób jasny, spójny logiczny. A. S. (1) w sposób zgodny z zasadami doświadczenia życiowego wskazał na sposób umówienia się stron odnośnie zadatku wpłaconego przez I. M.. Do tego jego oświadczenia wiedzy w zakresie przebiegu oględzin nie pozostawały w sprzeczności z relacją Ł. G.. Do tego zeznania świadka mają oparcie w dokumentacji pojazdu włączonej w krąg materiału dowodowego. Co więcej warto zwrócić uwagę, iż A. S. (1) od samego początku kwestionował zdecydowanie I. M., wskazując, iż nie wiedziała ona który samochód wybrać i sam rzeczoznawca nie wiedział, który samochód testować. Fakt ten jest doskonale obrazowany samym zachowaniem pokrzywdzonej w tym procesie, gdyż I. M. wraz z zawiadomieniem o możliwości popełnienia przestępstwa dołączyła do akt sprawy print screen ogłoszenia dotyczącego innego pojazdu, aniżeli pojazdu który był przedmiotem opinii rzeczoznawcy. Samochody te różniło miedzy innymi pojemność skokowa silnika a także ilość przejechanych kilometrów oraz cena sprzedaży. Sąd Rejonowy nie znalazł w zeznaniach świadka żadnych sprzeczności. Co więcej wbrew argumentacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej owych depozycji nie może dyskwalifikować pewnego rodzaju buta świadka, argumentującego brak motywu odnośnie oszukania pokrzywdzonej na kwotę 3000 złotych. Dlatego też Sąd rekonstruując stan faktyczny w tej sprawie oparł się na zeznaniach A. S. (1).

Zeznania świadka Ł. G.

Brak było także powodów do dyskwalifikacji depozycji złożonych przez Ł. G.. Świadek bez zbędnego zaangażowania emocjonalnego przedstawił całość swojej wiedzy w tej sprawie. Jednocześnie należało zważyć, iż Ł. G. kojarzył bardzo mało szczegółów odnośnie owych oględzin. Niemniej jednak ów fakt należy uznać za zrozumiały biorąc pod uwagę upływ niemal 2 lat od tej czynności oraz zawodowy charakter przedmiotowej czynności. Niezrozumiałe natomiast były oświadczenia pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej wnoszącego, iż owa lakoniczność zeznań świadka wynika ze strachu przed rodziną oskarżonej. W tym zakresie należy stwierdzić, iż niniejsze postępowania nie wskazało na choćby cień możliwości bezprawnego wpływu na świadka. Dodatkowo gdyby świadek rzeczywiście miał się bać A. S. (1) to nie godziłby się na ocenę wystawianych przez niego pojazdów. Stąd też zeznania Ł. G. należało uznać za wiarygodne, zwracając uwagę na ich ograniczoną przydatność do poczynienia ustaleń faktycznych w tej sprawie.

print screenów ogłoszenia, raportu firmy auto testo, informacji od grupy olx, informacji od operatora t – mobile, informacji od banku (...), dokumentacji przedmiotowego samochodu, notatkę o ówczesnej podejrzanej, zaświadczenie o jej stanie majątkowym oraz kartę karną.

Brak było także jakichkolwiek powodów do zanegowania pozostałych dowodów zgromadzonych w tej sprawie w postaci print screenów ogłoszenia, raportu firmy auto testo, informacji od grupy olx, informacji od operatora t – mobile, informacji od banku (...), dokumentacji przedmiotowego samochodu. Treść tych dowodów nie była kwestionowana w żaden sposób przez strony tego postępowania. Także Sąd Rejonowy w Nowym Sączu nie powziął wątpliwości odnośnie autentyczności owych dokumentów. Dodatkowo należy zważyć, iż pront screen ogłoszenia dotyczy innego samochodu aniżeli samochodu, który był badany przez przedstawiciela autotesto. Natomiast dokumentacja związana z rejestracją pojazdu dotyczy pojazdu testowanego przez Ł. G.. Jest to o tyle istotne, iż nie sposób jest wywodzić wnioski o nieprawdziwości ogłoszenia względem stanu faktycznego oferowanego samochodu, biorąc pod uwagę, iż owo ogłoszenie dotyczy innego pojazdu. Inna sprawa, iż z treści opinii rzeczoznawcy motoryzacyjnego w żaden sposób nie wynika aby ogłaszający wprowadził w owym ogłoszeniu klientów w błąd, przeciwnie informacje zawarte w tym raporcie wskazują na stan samochodu, zgodny z deklarowanym przebiegiem. Sąd uznał także za wiarygodne dane osobopoznawcze zebrane w toku postępowania przygotowawczego tj. notatkę o ówczesnej podejrzanej, zaświadczenie o jej stanie majątkowym oraz kartę karną.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

T. S.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Oskarżyciel publiczny zarzucił oskarżonej T. S. , iż w dniu 30 czerwca 2019 roku działając w miejscowości C. powiatu (...) doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3000 złotych I. M. zamieszkałą w miejscowości P. w ten sposób, że oferując do sprzedaży na portalu otomoto.pl za pośrednictwem komisu samochodowego V. samochód marki V. (...) wprowadziła pokrzywdzoną w błąd co do rzeczywistego stanu technicznego i faktycznego samochodu w wyniku czego otrzymała na wskazany rachunek bankowy nr (...) kwotę 3000 złotych tytułem rezerwacji pojazdu na czas przeprowadzenia oględzin przez rzeczoznawcę z serwisu autotesto.pl, który po sprawdzeniu pojazdu sporządził raport, z którego wynikało, że stan faktyczny nie jest zgodny z treścią zamieszczonego ogłoszeniam, m in. nie posiada dokumentacji potwierdzającej przebieg i jego serwisowanie oraz ma niesprawną klimatyzację, co wpłynęło na decyzje o rezygnacji z zakupu przez pokrzywdzoną i odmówiła zwrotu wpłaconych pieniędzy powodując straty w mieniu pokrzywdzonej w w/w kwocie tj. popełnienie przez nią przestępstwa z art. 286 § 1 k.k.

Jak wynika z treści art. 286 § 1 k.k. rzeczonego przestępstwa dopuszcza się ten kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Już prosta wykładnia literalna tego przepisu wskazuje na materialny substrat tego czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia majątkowego. Co więcej ustawodawca wskazał znamiona modalizujące, które czynią przestępność owego doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia majątkowego. Takimi sposobami czynności wykonawczej jest wprowadzenie pokrzywdzonego w błąd (w doktrynie i orzecznictwie wskazuje się, iż ten błąd musi dotyczyć okoliczności mającej istotne znaczenie dla powzięcia decyzji o rozporządzeniu mieniem), wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Co więcej jak wskazuje znamię działalności w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wyżej wskazane czynności wykonawcze muszą zostać podjęte w zamiarze kierunkowym oszustwa. Na gruncie przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż judykatura sądów powszechnych odrzuca możliwość przyjęcia za oszustwo wskazań ocennych o charakterze reklamowym. W tego rodzaju orzeczeniach podkreśla się, iż podstawą do uznania za wprowadzenie w błąd może być tylko i wyłącznie nieprawdziwa wypowiedź co do faktów, np. zaniżenie przebiegu samochodu czy podanie nieprawdziwych danych odnośnie parametrów technicznych sprzedawanej rzeczy. Nie będzie natomiast stanowić wprowadzenia w błąd podanie swojej własnej oceny danego produktu, np. stan bardzo dobry, igła, jak nowy.

W ocenie Sądu Rejonowego w Nowym Sączu oskarżyciel publiczny oraz oskarżycielka posiłkowa w żaden sposób nie udowodnili, iż T. S. miała dopuścić się oszustwa na szkodę I. M.. Poniżej Sąd przedstawi argumenty przeciwstawiające się podzieleniuoceny zawartej w akcie oskarżenia.

1. Przede wszystkim w niniejszym postępowaniu w żaden sposób nie udowodniono, iż to T. S. wprowadziła w błąd (abstrahując od tego czy z takim wprowadzeniem w błąd mieliśmy tutaj do czynienia) I. M.. Zebrany materiał dowodowy pozwolił jedynie ustalić, iż T. S. zleciła synowi sprzedaż jej samochodu. Oskarżyciel publiczny w żaden sposób nie wykazał, iż to oskarżona miała wystawić rzekome nieprawdziwe ogłoszenie (lub zlecić jego wystawienie o określonej przez nią fałszywej treści). Przeciwnie zgromadzony w tej sprawie materiał dowodowy pozwala stwierdzić, iż to A. S. (1) umieścił na portalu oto moto rzeczone ogłoszenie. To także A. S. (1) rozmawiał telefonicznie z pokrzywdzoną I. M.. Natomiast odpowiedzialności karnej za przestępstwo oszustwa nie można przypisywać osobie, która wydała jedynie zlecenie sprzedaży danego towaru w sytuacji gdy poza jej wiedzą i zamiarem było wprowadzenie w błąd potencjalnego kontrahenta.

2. Należy wskazać, iż ocena rzekomej niezgodność pomiędzy ogłoszeniem na portalu oto moto, a stanem faktycznym sprzedawanej rzeczy dotyczącym przebiegu silnika i innych aspektów technicznych wymaga posiadania wiedzy specjalnej z zakresu motoryzacji/mechaniki. Tym samym prywatna opinia sporządzona przez firmę (...) na zlecenie oskarżycielki posiłkowej nie może stanowić dowodu opisującego rzekomą niezgodność ogłoszenia ze stanem faktycznym. Nadto z uwagi na sprzedaż tego samochodu w październiku 2019 roku R. S. oraz jego późniejszą już dwuletnią eksploatacje nie można było ustalić stanu tego pojazdu z chwili ogłoszenia w toku postępowania jurysdykcyjnego. E. relewantnych na gruncie procesu karnego dowodów wskazujących na wprowadzenie w błąd przez sprzedającego.

3. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, iż opinia sporządzona przez przedstawiciela firmy (...) dotyczyła innego pojazdu aniżeli pojazdu wskazywanego w print screnie – znajdującym się w aktach sprawy - przez pokrzywdzoną jako przedmiot inkryminowanego ogłoszenia. Warto w tym względzie zwrócić uwagę na rozbieżność dotyczącą pojemności silnika, modelu, kraju pochodzenia, przebiegu pojazdu. Tym samym zasadnym jest podzielenie wersji zaprezentowanej przez świadka A. S. (1), iż rzeczoznawca oglądał na komisie kilka pojazdów, a sama pokrzywdzona nie wiedziała, na który się zdecydować.

4. Nadto nawet przyjmując, iż opinia sporządzona przez Ł. G. dotyczyła tego samego pojazdu, co został opisany w inkryminowanym ogłoszeniu to i tak nie sposób twierdzić, iż doszło do niezgodności między stanem faktycznym, a oferowanym. Przede wszystkim trzeba mieć na względzie, iż w ogłoszeniu nie zawarto zastrzeżenia o oryginalności opon. Co więcej z uwagi na deklarowany przebieg pojazdu, oczywistym jest powinność ich kilkukrotnej wymiany. Dodatkowo trzeba zwrócić uwagę, iż sam Ł. G. oświadczył, iż stan obręczy – a więc elementu innego niż opony wskazuje na rzeczywisty charakter deklarowanego przebiegu pojazdu. Nadto rzeczoznawca podkreślił, iż wszystkie elementy zawarte w katalogu wyposażenia pojazdu są zamontowane w pojeździe, mając jedynie zastrzeżenia odnośnie stanu klimatyzacji – a nie jej braku – brak jest wskazania aby sprzedający deklarował stopień zużycia czy sprawności klimatyzacji. Tym samym należy stwierdzić, iż raportu sporządzonego przez firme (...) T. w żaden sposób nie wynika aby auto poddane oględzinom nie odpowiadało treści ogłoszenia.

5. Kolejno należy wskazać, iż nawet sama niezgodność pomiędzy stanem faktycznym a deklarowanym nie jest wystarczająca do przypisania oszustwa. Dla przypisania tego czynu niezbędne byłoby. ażeby sprzedający miał świadomość odmiennego stanu rzeczy – co w tym postępowaniu nie zostało w żaden sposób wykazane. Należy odróżnić bowiem odpowiedzialność z tytułu rękojmi mającą charakter odpowiedzialności na zasadzie ryzyka bądź jak wskazują niektórzy odpowiedzialności prawie absolutnej od odpowiedzialności karnej za występek oszustwa. E. oskarżyciel publiczny powinien był wykazać T. S., iż zdawała sobie sprawę z nieprawdziwości ogłoszenia w kontekście rzeczywistego stanu faktycznego pojazdu i pomimo tego zdecydowała się tego rodzaju ogłoszenie umieścić w sieci internet.

6. Nie można także zgodzić się z argumentacją pokrzywdzonej, iż nie traktowała wpłaty kwoty 3000 złotych jako zadatku. Przeczy temu sama treść formułowanego przez I. M. polecenia przelewu, gdzie w sposób wyraźny zaznaczyła ona charakter rzeczonego świadczenia. Natomiast problematyką cywilno prawną jest kwestia z czyjej winy nie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej. Należy jednocześnie wskazać, iż na gruncie cywilno prawnym to na I. M. ciążył ciężar dowodu, że owo zawinienie było po stronie sprzedawcy – czego również oskarżycielka posiłkowa nie wykazała w toku tego procesu. Do tego, co należy kategorycznie podkreślić postępowanie karne o przestępstwo oszustwa nie może być utożsamiane z rozstrzyganiem spraw cywilnych i stanowić swego rodzaju właściwość miejscową korzystną dla kupującego.

W związku z powyższym Sąd Rejonowy stanął na stanowisku, iż w przedmiotowej sprawie nie tylko nie wykazano inkryminowanej aktywności T. S., lecz także w żaden sposób nie wykazano ażeby rzeczone ogłoszenie wprowadziło I. M. w błąd w relewantnym do podjęcia decyzji o rozporządzaniu mieniem zakresie.

W ocenie Sądu Rejonowego nie sposób także ocenić, iż zachowanie T. S. polegające na „przywłaszczeniu” wpłaconego przez I. M. zadatku mogło zostać przypisane oskarżonej w tym procesie jako przestępstwo przywłaszczenia powierzonej oskarżonej kwoty pieniędzy. W tym zakresie należy w pierwszym rzędzie zwrócić uwagę na opis zarzucanego oskarżonej czynu, który wprost mówi o doprowadzeniu I. M. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie jej w błąd co do stanu technicznego oferowanego pojazdu. Zatem ewentualne przywłaszczenie kwoty przedmiotowego zadatku wychodziło już poza zakres skargi oskarżyciela. Owa konstatacja jest tym bardziej zasadna, iż do owego przywłaszczenia mogło dojść tylko i wyłącznie po wyartykułowaniu przez I. M. żądania zwrotu wpłaconej kwoty, a więc w zupełnie innym okresie czasu. E. nie można określić tego zachowania jako tego samego zdarzenia faktycznego, nie tylko z uwagi na inną charakterystykę czynności sprawczych, lecz także odmienny czas i miejsce popełnienia czynu. Co więcej w ocenie Sądu Rejonowego w tym procesie oskarżyciele nie wykazali, aby T. S. przywłaszczyła kwotę zadatku. W toku postępowania dowodowego nie wykazano aby to z winy sprzedającego nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży. Żaden z przedstawionych w tym postępowaniu dowodów nie wskazuje na wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd (a tym bardziej celowe) przez sprzedających. Tym samym skoro I. M. pomimo wpłaty zadatku zrezygnowała z kupna pojazdu, to w przypadku odstąpienia przez nią od sprzedaży sprzedający miał prawo zatrzymania owej sumy pieniężnej.

Biorąc to wszystko pod uwagę Sąd Rejonowy w Nowym Sączu stwierdził, iż zachowanie T. S. nie wypełniło znamion przestępstwa, co musiało skutkować jej uniewinnieniem.

W związku z powyższym Sąd Rejonowy w punkcie I wyroku działając na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 414 § 1 k.p.k. uniewinnił T. S. od zarzucanego jej czynu.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Natomiast w punkcie II wyroku w związku z oświadczeniem obrońcy oskarżonej o poniesieniu przez oskarżoną kosztów związanych z korzystaniem z usług obrońcy z urzędu działając na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonej T. S. kwotę 1368 złotych tytułem wydatków poniesionych przez oskarżoną w toku procesu. Wysokość owych kosztów Sąd Rejonowy ustalił na podstawie stawek minimalnych, określonych w rozporządzeniu ministra sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie. Kwota bazowa przewidziana w tym akcie prawnym uległa podwyższeniu z uwagi na udział obrońcy w sumie na czterech terminach sądowych, z czego 2 miały miejsce poza siedzibą Sądu Rejonowego w Nowym Sączu.

III

Z uwagi na jednoznaczną treść art. 632 pkt 2 k.p.k. Sąd Rejonowy rozliczając koszty procesu był zobowiązany stwierdzić, iż ponosi je Skarb Państwa.

1.Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Janina Deker
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Nowym Sączu
Osoba, która wytworzyła informację:  asesor sadowy Dominik Mąka
Data wytworzenia informacji: