Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 87/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. J. (1)

J. J. (1) został oskarżony o to, że w okresie od dnia 23 stycznia 2019 roku do dnia 24 stycznia 2019 roku w N. przy ulicy (...) działając wspólnie i w porozumieniu z drugim nieustalonym sprawcą po uprzednim otwarciu w nieustalony sposób drzwi wejściowych do nowobudowanego domu jednorodzinnego przedostał się do jego wnętrza skąd po penetracji pomieszczeń dokonał kradzieży:

· Radio (...),

· M.-wiertarka sieciowa M. (...)

· Laser krzyżowy B. (...) nr katalogowy (...) nr seryjny (...),

· Detektor odbiornik lasera LR 2 nr katalogowy (...) nr seryjny (...),

· Odkurzacz (...) 35 (...) Nr katalogowy (...) nr seryjny (...),

· Akumulatory M. (...) sztuki 18v 4,0 Ah,

· Akumulator (...) (18 V / 4,0 Ah) wskaźnik naładowania (...)-0 nr seryjny: (...),

· Akumulator (...) (18 V / 4,0 Ah) wskaźnik naładowania (...)-0 nr seryjny: (...),

· Akumulator (...) (18 V / 4,0 Ah) wskaźnik naładowania (...)-0 nr seryjny: (...),

· Akumulator M. (...),3 Ah,

· Akumulator Wiertarko – W. 14, (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator Szlifierka kątowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator Ręczna Pilarka tarczowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator M. z opcją kucia (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator P. posuwowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator Wiertarko – W. udarowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator W. udarowa (...) nr seryjny: (...),

· Zestaw C. D. nr seryjny: (...)

· Zestaw C. 14, (...) nr seryjny: (...),

· Szlifierka kątowa sieciowa V. V.,

· Szlifierka kątowa sieciowa B. (...) nr seryjny (...),

· Szlifierka kątowa sieciowa M. (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator M. z opcją kucia (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator narzędzie wielofunkcyjne (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator W. (...) nr seryjny: (...)

· Akumulator Szlifierka kątowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator ręczna pilarka tarczowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator P. posuwowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator Wiertarko – W. udarowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator W. udarowa (...) nr seryjny: (...),

· Zestaw C. D. nr seryjny: (...),

· Akumulator (...) (18 V / 5,0Ah) (...)-8 nr seryjny: (...)

· Akumulator (...) (18 V / 5,0Ah) (...)-8 nr seryjny: (...)

· Akumulator (...) (18 V / 5,0Ah) (...)-8 nr seryjny: (...)

· Ładowarka sieciowa M. do radia,

· Ładowarka sieciowa M. do Akumulatorów 18V dwie sztuki,

· 5 tarcz do szlifierek kątowych,

· Kilka wierteł (...) oraz bitów udarowych

· Mały statyw do lasera

w wyniku czego powstały łączne straty w wysokości 19000 zł na szkodę P. W. (1) tj. o przestępstwo określone w art. 279 § 1 k.k.

CZYNU NIE PRZYPISANO

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W styczniu 2019 roku P. W. (1) wykonywał pracę wykończeniowe w domu jednorodzinnym własności J. P. (1) i J. P. (2). Wcześniej tj. w grudniu 2018 roku pracę wykończeniowe w tym budynku prowadził oskarżony J. J. (1), który w tych pracach korzystał z pomocy T. H.. Pracę wykonane przez J. J. (1) zawierały pewne mankamenty, co wiązało się z większym wynagrodzeniem koniecznym do uiszczenia wobec P. W. (1). Owymi kosztami został obciążony deweloper stawiający ten budynek, który jest prywatnie szwagrem oskarżonego

Zeznania P. W. (1) k. 2-4, 10-11,17, 273, k. 381-383

Zeznania świadka J. P. (1) k. 53

Zeznania świadka T. H. k. 63-64, 106,k.246-247,k.384-385

Wyjaśnienia J. J. (1) k. 120, 380-381

Wykańczany wówczas budynek jest położony pod adresem Z. 4 w N.. Do rzeczonego budynku prowadzi droga wewnętrzna, gdyż budynek ten znajduje się w odległości około 150 metrów od ulicy (...). W pobliżu tego budynku w odległości 300 metrów mieści się sklep (...).

Fakty o charakterze notoryjnym, a nadto

Notatka urzędowa k. 1

Protokół oględzin miejsca zdarzenia k. 6-7, materiał poglądowy k. 79-99

23 stycznia 2019 roku P. W. (1) wykonywał pracę wykończeniowe w tym budynku. W związku ze zleconymi mu pracami, dysponował on kluczem do drzwi wejściowych tego budynku. Tego dnia P. W. (1) zakończył pracę o godzinie 17:50, kiedy to wraz ze swoimi pracownikami, opuścił budynek oraz zamknął drzwi zewnętrzne. Z uwagi na planowane w następnym dniu pracę pokrzywdzony pozostawił w tym budynku należące do niego elektronarzędzia.

Zeznania P. W. (1) k. 2-4, 10-11,17, 273, k. 381-383

Zeznania P. T. (1) k. 269-270, k. 383-384

Tego samego dnia J. J. (1) pożyczył samochód marki V. (...) od swojego sąsiada T. H.. Ów samochód J. J. (1) pożyczył pomimo dysponowania własnymi pojazdami.

Zeznania świadka T. H. k. 63-64, 106,k.246-247,k.384-385

Zeznania świadka K. H. k. 103, k. 386)

Wyjaśnienia J. J. (1) 380-381

Około godziny 20:20 J. J. (1) opuścił S., kierując się w stronę obwodnicy P.. Natomiast o godzinie 22:00 J. J. (1) znajdował się w centrum N., gdyż jego telefon logował się do stacji (...) położonej przy ulicy (...). Następnie o godzinie 22:10 oskarżony znajdował się już w C., skąd następnie wrócił do miejsca swojego zamieszkania w S..

Wyjaśnienia J. J. (1) k. 120, 380-381

Billingi oskarżonego k. 138

Dane telekomunikacyjne k. 140-144, k.169-171, k. 176-178

Inkryminowanego dnia telefon oskarżonego J. J. (1) nie logował się do stacji (...) t – mobile położonych w bezpośredniej bliskości ulicy (...), a to stacji (...) tego operatora przy ulicy (...) czy ulicy (...). Pomimo, że w dniach okalających owe zdarzenie nastąpiło połączenie numeru oskarżonego z tymi stacjami (...).

Billingi oskarżonego k. 138

Dane telekomunikacyjne k. 140-144, k.169-171, k. 176-178

24 stycznia 2019 roku około godziny 01:00 uwagę K. R., zamieszkującej sąsiedni budynek wzbudziło zajadłe ujadanie jej psa.

Notatka urzędowa k. 1

Zeznania P. W. (1) k. 2-4, 10-11,17, 273, k. 381-383

Zeznania świadka D. R. k. 496-497

24 stycznia 2019 roku po godzinie 7 rano P. W. (1) przybył na ulicę (...) w celu kontynuacji prac. Już przy wejściu do tego budynku jego uwagę przykuł fakt, iż drzwi do tego domu były otwarte. Po wejściu do środka P. W. (1) stwierdził, iż na miejscu brakuje znacznej części należących do niego elektronarzędzi. Po dokładnym sprawdzeniu przez pokrzywdzonego okazało się, iż przedmiotowej nocy dokonano zaboru następujących przedmiotów : Radio (...), M.-wiertarka sieciowa M. (...), Laser krzyżowy B. (...) nr katalogowy (...) nr seryjny (...), Detektor odbiornik lasera LR 2 nr katalogowy (...) nr seryjny (...), Odkurzacz (...) 35 (...) Nr katalogowy (...) nr seryjny (...), Akumulatory M. (...) sztuki 18v 4,0 Ah, Akumulator (...) (18 V / 4,0 Ah) wskaźnik naładowania (...)-0 nr seryjny: (...), Akumulator (...) (18 V / 4,0 Ah) wskaźnik naładowania (...)-0 nr seryjny: (...), Akumulator (...) (18 V / 4,0 Ah) wskaźnik naładowania (...)-0 nr seryjny: (...), Akumulator M. (...),3 Ah, Akumulator Wiertarko – W. 14, (...) nr seryjny: (...), Akumulator Szlifierka kątowa (...) nr seryjny: (...),Akumulator Ręczna Pilarka tarczowa (...) nr seryjny: (...), Akumulator M. z opcją kucia (...) nr seryjny: (...), Akumulator P. posuwowa (...) nr seryjny: (...), Akumulator Wiertarko – W. udarowa (...) nr seryjny: (...), Akumulator W. udarowa (...) nr seryjny: (...), Zestaw C. D. nr seryjny: (...) Zestaw C. 14, (...) nr seryjny: (...), Szlifierka kątowa sieciowa V. V., Szlifierka kątowa sieciowa B. (...) nr seryjny (...), Szlifierka kątowa sieciowa M. (...) nr seryjny: (...), Akumulator M. z opcją kucia (...) nr seryjny: (...), Akumulator narzędzie wielofunkcyjne (...) nr seryjny: (...), Akumulator W. (...) nr seryjny: (...), Akumulator Szlifierka kątowa (...) nr seryjny: (...), Akumulator ręczna pilarka tarczowa (...) nr seryjny: (...), Akumulator P. posuwowa (...) nr seryjny: (...), Akumulator Wiertarko – W. udarowa (...) nr seryjny: (...), Akumulator W. udarowa (...) nr seryjny: (...), Zestaw C. D. nr seryjny: (...), Akumulator (...) (18 V / 5,0Ah) (...)-8 nr seryjny: (...), Akumulator (...) (18 V / 5,0Ah) (...)-8 nr seryjny: (...),Akumulator (...) (18 V / 5,0Ah) (...)-8 nr seryjny: (...), Ładowarka sieciowa M. do radia, Ładowarka sieciowa M. do Akumulatorów 18V dwie sztuki, 5 tarcz do szlifierek kątowych, Kilka wierteł (...) oraz bitów udarowych Mały statyw do lasera.

Notatka urzędowa k. 1

Zeznania P. W. (1) k. 2-4, 10-11,17, 273, k. 381-383

Zeznania P. T. (1) k. 269-270, k. 383-384

Łączna wartość skradzionego wówczas mienia wynosiła 15871,80 złotych brutto.

Opinia biegłej A. F. k. 418-464, k. 487-491

Gdy P. W. (1) spostrzegł, iż został on ofiarą kradzieży, natychmiast zadzwonił na policje. Zarazem pokrzywdzony wychodząc na zewnątrz budynku dostrzegł, iż na śniegu znajdują się ślady butów prowadzące od wykańczanego przez niego domu do śladów bieżnika opon, pozostawionego nieopodal tego budynku przez niezidentyfikowany samochód. Ślady te pokrzywdzony pokazał technikom kryminalistycznym, pracującymi na miejscu zdarzenia, które to ślady zostały ujęte w protokole oględzin miejsca zdarzenia, a także dokonano ich zabezpieczenia. Ślady bieżnika opon ujawnione na miejscu zdarzenia nie są zgodne ze bieżnikiem opon założonych na samochodzie marki V. (...) własności T. H. zabezpieczonym w toku dalszych czynności śledczych.

Częściowo zeznania P. W. (1) k. 2-4, 10-11,17, 273, k. 381-383

Protokół oględzin miejsca zdarzenia k. 6-7, materiał poglądowy k. 79-99

Opinia KWP – T. k. 187-190,k. 282-287

W trakcie pracy na miejscu zdarzenia technicy zabezpieczyli także zamek zewnętrzny znajdujący się w drzwiach wejściowych owego budynku. Zabezpieczono także wszystkie klucze posiadane przez osoby pracujące na tej budowie, a także właścicieli budynku. Badania kryminalistyczne wykazały, iż sprawca/sprawcy do budynku dostali się za pomocą użycia wytrycha, a rzeczone klucze nie posiadają śladów ich powielania.

Protokół oględzin miejsca zdarzenia k. 6-7, materiał poglądowy k. 79-99

Opinia KWP – Mechanoskopijna k. 154-163

Niezależnie od działań funkcjonariuszy policji P. W. (1) postanowił na własną rękę szukać sprawców owej kradzieży. W tym celu pokrzywdzony sprawdzał okoliczne budynku pod kątem kamer monitoringu. W trakcie prowadzonych przez siebie poszukiwań ustalił on, iż samo miejsce zdarzenia nie było objęte monitoringiem. Niemniej monitoring znajdował się na sklepie (...) na rogu ulicy (...). Ustalono także, iż kamery znajdowały się na budynkach położonych przy ulicy (...) o numerach 19, 21,23. P. W. (1) o sprawstwo podejrzewał początkowo M. A., w związku z powyższym telefonował nawet do J. J. (1) prosząc go o zdjęcia tej osoby.

Zeznania P. W. (1) k. 2-4, 10-11,17, 273, k. 381-383

Wyjaśnienia J. J. (1) k. 120, 380-381

W trakcie dochodzenia zabezpieczono owe nagrania. Niemniej zabezpieczenie tych nagrań nie objęło całej nocy, a jedynie fragmenty od godziny 20:30 do godziny 21:30, które pokrzywdzony w swoich zeznaniach uznał za kluczowe. Na nagraniu z kamery (...) widać jak o godzinie 20:39 na parking ze strony ulicy (...) wjeżdża samochód marki V. (...). Po krótkiej chwili z wnętrza tego auta wyszły dwie osoby, które poszły w górę ulicy (...), po czym znikły z kadru. Po 6 minutach osoby te wróciły do samochodu, nie trzymając niczego w swoich rękach. O godzinie 20:49 samochód ten ruszył w górę ulicy (...).

Nagranie z monitoringu (...) K. 74

Protokół oględzin nagrania k. 250-256

Opinia Instytutu Ekspertyz Sądowych im J. S. w K. k. 524-552

Natomiast na nagraniach z kamer domów przy ulicy (...) – ujawniono jak o godzinie 21:20 czarny samochód przypominający pojazd zaparkowany pół godziny wcześniej pod sklepem (...) porusza się w górę ulicy (...) ( w kierunku ulicy (...))

Nagranie z monitoringu k. 249

Protokół oględzin nagrania Z. 23 k. 260-261

Na żadnym nagraniu nie ujawniono, aby ów pojazdy/pojazdy wjechał w boczną odnogę ulicy (...), na końcu której znajdowało się miejsce zdarzenia. Jakość rzeczonych nagrań uniemożliwia także stwierdzenie choćby z istotnym prawdopodobieństwem, iż wśród dwójki osób wychodzących z V. (...) pod sklepem (...) znajdował się J. J. (1). Jakość nagrania nie umożliwia także oznaczenia numerów rejestracyjnych rzeczonego samochodu.

Nagranie z monitoringu (...) K. 74

Nagranie z monitoringu k. 249

Protokół oględzin nagrania k. 250-256

Protokół oględzin nagrania Z. 23 k. 260-261

Opinia Instytutu Ekspertyz Sądowych im J. S. w K. k. 524-552

J. J. (1) w okresie pomiędzy pożyczeniem samochodu, a przeszukaniem posesji T. H. w przelotnej rozmowie z sąsiadem oferował mu sprzedaż elektronarzędzi. Nie było to dla T. H. wówczas zaskoczenie/nowość, gdyż wcześniej J. J. (1) także wielokrotnie składał mu tego rodzaju propozycje sprzedaży sprzętu budowlanego. Przeszukanie posesji J. J. (1), a także T. H. nie ujawniło w ich posiadaniu jakichkolwiek rzeczy pochodzących z kradzieży.

Zeznania świadka T. H. k. 63-64, 106,k.246-247,k.384-385

Wyjaśnienia J. J. (1) k. 120, 380-381

Protokoły przeszukania posesji J. J. (1) i T. H.

W toku prowadzonych czynności postępowania przygotowawczego J. J. (1) kontaktował się z T. H. w podejrzany sposób. W trakcie tych rozmów J. J. (1) oznajmił T. H., iż zamierza się ukryć przed organami ścigania, z uwagi na obawę poniesienia odpowiedzialności za złożenie fałszywych zeznań. W związku z powyższym T. H. powziął podejrzenie, iż J. J. (1) jest w jakiś sposób zamieszany w to zdarzenie, a swoimi przemyśleniami podzielił się z P. W. (1) i P. T. (1).

Notatka urzędowa k. 1

Częściowo zeznania P. W. (1) k. 2-4, 10-11,17, 273, k. 381-383

Zeznania świadka T. H. k. 63-64, 106,k.246-247,k.384-385

Częściowo zeznania świadka K. K. k. 107, k. 265, k. 387-388

Częściowo zeznania P. T. (1) k. 269-270, k. 383-384

J. J. (1) ma 47 lat. Oskarżony posiada wykształcenie średnie ogólne. J. J. (1) uzyskuje miesięczne dochód w wysokości 3000 złotych. Oskarżony jest osobą żonatą, z którego to związku posiada 6 letnie dziecko. Jego żona N. J. pracuje zawodowo. Oskarżony jest osobą niekaraną. J. J. (1) nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Wyjaśnienia J. J. (1) k. 120, 380-381 w zakresie danych osobopoznawczym

Notatka o oskarżonym

Zaświadczenie o stanie majątkowym

Karta karna k. 164

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

W toku tego postępowania nie udowodniono, aby J. J. (1) znajdował się w inkryminowanym czasie na miejscu zdarzenia. W tym postępowaniu nie udowodniono także, aby samochód ujawniony na nagraniu z monitoringu (...) wjechał na drogę wewnętrzną prowadzącą do domu J. P. (1).

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego J. J. (1)

J. J. (1) od początku postępowania przygotowawczego nie przyznawał się do zarzucanego mu czynu. W trakcie dochodzenia J. J. (1) wskazał, iż wieczór 22 stycznia 2019 roku spędził w domu wychodząc jedynie na papierosa. Oskarżony przyznał, iż pożyczył on samochód od T. H., z którego korzystał przez godzinę. Oskarżony odmówił udzielenia odpowiedzi na pytanie gdzie jeździł tym pojazdem. Znacznie obszerniejsze wyjaśnienia J. J. (1) złożył na etapie postępowania jurysdykcyjnego. Wówczas to oskarżony podał, iż inkryminowanego dnia jedynie na 30 minut wyszedł z domu, kiedy to pojechał do N., spotkać się z kochanką. Oskarżony powiedział także, iż poruszać się miał wówczas swoim pojazdem marki L. (...). J. J. (1) przyznał, iż tego dnia pożyczał od T. H. samochód, jednak miał mu go oddać wcześniej, wrzucając kluczyki do skrzynki na listy. Oskarżony wskazał, iż od partnerki wrócił on przed godziną 23:00. Oskarżony przyznał także, iż proponował zakup T. H. elekronarzędzi. Niemniej oskarżony tłumaczył ten fakt, iż jest to jego normalna praktyka i czynił tak wcześniej wielokrotnie. Oskarżony wskazał także, iż rozmawiał po zdarzeniu z P. W. (1), który prosił go o fotografie M. A.. Sąd Rejonowy uznał wyjaśnienia oskarżonego za jedynie częściowo wiarygodne. W szczególności wskazać należy, iż w świetle analizy danych telekomunikacyjnych podważono pierwotne wyjaśnienia oskarżonego, iż przebywał on cały wieczór w domu. W świetle tych danych niezbitym jest stwierdzenie, iż pomiędzy godziną 22:00, a godziną 22:10 oskarżony przebywał w N.. Zebrany materiał dowodowy pozwolił także ustalić, iż J. J. (1) 23 stycznia 2023 roku pożyczał samochód marki V. (...) od T. H.. W tym kontekście koniecznym jest zwrócenie uwagi, iż K. H. na obydwu etapach procesu wskazała, iż oskarżony pożyczał to auto w godzinach wieczornych. Natomiast żaden ze świadków nie podał kiedy dokładnie oskarżony ów pojazd zwrócił. Tym samym nie przekreślono twierdzeń faktycznych J. J. (1) wobec których miał on przyjechać do N. swoim pojazdem. W szczególności Sąd Rejonowy zwraca uwagę na rozbieżność zeznań świadków odnoszących się do dalszego losu tego pojazdu. Mianowicie K. K. wskazał, iż z uwagi na pożyczenie tego pojazdu J. J. (1) nie był on w stanie spakować się z T. H. do pracy tego wieczoru. Zarazem świadek ten w sposób kategoryczny na rozprawie zeznał, iż tym samochodem w godzinach porannych pojechał wraz z T. H. do K., co jest sprzeczne z zeznaniami K. H. i T. H.. Dane telekomunikacyjne nie pozwalają także na wykazanie w sposób bezalternatywny dłuższej obecności oskarżonego w N.. Niemniej jak wynika z danych logowania w stacjach (...) około godziny 20:20 wyjechał on ze S., gdyż znajdował się on już wówczas już na ulicy (...). Zarazem obrana przez oskarżonego trasa przejazdu tj. poruszanie się przez ulicę (...), a następnie obwodnicą P. do centrum N., a później powrót tę ulicą podważają ustalenia jakoby oskarżony o godzinie 20:39 znajdował się pod sklepem (...) przy ulicy (...). Według google maps najszybszy możliwy czas przejazdu tej trasy to około 25 minut. Zważyć też trzeba, iż pojazd ten wjechał na parking od strony ulicy (...), a nie Grunwaldzkiej co jeszcze bardziej podważa wersje oskarżenia. Tak samo ów pojazd ujawniony na nagraniu z kamer monitoringu po godzinie 21 pojechał w kierunku ulicy (...), co w sposób rażący kłóci się z późniejszym logowaniem oskarżonego rynku w N. czy na ulicy (...). Rzeczony samochód pojechał bowiem w drugą stronę. Co więcej żaden dowód w tym postępowaniu nie wskazuje na to, aby J. J. (1) fizycznie był w miejscu zdarzenia. Nie ustalono także dokładnej godziny tego przestępstwa. W szczególności Sąd nie mógł dać wiary P. W. (1) i T., którzy rozpoznali oskarżonego na tym monitoringu. W ocenie Sądu jakość tego nagrania nie umożliwia poczynienie jakichkolwiek kategorycznych sądów, co potwierdziła opinia Instytutu (...). Wypada zwrócić uwagę, iż także w innych miejscach P. W. (1) zawierał swoje zeznania dowolne stwierdzenia, jak chociażby wskazujące na pewność dotyczącą tego, iż ślady opon odbite na śniegu z miejsca zdarzenia pochodziły z samochodu T. H.. Zeznania te zostały całkowicie podważone przez opinie traseologiczną. E. biorąc pod uwagę obiektywną jakość tego nagrania twierdzenie pokrzywdzonego są w tym zakresie bezużyteczne, zwłaszcza biorąc pod uwagę, iż wcześniej, lecz już po zdarzeniu i w sytuacji posiadania owego nagrania, pokrzywdzony podejrzewał inną osobę. Sad Rejonowy dostrzega przy tym, iż oskarżony w rozmowie telefonicznej prowadzonej z T. H. nie przyznał się do kradzieży, a chęć ukrycia wiązał ze złożeniem fałszywych zeznań. Do tego trzeba zwrócić uwagę, iż jak zeznał T. H. czy nawet P. W. (1) ( tłumacząc pochodzenie skradzionych sprzętów) sprzedaż elektronarzędzi pomiędzy budowlańcami jest rzeczą typową, normalną. Zarazem wątpliwe jest użycie tego nagrania zastępującego przecież wyjaśnienia oskarżonego. Oczywiście ogólna wymowa materiału dowodowego wskazuje na prawdopodobieństwo jakiegoś zamieszania J. J. (1) w rzeczoną kradzież niemniej nie można twierdzić, iż sprawstwo oskarżonego w odmianie opisanej w treści aktu oskarżenia zostało mu w trakcie przewodu sądowego w sposób bezalternatywny przypisane. Przeciwnie brak jest dowodów podważających bezpośrednio prawdziwość wyjaśnień złożonych przez J. J. (1) na rozprawie głównej, a tym bardziej dowodów wskazujących na jego sprawstwo. Toteż Sąd Rejonowy ustalając stan faktyczny w tej sprawie częściowo opierał się na wyjaśnieniach oskarżonego. Niemniej owe wyjaśnienia w zdecydowanej większości miały subsydiarny charakter, a Sąd Rejonowy ustalając miejsce pobytu oskarżonego kierował się głównie danymi przekazanymi od operatora telekomunikacyjnego.

zeznania P. W. (1)

Sąd Rejonowy jedynie częściowo uznał za wiarygodne zeznania P. W. (1). Brak było podstaw do zanegowania prawdziwości depozycji pokrzywdzonego, odnośnie okoliczności w jakich ujawnił on owo przestępstwo. Sąd uznał także za wiarygodne twierdzenia faktyczne pokrzywdzonego odnośnie rodzaju zabranych elektronarzędzi, ich dobrego stanu technicznego. Wiarygodne były także oświadczenia wiedzy P. W. (1) odnoszące się do okoliczności i rodzaju kontaktów pokrzywdzonego z oskarżonym, a także obciążeniem dewelopera koniecznością poczynienia napraw po pracy J. J. (1). Sąd Rejonowy nie mógł natomiast obdarzyć zeznań P. W. (1) walorem wiarygodności w kluczowym dla tego procesu zakresie tj. stwierdzenia czy na nagraniu ze sklepu (...) ujawniono postać oskarżonego. W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż P. W. (1) zeznając był w tym zakresie osobą kategoryczną, która bez cienia wątpliwości wskazała na osobę oskarżonego. Natomiast warto zwrócić uwagę, iż w trakcie wcześniejszych przesłuchań, świadek oglądając już niektóre z nagrań nie wskazywał osoby oskarżonego. Co więcej kontaktował się z nim w celu uzyskania informacji o innym potencjalnym sprawcy. Nadto należy zwrócić uwagę na istotną okoliczność ujętą na k. 11 akt sprawy, gdzie P. W. (1) wskazał, iż o godzinie 21;05 kamera z budynku (...) zanotował wjazd czarnego podejrzanego samochodu do drogę wewnętrzną prowadzącą do remontowanego domu, a pojazd ten miał o godzinie 21;39 odjeżdżać z miejsca zdarzenia. Fakt ten jest o tyle istotny, iż wskazuje, iż samochód ujawniony pod sklepem (...) nie był jedynym podejrzanym czarnym pojazdem w okolicach miejsca zdarzenia. Tu należy zwrócić uwagę na inne godziny przyjazdu tego pojazdu. Jak wynika z nagrania ze sklepu pojazd V. (...) odjechał spod tego sklepu o godzinie 20:50, a miał być ujęty przez kamerę zlokalizowaną przy Z. 21 o godzinie 21:20. Zatem na miejscu mógł być jedynie 30 minut, podczas gdy ten drugi samochód opisywany przez P. W. (1) na k. 11 akt sprawy był 34 minuty. Nie można więc twierdzić, iż owe dane dotyczą tego samego pojazdu, lecz jedynie z przestawionym zegarem, gdyż różni się czas pobytu tego pojazdu, a nie sposób twierdzić, iż 4 minut potrzebował pojazd marki V., aby przemieścić się z parkingu (...) do strefy objętej monitoringiem budynku (...). Wskazać także należy, iż jak wynika z opinii Instytutu (...) w K. jakość owego nagrania uniemożliwia poznanie na nim J. J. (1). Zatem twierdzenia P. W. (1) i P. T. (1) są dowolne, zwłaszcza biorąc pod uwagę ich powierzchowną znajomość, całkiem możliwe, iż motywowane pośrednio wcześniejszymi podejrzeniami pokrzywdzonego względem oskarżonego. Dalej wskazać przy tym należy, iż także kategoryczne, jednoznaczne sądu odnośnie zbieżności śladów opon ujawnionych na miejscu zdarzenia z bieżnikiem pojazdu T. H., również okazały się być całkowicie bezpodstawne, nie mające oparcia w materiale dowodowym, gdzie biegły z KWP w K. wykazał poszczególne różnice w śladach wykluczające, aby to pojazd własności T. H. zostawił owe ślady na miejscu zdarzenia. Zarazem należy pamiętać, iż to właśnie do tego samochodu prowadziły ślady obuwia prawdopodobnych sprawców tego zdarzenia, o czym także zeznawał P. W. (1). Dostrzec także należało, iż zeznania P. W. (1) różniły się w pewien sposób od wartości skradzionych przedmiotów ustalonych przez biegłą A. F.. Aczkolwiek różnica w tym zakresie nie była znaczna. Tym samym biorąc pod uwagę tę okoliczności Sąd Rejonowy jedynie częściowo posłużył się zeznaniami złożonymi przez P. W. (1) w przedmiotowym procesie, uznając je za nieprzydatne do określenie pochodzenia śladów opon ujawnionych na miejscu zdarzenia, a także rozpoznania oskarżonego na monitoringu sklepu (...).

zeznania świadka J. P. (1)

Sąd Rejonowy uznał za wiarygodne zeznania świadka J. P. (1) świadek ten w sposób rzeczowy w toku dochodzenia przedstawił całość posiadanej przez siebie wiedzy. Świadek jednoznacznie wskazał komu przekazał klucz do swojego domu. Zeznania te nie były podważane przez żadną ze stron tego procesu. Do tego w świetle stwierdzenia na podstawie opinii mechanoskopijnej, iż sprawca posługiwał się wytrychem, jego zeznania w tym zakresie pozostają irrelewantne dla rozstrzygnięcia sprawy. Zaznaczyć przy tym należy, iż fakt posłużenia się przez sprawcę wytrychem także częściowo obniża prawdopodobieństwo popełnienia tego przestępstwa przez J. J. (1), gdyż bezsporne w tym procesie był fakt, iż oskarżony pracował na tej budowie w grudniu 2018 roku, a przez co miał potencjalną możliwość dorobienia tego klucza, co niweczyłoby potrzebę używania wytrychów. Jednocześnie wzgląd na niską doniosłość zeznań J. P. (1) sprawił, iż Sąd odstąpił od jego bezpośredniego przesłuchiwania.

zeznania T. H.

Sąd Rejonowy częściowo uznał za wiarygodne zeznania T. H.. Świadek ten prezentował w tym postępowaniu dość labilną postawę. W szczególności w dość różny sposób świadek relacjonował godzinę w jakiej J. J. (1) pożyczył od niego pojazd. Świadek ten nie potrafił wskazać także, kiedy oskarżony zwrócił ów pojazd. Sąd Rejonowy zwrócił uwagę na sprzeczność między depozycjami T. H. i jego małżonki odnoszącej się do godziny pożyczenia tego pojazdu. K. H. zeznała, iż samochód został pożyczony około godziny 19, podczas gdy T. H. podał, iż pożyczył samochód w godzinach popołudniowych, kiedy było jeszcze jasno, co było niemożliwym wobec zeznań K. H., iż jej mąż wrócił z pracy około godziny 17. Nadto koniecznym jest zwrócenie uwagi na sprzeczność zeznania T. H. z depozycjami K. K. w odniesieniu do korzystania z tego pojazdu w dniu następnym. Mianowicie K. K. zeznał, iż 24 stycznia 2023 roku rano ruszył on tym pojazdem z T. H. do K., co jest sprzeczne z zeznaniami małżonków H.. Okoliczność ta podważa wiarygodność zeznań T. H.. Nadto wypada zwrócić uwagę, iż na podstawie nagranej rozmowy T. H. twierdził, iż oskarżony chciał się ukryć z uwagi na udział w kradzieży, a tymczasem owo nagranie jasno wskazuje na obawy oskarżonego dotyczące złożenia przez niego fałszywych zeznań. Natomiast Sąd Rejonowy nie podważył zeznań T. H. odnoszących się do podejrzanego zachowania oskarżonego w trakcie nagranej rozmowy telefonicznej, faktu pożyczenia J. J. (1) pojazdu w dniu 23 stycznia 2019 roku czy też oferowania mu sprzedaży elektronarzędzi w okresie poprzedzającym przeszukania ich posesji. W tym zakresie owe oświadczenia wiedzy jawią się jako spójne, logiczne oraz mające potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w aktach niniejszej sprawy. Warto wskazać, iż T. H. w żadnym miejscu nie wskazał na J. J. (1) jako sprawcę owego włamania, a jedynie wskazał, iż ma on podejrzenie co do ogólnego udziału oskarżonego w tym zdarzeniu. Zarazem owo podejrzenie było poparte właśnie owym nerwowym zachowaniem oskarżonego połączonym z faktem pożyczenia samochodu świadka. Warto wskazać także, iż w toku procesu zeznania świadka T. H. nie zmieniały się w zakresie twierdzeń głównych, istotnych dla rozstrzygnięcia procesu. Niemniej wypada zwrócić uwagę na zmianę wymowy ogółu tych zeznań, kiedy to T. H. na rozprawie wypowiadał się w sposób o wiele mniej zdecydowany, aniżeli w toku dochodzenia. Wobec wyżej naprowadzonych okoliczności Sąd Rejonowy fakt wypożyczenia pojazdu przez J. J. (1), oferowania sprzedaży elektronarzędzi, a także podejrzanego zachowania się oskarżonego w trakcie rozmowy telefonicznej ustalił na podstawie zeznań złożonych w toku procesu przez T. H..

zeznania złożone przez świadek K. H.

Jako przeważająco wiarygodne Sąd Rejonowy ocenił zeznania złożone przez świadek K. H.. Sąd zakwestionował jedynie zeznanie świadek, w którym podała ona, iż użytkowała ów samochód rano 24 stycznia 2019 roku. Owe zeznania są bowiem rażąco sprzeczne z zeznaniami świadka K. K., który na rozprawie głównej wskazał, iż pojazdem tym 24 stycznia w godzinach porannych pojechał wraz z T. H. do K.. Zarazem należy zaznaczyć, iż świadek K. H. w trakcie dochodzenia w sposób spontaniczny podała, iż jej mąż w godzinach wieczornych pożyczył swój pojazd oskarżonemu. W ocenie Sądu Rejonowego jej zeznania w tym zakresie są znacznie wiarygodniejsze. Wersja K. H. w odróżnieniu od jej męża była wersją spójniejszą, opartą o inne zdarzenia faktyczne, w tym zapamiętanie momentu przyjazdu jej męża z K.. K. H. potwierdziła także zeznania jej męża odnoszące się do oferowania do sprzedaży elektronarzędzi przez J. J. (1). Brak jest podstaw do zanegowania tych depozycji, które mają swoje potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w aktach. Tym samym owe zeznania przyczyniły się do poczynienia wyżej opisanych ustaleń faktycznych.

zeznania świadka K. K.

Niską przydatność dla poczynienia ustaleń faktycznych miały zeznania świadka K. K.. Świadek ten nie miał wiedzy o przebiegu tego zdarzenia. Świadek ten nie potrafił także w sposób kategoryczny stwierdzić czy poznaje oskarżonego na nagraniu z monitoringu. Ów fakt jest zresztą całkowicie zrozumiały biorąc pod uwagę bardzo niską jakość tego nagrania. Wskazać przy tym należy, iż świadek opisywał także podejrzane rozmowy T. H. i J. J. (1) już po zdarzeniu. Niemniej warto zwrócić uwagę, iż Sąd Rejonowy dysponował zapisem jednej z rozmów. W zeznaniach K. K. nie było żadnych innych faktów wskazujących choćby poszlakowo na sprawstwo oskarżonego. W dużej mierze zeznania K. K. stanowią zbiór swoistych domniemań, przypuszczeń, które przecież nie mogą być podstawą wykazania sprawstwa w procesie karnym. Interesujące są natomiast oświadczenia wiedzy K. K. odnoszące się do odjazdu V. (...) świadka i T. H. w dniu następującym po włamaniu. Fakt ten co prawda nie odnosi się w sposób bezpośredni do odpowiedzialności karnej oskarżonego J. J. (1), niemniej wskazuje on na istotną sprzeczność w zeznaniach świadków, co może wskazywać na celowe mijanie się z prawdą przez K. K. i T. H., co jest intrygujące w sytuacji szeregu znaków zapytania odnoszących się do ustalenia sprawców/sprawcy tego zdarzenia.

Nagranie przedstawiające rozmowę oskarżonego z T. H.

Brak było podstaw do zanegowania nagrania przedstawiającego rozmowę oskarżonego z T. H.. Brak było uwag odnoszących się do autentyczności tego nagrania czy też spontanicznego przebiegu owej rozmowy. Niemniej nie można w sposób skuteczny twierdzić, iż owo nagranie stanowi dowód sprawstwa oskarżonego poprzez jego nieformalne przyznanie. Przeciwnie w żadnym miejscu tej rozmowy J. J. (1) nie przyznaje się do kradzieży. Co prawda jego zachowanie jawi się jako podejrzane. Oskarżony wyraźnie nawiązuje do przebiegu dochodzenia. Wyraża także wole ucieczki/ ukrycia się. Niemniej w ocenie Sądu Rejonowego ową wolę J. J. (1) przejawia poprzez obawę odpowiedzialności za złożenie fałszywych zeznań. Oskarżony wprost o tym w końcowej części rozmowy. W żadnym miejscu oskarżony nie twierdzi, iż to on miał dokonać tego włamania. Oczywiście ogólna wymowa tego nagrania sprawia, iż zasadnym jest podejrzewanie, iż J. J. (1) miał jakiś związek z tą kradzieżą, bądź też posiadał wiedzę o jej sprawcach. Jednak w żaden sposób ów dowód nie może świadczyć o tym, iż J. J. (1) był 23 stycznia 2019 roku na miejscu zdarzenia i dokonał zaboru owych elektronarzędzi. Samo to nagranie jest także zupełnie niewystarczające, aby nawet w poszlakowym procesie przypisać oskarżonemu fakt sprawstwa wykonawczego, a taki przecież zarzut był rozpoznawany w tym procesie.

billingi i dane przedstawione od operatora telekomunikacyjnego

Istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy miały billingi i dane przedstawione od operatora telekomunikacyjnego. Owe dane pozwoliły ustalić, iż J. J. (1) o godzinie 22 przebywał na terenie N.. Zarazem dane te wskazują, iż najbardziej prawdopodobną trasą jego przejazdu był S.- B. – C.- N.. W takim porządku J. J. (1) wracał także do swojego domu. Warto zwrócić uwagę, iż w owych danych nie ujawniono połączenia się oskarżonego ze stacjami (...) znajdującymi się blisko miejsca zdarzenia. E. ów dowód nie może potwierdzić przebywania oskarżonego choćby w bezpośredniej bliskości miejsca włamania. Należy przy tym podkreślić, iż w tym procesie nie ustalono dokładnie w jakim czasie miało miejsce to zdarzenie. Co więcej możliwa do ustalenia na podstawie tych danych telekomunikacyjnych trasa przejazdu oskarżonego w jedną i drugą stronę nie pokrywa się z nagraniem przejazdu podejrzanego pojazdu, który wjeżdża na parking (...) od ulicy (...)/ D. – co sugeruje przyjazd od strony B., a następnie porusza się w kierunku ulicy (...) tj. także w kierunku B. – P.. Rzeczone dane mają charakter dowodów rzeczowych, które nie były kwestionowane w toku procesu. Zarazem wypada zwrócić uwagę, iż w świetle ustalonych godzin połączeń mało prawdopodobnym jest aby J. J. (1) wyruszając ze swojego domu około godziny 20;20 w czasie 19 minut, w warunkach zimowych zdołał pokonać trasę, S. – B.- C.- N. – co najmniej skrzyżowanie ulicy (...) z ulicą (...) (ażeby umożliwić wjazd na parking (...) od ulicy (...)) – (...) przy G. Nadto wypada zwrócić uwagę, iż rzeczony samochód po zdarzeniu ok. 21;20 miał się rzekomo poruszać w kierunku ulicy (...), a o godzinie 22:00 oskarżony znajdował się niedaleko ulicy (...)

zeznania L. C.

Marginalną przydatność dla rozstrzygnięcia tego procesu miały zeznania L. C.. Świadek ten stwierdził w postępowaniu przygotowawczym, iż osoba podobna do J. J. (1) miała zamówić u niego usługę powielenia klucza podobnego jak ten, który został zabezpieczony w sprawie. W tym kontekście należy zwrócić uwagę, iż świadek ten nie był w stanie kategorycznie stwierdzić, iż to J. J. (1) zamówił u niego tę usługę. Co więcej w świetle ustalenia na skutek opinii mechanoskopijnej, iż sprawca działał za pomocą wytrychu, zeznania L. C. jeszcze bardziej tracą na przydatności, a także wskazują na mniejsze prawdopodobieństwo sprawstwa J. J. (1), wobec możności oskarżonego uzyskania poprzez powielenie klucza, który wykluczyłby konieczność używania wytrychów.

zeznania funkcjonariuszy policji M. M., D. R., a także K. G.

Marginalne znaczenie dla losów tego postępowania miały zeznania funkcjonariuszy policji M. M., D. R., a także K. G.. Świadkowie ci opisali przebieg ich czynności związanych z niniejszym postępowaniem, Ich zeznania charakteryzowała bardzo mała ilość szczegółów. Świadkowie ci nie potrafili zeznań dlaczego poczyniono taką, a nie inną taktykę czynności śledczych. Świadkowie nie przedstawili rzeczowych powodów, dla których zrezygnowano z przesłuchania K. R., czy też braku zabezpieczenia monitoringu z całej nocy. Nie podano także przekonywujących powodów odnoszących się do braku zabezpieczenia nagrań z innych kamer monitoringu. Jest to o tyle istotne, iż jak wynika z danych meteorologicznych rzeczonej nocy sypał śnieg, a na miejscu zdarzenia ujawniono ślady na śniegu, co należało powiązać z dokładną godziną wystąpienia tychże opadów. Tym samym zeznania tych świadków w żaden sposób nie przyczyniły się do powzięcia relewantnych ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

zeznania P. T. (1)

Sąd Rejonowy jedynie częściowo obdarzył walorem wiarygodności zeznania P. T. (1). Sąd Rejonowy zakwestionował owe zeznania w zakresie jakim świadek wskazywał, iż na nagraniu ze sklepu (...) rozpoznaje J. J. (1). Należy tu wskazać, iż jak wynika z opinii instytutu (...) owo nagranie jest w jakości niepozwalającej poczynić żadnych twierdzeń, choćby ze średnim stopniem prawdopodobieństwa. Do tego należy zwrócić uwagę, iż P. T. (1) miał zaledwie fragmentaryczną znajomość z oskarżonym. Stąd też jego oświadczenia w tym zakresie należy uznać za dowolne i nie mogące stanowić dowodu obecności oskarżonego w bezpośredniej bliskości miejsca zdarzenia. Zwrócić także należy uwagę na pewną rozbieżność zeznań P. T. (1) z zeznaniami T. H.. T. H. w żadnym miejscu nie przyznał, iż J. J. (1) miał oświadczyć mu, iż to on jest sprawcą tego zdarzenia, a jedynie przekazał świadkowi T., iż podejrzewa go o to. Natomiast brak było podstaw do zanegowania pozostałej części wypowiedzi świadka odnoszących się do okoliczności ujawnienia przestępstwa, wcześniejszej pracy w tym miejscu. Zeznania te są spójne z zeznaniami pokrzywdzonego. Brak jest także dowodu przeciwstawiającego się owym twierdzeniom faktycznym.

nagrania zabezpieczone w toku postępowania przygotowawczego

Jako wiarygodne należało ocenić nagrania zgromadzone w toku postępowania przygotowawczego. Brak było bowiem podstaw do podważenia ich autentyczności czy ewentualnej manipulacji. Niemniej jednak warto zwrócić uwagę, iż rzeczone nagrania nie stanowią dowodu sprawstwa oskarżonego. Jak wynika z wiarygodnej opinii Instytutu (...) w K. jakość tych nagrań nie pozwala ocenić czy osobą, która wychodzi z V. (...) jest oskarżony J. J. (1). Jakość tego nagrania nie pozwala także stwierdzić jakie numery rejestracyjne miał ten pojazd. Zabezpieczone nagrania nie ujawniają także wjazdu tego pojazdu na drogę wewnętrzna. Zdumiewający jest brak zabezpieczenia nagrania, o którym wspomina P. W. (1) na k. 12 akt sprawy, gdzie podał, iż na tym nagraniu widać czarny pojazd wjeżdżający po godzinie 21 na rzeczoną drogę wewnętrzną. Co więcej istotne jest zwrócenie uwagi na inny moment potencjalnego wjazdu tego pojazdu na przedmiotową drogę wewnętrzną, co może świadczyć o wielości pojazdów, które wjeżdżały tam/ przejeżdżały tamtędy w inkryminowanym czasie. Zarazem koniecznym było zwrócenie uwagi, iż na tych nagraniach nie ujawniono wjazdu przyjazdu rzeczonego samochodu od strony ulicy (...). Przeciwnie pojazd ten przyjechał od strony ulicy (...), a odjechał w kierunku ulicy (...). Fakty te należało zestawić z miejscami logowania oskarżonego do stacji (...).

opiniamechanoskopijna

Jako wiarygodną należało ocenić opinie mechanoskopijną. Z rzeczonej opinii jednoznacznie wynika, iż do otwarcia zamka w drzwiach domu położonego przy ulicy (...) użyto wytrychu. Do tego badanie kluczy nie ujawniło śladów ich powielania. Rzeczona opinia jest jasna, pełna, pozbawiona sprzeczności. Sąd nie miał uwag odnośnie merytorycznej wiedzy biegłego czy też jego bezstronności. Stąd też owa opinia posiłkową posłużyły w procesie odtworzenia stanu faktycznego w tej sprawie.

opinia traseologiczna

Sąd Rejonowy uznał za wiarygodną opinie traseologiczną. W pierwszym rzędzie należy zwrócić uwagę, iż brak jest podstaw do kwestionowania bezstronności biegłego czy poziomu jego wiedzy specjalnej. Sąd Rejonowy w pełni podziela zastrzeżenia do treści pierwotnej opinii, która nie zawierała uzasadnienia takich, a nie innych wniosków końcowych. Zarazem należy zwrócić uwagę, iż w opinii uzupełniający biegły odniósł się do tego mankamentu przedstawiając zarówno w formie graficznej jak i opisowej poszczególne różnice rodzajowe, które uniemożliwiały uznanie, iż owe ślady na śniegu zostawił samochód własności T. H.. Tutaj przede wszystkim należy zwrócić uwagę na opisywaną przez biegłego szerokość śladu, gdzie już ten czynnik dyskwalifikował możliwość uznania tych śladów za pasujących. Nadto biegły zwrócił także uwagę na poszczególne rozbieżności we wzorze bieżnika. Opinia ta jest także jasna oraz pozbawiona wewnętrznych sprzeczności. W takich okolicznościach trzeba uwzględnić, iż T. H. z całą kategorycznością oświadczył, iż zmieniał opony na zimowe jeszcze w grudniu, a więc bardzo mało prawdopodobna jest wersja odnosząca się do potencjalnej zmiany opon pomiędzy zdarzeniem, a zatrzymaniem pojazdu. Dalej wypada zwrócić uwagę, iż strony tego procesu nie przedstawiły żadnych uwag, zastrzeżeń do tak uzupełnionej opinii. Tutaj należy przy tym wskazać bardzo istotny charakter tego dowodu. P. W. (1) w trakcie pierwszego przesłuchania wskazał bowiem kategorycznie, iż to do tego pojazdu prowadziły ślady biegnące z miejsca pozostawienia elektronarzędzi. Tym samym podważenie przez biegłego, iż ślady te zostały pozostawione przez samochód wypożyczony tego dnia przez J. J. (1) stanowi istotną okoliczność negującą sprawstwo oskarżonego, zwłaszcza w tak ściśle poszlakowym procesie jak w tym postępowaniu.

Opinia A. F.

Sąd uznał za wiarygodną opinie sporządzoną przez biegłą A. F.. W tym zakresie należało jednak wskazać, iż na skutek niemożności przypisania J. J. (1) inkryminowanego czynu, rzeczona opinia ma marginalne znaczenia dla rozstrzygnięcia tej sprawy. Zaznaczyć przy tym należy, iż zastrzeżenia stron tego procesu odnoszące się do trafności merytorycznej tej opinii stanowiły zaledwie gołosłowną polemikę z niekorzystnymi dlań ustaleniami biegłej. Wskazać przy tym trzeba, iż biegła A. F. w sposób trafny do wyceny wartości skradzionych przedmiotów użyła metody porównawczej. Biegła w swoich obliczeniach uwzględniła także niski stopień zużycia sprzętu o czym szeroko w swoich zeznaniach traktował oskarżyciel posiłkowy P. W. (1).

opinii antropologicznej, a także opinii Instytutu Ekspertyz Sądowych im. J. S. w K.

Biorąc pod uwagę treść opinii antropologicznej, a także opinii Instytutu Ekspertyz Sądowych im. J. S. w K. należało stwierdzić, iż w realiach niniejszej sprawy brak jest możliwości ustalenia czy osobą wychodzącą z samochodu marki V. (...) na parkingu (...) był oskarżony J. J. (1). W szczególności wypada zwrócić uwagę, iż autor późniejszej opinii dokonał próby poprawy jakości obrazu uwidocznionego na tym nagraniu. Niemniej jednak uzyskane przez niego efekty okazały się być zdecydowanie niewystarczające, aby móc choćby z dużą dozą prawdopodobieństwa udzielić odpowiedzi na zadane pytanie. Zarazem wskazać należało, iż biegły wymienił w sposób szczegółowy powody dla których brak jest możliwości poczynienia w tym zakresie kategorycznej oceny. Biegły wskazał także na mankamenty związane z dostarczonym mu materiałem porównawczym .Wypada także zwrócić uwagę, iż w rzeczonej opinii pozwolono z dużym stopniem prawdopodobieństwa ustalić, iż samochód, który zaparkował na parkingu to V. (...). Zarazem biegły stwierdził niemożność oceny jakie tablice rejestracyjne miał ten pojazd czy stwierdzenia czy ów pojazd to ten sam samochód, który pożyczył od T. H. J. J. (1). W odniesieniu do tego biegły przedstawił bardzo szeroką argumentacje wskazującą na cechy obrazu jednoznacznie wskazujące na dany model pojazdy, a także zilustrował to w sposób graficzny. W tym aspekcie koniecznym jest przy tym zwrócenie uwagi, iż V. (...) jest bardzo popularnym samochodem dostawczym. Jednocześnie w świetle tych szczegółowych badań biegłego bardzo krytycznie należało ocenić opinie biegłej antropolog wydającą opinie na etapie postępowania przygotowawczego, która podjęła się czynienia stwierdzeń na podstawie jeszcze gorszej jakości ( bo poddanego wcześniejszym zabiegom wyostrzającym obraz, o daleko mniejszej skuteczności ) materiału dowodowego. Zaznaczyć przy tym należy, iż biegła w swojej opinii posługuje się pojęciem średniego stopnia prawdopodobieństwa, co należy rozumieć w nomenklaturze antropologicznej jako brak ujawnienia na przedmiotowym obrazie cech istotnie sprzecznych z cechami ujawnionymi w wizerunku osoby porównywanej. Zarazem podkreślić trzeba, iż jakość tego nagrania, a także zamaskowanie osób ujętych na tym obrazie w sposób bezpośredni wpłynęło na potencjalną niemożność ujawnienia rozbieżności. Stąd też Sąd Rejonowy w kontekście możliwości ustalenia na podstawie tego nagrania cech pozwalających zidentyfikować wyszczególnione na nim obiekty posłużył się opinia przedłożoną przez Instytut Ekspertyz Sądowych im. J. S. w K..

notatki urzędowe, protokoły oględzin miejsca zdarzenia i nagrań, protokoły zatrzymania rzeczy oraz przeszukań pomieszczeń zajmowanych przez J. J. (1) i T. H. a także dokumenty dotyczące danych osobo poznawczych odnoszących się do J. J. (1) w postaci karty karnej, notatki o oskarżonym zaświadczeniu starosty

Sąd Rejonowy nie powziął także wątpliwości odnośnie przydatności dla przedmiotowego procesu innych nieosobowych źródeł dowodowych jak chociażby notatki urzędowe, protokoły oględzin miejsca zdarzenia i nagrań, protokoły zatrzymania rzeczy oraz przeszukań pomieszczeń zajmowanych przez J. J. (1) i T. H. a także dokumenty dotyczące danych osobo poznawczych odnoszących się do J. J. (1) w postaci karty karnej, notatki o oskarżonym zaświadczeniu starosty .Dokumenty te zostały sporządzone we właściwej formie przez kompetentne do tego osoby, a strony procesu nie podniosły żadnych uwag odnośnie autentyczności zawartych w nich danych. Stąd też przedmiotowe dokumenty stanowiły podstawę ustaleń faktycznych w tej sprawie/

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie miały znaczenia dla losów tego postępowania zeznania świadka W.. Świadek ten nie posiadał żadnej wiedzy odnośnie inkryminowanego zdarzenia. Świadek wskazał, iż J. J. (1) nie oferował mu sprzętu budowlanego. Nadto wypada zwrócić uwagę, iż świadek nie był w żaden sposób powiązany z pokrzywdzonym. Świadek nie negował przy tym rozmów z oskarżonym w godzinach wieczornych 23 stycznia 2019 roku, jednak ów fakt niczego nie dowodzi w tym postępowaniu.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

I

J. J. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

J. J. (1) został oskarżony o to, że w okresie od dnia 23 stycznia 2019 roku do dnia 24 stycznia 2019 roku w N. przy ulicy (...) działając wspólnie i w porozumieniu z drugim nieustalonym sprawcą po uprzednim otwarciu w nieustalony sposób drzwi wejściowych do nowobudowanego domu jednorodzinnego przedostał się do jego wnętrza skąd po penetracji pomieszczeń dokonał kradzieży:

· Radio (...),

· M.-wiertarka sieciowa M. (...)

· Laser krzyżowy B. (...) nr katalogowy (...) nr seryjny (...),

· Detektor odbiornik lasera LR 2 nr katalogowy (...) nr seryjny (...),

· Odkurzacz (...) 35 (...) Nr katalogowy (...) nr seryjny (...),

· Akumulatory M. (...) sztuki 18v 4,0 Ah,

· Akumulator (...) (18 V / 4,0 Ah) wskaźnik naładowania (...)-0 nr seryjny: (...),

· Akumulator (...) (18 V / 4,0 Ah) wskaźnik naładowania (...)-0 nr seryjny: (...),

· Akumulator (...) (18 V / 4,0 Ah) wskaźnik naładowania (...)-0 nr seryjny: (...),

· Akumulator M. (...),3 Ah,

· Akumulator Wiertarko – W. 14, (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator Szlifierka kątowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator Ręczna Pilarka tarczowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator M. z opcją kucia (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator P. posuwowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator Wiertarko – W. udarowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator W. udarowa (...) nr seryjny: (...),

· Zestaw C. D. nr seryjny: (...)

· Zestaw C. 14, (...) nr seryjny: (...),

· Szlifierka kątowa sieciowa V. V.,

· Szlifierka kątowa sieciowa B. (...) nr seryjny (...),

· Szlifierka kątowa sieciowa M. (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator M. z opcją kucia (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator narzędzie wielofunkcyjne (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator W. (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator Szlifierka kątowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator ręczna pilarka tarczowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator P. posuwowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator Wiertarko – W. udarowa (...) nr seryjny: (...),

· Akumulator W. udarowa (...) nr seryjny: (...),

· Zestaw C. D. nr seryjny: (...),

· Akumulator (...) (18 V / 5,0Ah) (...)-8 nr seryjny: (...)

· Akumulator (...) (18 V / 5,0Ah) (...)-8 nr seryjny: (...)

· Akumulator (...) (18 V / 5,0Ah) (...)-8 nr seryjny: (...)

· Ładowarka sieciowa M. do radia,

· Ładowarka sieciowa M. do Akumulatorów 18V dwie sztuki,

· 5 tarcz do szlifierek kątowych,

· Kilka wierteł (...) oraz bitów udarowych

· Mały statyw do lasera

w wyniku czego powstały łączne straty w wysokości 19000 zł na szkodę P. W. (1) tj. o przestępstwo określone w art. 279 § 1 k.k.

Na samym wstępie należy wskazać, iż w niniejszej sprawie brak jest dowodu wskazującego w sposób bezpośredni na sprawstwo J. J. (1) rozumianego zgodnie z treścią aktu oskarżenie jako sprawstwo wykonawcze przestępstwa kradzieży z włamaniem dokonanej w nocy z 23 na 24 stycznia 2019 roku. Tego rodzaju dowodem winien być świadek, który dostrzegł oskarżonego w chwili owego przestępstwa, bądź nagranie, na którym zarejestrowano owo przestępne działanie. Fakt braku bezpośredniego dowodu sprawstwa oskarżonego nie może prowadzić do automatycznego zanegowania odpowiedzialności oskarżonego. W polskim porządku prawnym dopuszczalny jest bowiem tzw. proces poszlakowy. I tak każdej sprawie, w której nie ma dowodu, który by w bezpośredni sposób wskazywał na sprawstwo oskarżonego, zespół poszlak (udowodnionych faktów ubocznych), musi się połączyć w nierozerwalny łańcuch prowadzący pośrednio w drodze logicznego rozumowania do stwierdzenia, że oskarżony dopuścił się inkryminowanego mu czynu, a ponadto zgromadzone poszlaki muszą wykluczać możliwość jakichkolwiek innych wersji zdarzenia. Innymi słowy sprawstwo oskarżonego należy wykazać w sposób bezalternatywny, wykluczający inny logiczny przebieg tego zdarzenia.

Przeprowadzony przewód sądowy nie pozwolił ocenić, iż w realiach tego postępowania mamy do czynienia z takim nierozerwalnym łańcuchem poszlak.

W pierwszym rzędzie należy wskazać, iż w niniejszym procesie nie ustalono w sposób precyzyjny czasu owego włamania. Pewnym w tej sprawie jest jedynie to, iż ów czyn miał miejsce pomiędzy zakończeniem pracy przez P. W. (1) w dniu 23 stycznia 2019 roku, a jego ponownym przybyciem na ulicę (...) następnego dnia o godzinie 7 rano. W ocenie Sądu nieuprawnionym było zawężanie okresu poszukiwań tylko i wyłącznie do momentu, w którym na monitoringu sklepu (...) dostrzeżono samochód tej samej marki i modelu, jaki tego dnia J. J. (1) użyczył od T. H.. W tym zakresie należy odnieść się do faktu, iż na owych nagraniach nie ujęto chociażby momentu wjazdu tego pojazdu na drogę wewnętrzna biegnącą do miejsca przestępstwa. W toku postępowania przygotowawczego całkowicie zbagatelizowano efektem rozpytania sąsiadki J. P. (1), która wskazała, iż jej uwagę tej nocy wzbudziło ujadanie jej psa, które miało miejsce około 1 w nocy. Dalej jak wynika z danych historycznych dotyczących warunków atmosferycznych panujących tego dnia, rzeczonej nocy w N. z dużym prawdopodobieństwem sypał śnieg. O świeżym śniegu mówił także w swoich zeznaniach P. W. (1). Tym samym w przypadku stwierdzenia, iż rzeczywiście ślady opon ujawnione na miejscu zdarzenia pochodziły od samochodu sprawców, to musieli oni działać już po tych opadach, skoro ujawniono ślady butów. Tym samym w toku tego procesu nie wykazano, iż zdarzenie miało miejsce około godziny 21:00.

Dalej okolicznością znacząco redukującą prawdopodobieństwo popełnienia przez J. J. (1) tego przestępstwa w formie sprawstwa wykonawczego są wyniki opinii traseologicznej. Mianowicie biegły wykluczył, aby zabezpieczone ślady bieżnika należały do opon samochodu T. H., w którego posiadaniu znajdował się J. J. (1) 23 stycznia 2019 roku. E. nie sposób jest twierdzić, iż ów samochód był na miejscu zdarzenia. Zwłaszcza, iż jak wynika z protokołu oględzin miejsca zdarzenia czy zeznań P. W. (1) do tego samochodu prowadziły ślady butów potencjalnych sprawców, którzy ręcznie mieli zanosić swój łup do pojazdu. Dowód ten w dużym stopniu nie tyle nie potwierdza odpowiedzialności oskarżonego, co ją podważa.

Następnie konieczne jest dostrzeżenie, iż w świetle danych przedstawionych od operatora telekomunikacyjnego T – M. J. J. (1) mógł być w N. jedynie w czasie od godziny 20:30 do godziny 22:10. Pewnym jest, iż w tej miejscowości był o godzinie 22:00 do godziny 22:10. Co więcej oskarżony logował się do stacji (...) położonej w znacznym oddaleniu od miejsca zdarzenia. W tym miejscu koniecznym jest zwrócenie uwagi, iż w bezpośrednim bliskości miejsca przestępstwa znajdują się dwie stacje (...) jedna na ulicy (...), a druga na ulicy (...). Natomiast tego dnia telefon oskarżonego nie logował się do tych stacji, co mogłoby świadczyć o przebywaniu oskarżonego w miejscu zdarzenia. Kolejno należy zwrócić uwagę, iż z danych telekomunikacyjnych wynika, iż oskarżony kierował się do N. poprzez obwodnicę P.. Tu należy zwrócić uwagę na logowanie się jego telefonu do stacji (...) przy ulicy (...) w S. o godzinie 20:12. Jest to o tyle istotne, iż jak wynika z logowań tą samą drogą oskarżony wracał do miejsca zamieszkania. Warto natomiast zwrócić uwagę, iż pojazd ujawniony na parkingu Sklepu (...) wjechał na ten parking od strony B. W te samą stronę rzeczony pojazd miał się także oddalić. Tym samym nawet przyjąwszy w sposób hipotetycznym, iż to tym samochodem poruszali się sprawcy przestępstwa to i tak owe dane lokalizacyjne podważają udział w tym zajściu J. J. (1), gdyż oskarżony poruszając się od strony C. winien nadjechać w to miejsce według zasad logiki od ulicy (...).

Trzeba także zwrócić uwagę, iż według zeznań P. W. (1) zawartych na k. 12 akt sprawy na monitoringu (...) – nieujętym w materiale dowodowym przekazanym wraz z aktem oskarżenia, widać jak o godzinie 21:10 na drogę prowadzącą do budowy wjeżdża czarny samochód, który 35 minut później jedzie w kierunku B./P. Ów fakt wskazuje na potencjalną wielość podejrzanych pojazdów znajdujących się w tym miejscu w inkryminowanym czasie. Nadto konieczne jest dostrzeżenie, iż z uwagi na odległość czasową dzielącą wjazd tego pojazdu na ulicę wewnętrzną ,a jego późniejsze ujawnienie na ulicy (...) nie sposób jest uznać, iż na tym nagraniu ujęty jest ten sam pojazd co na nagraniu z (...), nawet uwzględniając różne wskazania zegara. Natomiast tylko i wyłącznie z pojazdem marki V. (...) P. W. (1) łączył osobę oskarżonego J. J. (1).

Nie sposób pominąć, iż na miejscu zdarzenia nie ujawniono żadnych materiałów biologicznych J. J. (1). Podobnie przeszukanie jego posesji i posesji T. H. przyniosło negatywny rezultat.

Warto także wskazać, iż jak wynika z opinii mechanoskopijnej sprawcy posłużyli się wytrychem, a J. J. (1) posiadał przynajmniej potencjalną możliwość posiadania klucza do tego zamka, co także wpływa na możność przypisania oskarżonemu tego występku.

Wątpliwe jest także wykorzystanie nagrania dokumentującego przebieg rozmowy T. H. z J. J. (1). Niemniej nawet korzystając z tego dowodu nie można uznać, iż stanowi on dowód sprawstwa wykonawczego oskarżonego. NA tym nagraniu oskarżony w żaden sposób, choćby pośredni nie przyznaje się do popełnienia tego czynu. Przeciwnie boi on się odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań, a nie mówi o odpowiedzialności za kradzież z włamaniem. Owszem całokształt nagrania wskazuje na potencjalny związek oskarżonego z ową kradzieżą. Niemniej nie sposób uznać ów dowód za wystarczający do wykazania tego, iż to J. J. (1) dokonał tej kradzieży. Należy wskazać, iż postępowaniu karnym sprawstwo należy wykazać nie w sposób prawdopodobny, lecz bezalternatywny. Prawdopodobne również jest, iż oskarżony posiadał wiedzę odnośnie sprawców tego zdarzenia bądź też w inny sposób miał z tym zdarzeniem związek. Podobnie samo oferowanie przez oskarżonego sprzętów to sprzedaży T. H. nie może stanowić dowodu jego sprawstwa. Tego rodzaju transakcje są bowiem powszechne w tym środowisku o czym świadczą chociażby zeznania T. H. czy pokrzywdzonego i jego wspólnika P. T. (1). Oskarżony miał zresztą wcześniej także oferować narzędzia swojemu sąsiadowi. Na marginesie warto zwrócić uwagę na sprzeczność zeznań T. H. i K. K. odnoszącą się do korzystania z pojazdu własności T. H. 24 stycznia 2019 roku.

Należy także stwierdzić, iż w świetle opinii Instytutu (...) nie sposób jest także choćby z dużym stopniem prawdopodobieństwa stwierdzić, iż to oskarżony znajdował się na parkingu sklepu (...), co mogłoby stanowić silną poszlakę w tej sprawie, lecz nie dowód bezpośredni – z uwagi chociażby na brak wykazania, iż ten samochód wjechał potem w drogę wewnętrzną prowadzącą do miejsca zdarzenia, czy wykluczenie zbieżności śladów opon z charakterystyką bieżnika T. H.. Podobnie należy ocenić także wcześniejszą opinie biegłej antropolog, która jedynie nie stwierdziła wyraźnych różnic w wizerunku oskarżonego z osobą ujętą na tym nagraniu. Nie ustalono także, aby na parkingu (...) znalazł się samochód T. H., lecz jedynie pojazd tej samej marki, co wobec stwierdzenia, dużej popularności tego modelu samochodu również nie prowadzi do wykazania winy J. J. (1). Nie wykazano także tożsamości tego pojazdu z pojazdem ujawnionym na nagraniach z kamer domów z ulicy (...). Co szczególnie istotne pojazd ten poruszał się w kierunku przeciwnym do rynku w N., gdzie o godzinie 22 odnotowano obecność oskarżonego. Nadto nie podważono w tej sprawie wyjaśnień oskarżonego, który podał, iż do N. pojechał innym pojazdem, a V. zwrócił wcześniej T. H., a jak wynika ze sprzecznych zeznań świadków H. i K. (odnoszących się do wyjazdu tym pojazdem następnego dnia do K.) wymaga głębszej refleksji zbadanie faktycznego użycia tego pojazdu, przez poszczególne osoby.

Na marginesie należy wskazać, iż od pierwotnego umorzenia postępowania przygotowawczego w sprawie nie ujawniono żadnych nowych dowodów choćby pośrednio wskazujących na winę oskarżonego.

To wszystko wskazuje, iż w niniejszej sprawie brak jest nierozerwalnego łańcucha poszlak pozwalających przypisać w sposób bezalternatywny, a nie tylko prawdopodobny sprawstwo J. J. (1).

Biorąc to wszystko pod uwagę Sąd Rejonowy w punkcie I uzasadnianego wyroku mając na uwadze treść art. 17 § 1 pkt 1 k p..k. w zw. z art. 414 § 1 k.p.k. uniewinnił oskarżonego J. J. (1) od czynu zarzucanego aktem oskarżenia.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. J. (1)

II

II

Mając na uwadze treść art. 230 § 2 k.p.k. Sąd w punkcie II uzasadnianego wyroku zwrócił J. P. (1) dowody rzeczowe przekazane do dyspozycji Sądu wraz z aktem oskarżenia

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Jednocześnie z uwagi na fakt, iż obrońca oskarżonego złożył oświadczenie o wydatkach poniesionych przez oskarżonego w toku tego procesu Sąd przyznał J. J. (1) od Skarbu Państwa kwotę 1848 złotych tj. kwotę wyliczoną według stawek minimalnych z zastrzeżeniem powiększenia kwoty bazowej za postępowanie jurysdykcyjne z uwagi na zakończenie rozprawy po 7 terminach rozprawy głównej, a obrońca nie reprezentował oskarżonego w trakcie dochodzenia.

IV

Wobec jednoznacznej treści art. 632 pkt 2 k.p.k. Sąd uniewinniając oskarżonego J. J. (1) od zarzucanego mu czynu zobligowany był stwierdzić, iż koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

Podpis