Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

POSTANOWIENIE

Dnia 17 marca 2025 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Joanna Szoska

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2025 r. w Nowym Sączu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. Ś. i S. Ś.

przeciwko K. K.

o zapłatę

p o s t a n a w i a :

I.  oddalić wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego z dnia 7 grudnia 2022 r.,

II.  odrzucić sprzeciw.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 31 października 2024 r. pozwana reprezentowana przez pełnomocnika wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego z dnia 7 grudnia 2022 r. twierdząc, że w dacie doręczenia odpisu wyroku zaocznego nie przebywała pod wskazanym w pozwie adresem B. (...) na potwierdzenie czego, wraz z pismem z 19 lutego 2025 r., przedłożyła umowę najmu lokalu w K.. Z analizy akt komorniczych wynika, że zawiadomienie o wszczęciu egzekucji zostało wysłane na adres B. (...) ale korespondencję zwrócono 28 marca 2023 r., jako podwójnie awizowaną i nie podjętą w terminie. Brak w aktach dowodu wysłania kolejnych pism w sprawie W aktach widnieje jedynie zapisek urzędowy o nadaniu korespondencji na adres w N. i w K. ale korespondencja taka nigdy jednak nie została w te miejsca doręczona, nie pozostawiono awizo.

Sąd zważył, co następuje:

Przy zachowaniu terminu do wniesienia wniosku, wniosek ten nie zasługiwał na uwzględnienie. Pozwana nie uprawdopodobniła w dostatecznym stopniu braku swojej winy w uchybieniu terminu do wniesienia sprzeciwu od wydanego wyroku zaocznego, stąd też Sąd orzekł jak w pkt II sentencji.

Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu, przy czym po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w wypadkach wyjątkowych (art. 168 § 4 k.p.c.).

Z akt sprawy wynika, że odpis wyroku zaocznego został prawidłowo doręczony pozwanej pod adres potwierdzony przez Komornika Sądowego w trybie art. 139 ¹ § 1 k.p.c., przy okazji doręczenia odpisu pozwu. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli pozwany, pomimo powtórnego zawiadomienia, nie odebrał pozwu lub innego pisma procesowego wywołującego potrzebę podjęcia obrony jego praw, a wcześniej nie doręczono mu w sprawie żadnego pisma w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających i nie ma zastosowania art. 139 § 2-3 ¹ k.p.c. lub inny przepis szczególny przewidujący skutek doręczenia, przewodniczący zawiadamia o tym powoda, przesyłając mu odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika.

Z dokumentów dołączonych do akt sprawy wynika, że Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Nowym Sączu A. B.-G. dokonała skutecznego doręczenia z dniem 11 listopada 2022 r. (z 21 dniem), co zostało potwierdzone dokumentacją urzędową w postaci: zarządzenia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nowym Sączu A. B.-G. z dnia 14 listopada 2022 r. (k. 41) i protokołu z dnia 20 października 2022 r. (k. 44), wydanego w oparciu o ustalenia z dnia 20 października 2022 r. utrwalone w zapisku urzędowym. Z treści tego zapisku wynika, że w dniu datowania pozwana - adresatka korespondencji skontaktowała się telefonicznie z Kancelarią i potwierdziła w trybie art. 801 k.p.c., że mieszka pod adresem B. (...) zobowiązując się do stawienia w kancelarii w dniu 21 października 2022 r. w celu odebrania korespondencji (k. 43). Z protokołu doręczenia Komornika Sądowego z dnia 20 października 2022 r. wynika, że aktualność zamieszkiwania pozwanej pod adresem B. (...) potwierdził równolegle sąsiad. Niezależnie od tego, ten sam adres Komornik potwierdził w zapytaniu do organu rentowego ZUS (k. 45-46).

Pozwana nie wykazała, aby przy skutecznym doręczeniu w trybie art. 3a ust. 3 ustawy z 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych zaistniały niezależne od niej okoliczności uniemożliwiające wniesienie sprzeciwu w terminie. Samo twierdzenie o braku zamieszkiwania i nieotrzymaniu korespondencji nie jest wystarczające do przywrócenia terminu, zwłaszcza w świetle ustaleń Komornika Sądowego opartych na oświadczeniu samej zainteresowanej pozwanej. W okolicznościach sprawy nie stanowi dostatecznego argumentu na potwierdzenie podnoszonych twierdzeń załącznik do wniosku o przywrócenie terminu w postaci umowy najmu okazjonalnego z dnia 20 kwietnia 2022 r. Dokument ten nie uprawdopodabnia dostatecznie twierdzeń wniosku o przywrócenie terminu, a wręcz potwierdza prawidłowość ustaleń Komornika, że miejscem zamieszkania małżonków (męża pozwanej D. K.) także w tym czasie była B. (...) Ustalenia te pozostają zbieżne z faktem osobistego odebrania przez D. K. (w dniu 14 czerwca 2022 r.) oświadczenia powodów o odstąpieniu od umowy z dnia 1 czerwca 2022 r. (poświadczone potwierdzenie odbioru na k. 16).

W sytuacji, gdy obydwa potwierdzenia pod adresem B. (...) a zwłaszcza oświadczenie pozwanej w trybie art. 801 k.p.c. (k. 43) wygenerowane zostały po dniu deklarowanego najmu mieszkania w K., a pozwana tego nie wyjaśniła, lakoniczne twierdzenia podniesione na uzasadnienie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego Sąd uznał za poczynione wyłącznie na użytek wniosku. Zwraca uwagę, że również w treści wypowiedzenia umowy najmu okazjonalnego z dnia 7 czerwca 2022 r. adres B. (...) wskazywała sama pozwana pomimo tego, że - jak obecnie twierdzi odmiennie niż 20 października 2022 r. - jej miejsce pobytu znajdowało się w K..

Również przy uwzględnieniu, że od dnia uchybienia terminu upłynął ponad rok (art. 168 § 4 k.p.c.), do czego pozwana reprezentowana przez pełnomocnika nie ustosunkowała się, brak było podstaw do uznania, że pozwana bez swojej winy nie wniosła sprzeciwu w terminie. W konsekwencji powyższego, wniosek o przywrócenie terminu podlegał oddaleniu, a wniesiony sprzeciw od wyroku zaocznego - odrzuceniu, na podstawie art. 344 § 3 k.p.c., jako spóźniony.

Zarządzenie/proszę:

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)