Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym

Przewodniczący: Sędzia Ewa Wiśniewska

Protokolant: Magdalena Drzyzga

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2020 r. w Nowym Sączu

na rozprawie sprawy

z powództwa małoletnich K. K. (1) i L. K. reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową K. K. (2)

przeciwko M. K.

o podwyższenie alimentów

I.  zasądza od pozwanego M. K. tytułem alimentów na rzecz małoletniej powódki K. K. (1) kwotę po 700 zł (siedemset złotych) miesięcznie i na rzecz małoletniej powódki L. K. kwotę po 800 zł (osiemset złotych) miesięcznie, łącznie 1500 zł (tysiąc pięćset złotych) miesięcznie, które będą płatne w tej wysokości z góry począwszy od dnia 11 października 2019 r. do dnia 10-tego każdego kolejnego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek K. K. (2) z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 16 listopada 2017 r. sygn. akt I C 250/16,

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  koszty postępowania pomiędzy stronami wzajemnie znosi,

IV.  odstępuje od obciążania pozwanego M. K. kosztami postępowania na rzecz Skarbu Państwa,

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

ZARZĄDZENIE

K.. 7 dni.

- odpis wyroku z kl. wykonalności przesłać pełnomocnikowi przed. ustaw. małol. powodów

Orzeczenie z dnia ………………………….

wysłano …………………………………...

z klauzulą prawomocności / wykonalności

dnia …………………………………………

III Rc 296/19

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 28 stycznia 2020 roku

Małoletnie powódki L. K. i K. K. (1) działające przez przedstawicielkę ustawową matkę K. K. (2) w pozwie wniesionym(...)roku domagały się zasądzenia od pozwanego M. K. alimentów w kwotach po 1200 zł na rzecz L. K. i 1000 zł na rzecz K. K. (1) płatnych do dnia 10-tego każdego miesiąca w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 16 listopada 2017 roku, sygn. akt I C 250/16 w wysokości po 700 i 600 złotych. W uzasadnieniu wskazano, że nastąpiła zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb powódek i wzrost dochodów pozwanego. W szczególności podniesiono, że od czasu zasądzenia alimentów upłynęły 2 lata, powódki rozpoczęły naukę w szkole, nastąpił wzrost cen towarów pierwszej potrzeby, pojawiły się nowe potrzeby związane z dorastaniem małoletnich.

Pozwany M. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości. Podniósł, że aktualne alimenty w kwocie 1300 zł są i tak za wysokie, żona pobiera świadczenie 500+ na obie córki, korzysta z ulgi na dwójkę dzieci, ze świadczenia o niepełnosprawności dziecka. Podniósł, że zarabia w granicach 2600-3300 zł., a zarobki są uwarunkowane premią uznaniową. W chwili obecnej nie jest w stanie łożyć więcej na utrzymanie córek, gdyż wydatki przekraczają jego zarobki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka K. K. (1) urodziła się (...) a małoletnia powódka L. K. urodziła się (...), są dziećmi pozwanego M. K. i K. K. (2). Wyrokiem Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 16 listopada 2017, sygn. akt I C 250/16 roku orzeczono rozwód między rodzicami powódek i zasądzono od pozwanego alimenty na rzecz córek w kwotach odpowiednio po 600 zł i 700 zł.

( dowód: odpis zupełny aktu rodzenia K. K. (1) k. 64, odpis zupełny aktu urodzenia L. K. k. 65, odpis uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w Nowym Sączu, sygn. akt I C 250/16 k. 143-171)

W dacie ustalania uprzednich alimentów K. K. (1) miała 7 lat i była uczennicą I klasy szkoły podstawowej, posiadała orzeczenie o niepełnosprawności z uwagi na okołoporodowe uszkodzenie splotu barkowego w wyniku czego miała słabszą sprawność lewej ręki. Chorowała na astmę, zdiagnozowano u niej cechy rozedmy płuc i astygmatyzm. L. K. miała 4 lata, chorowała na cukrzycę insulinozależną oraz padaczkę i z tego powodu nie mogła chodzić do przedszkola. Na usprawiedliwione potrzeby każdej z córek w stosunku miesięcznym składały się: wyżywienie 400 zł, odzież 300 zł (po 150 zł na każdą z powódek), kosmetyki 300 zł, udział w kosztach utrzymania mieszkania ok. 200-300 zł. Matka powódek ponosiła koszty związane z leczeniem powódek w tym 1200 zł za zakup pompy insulinowej dla L. K.. Matka powódek pracowała jako nauczyciel języka angielskiego zarabiając 2250 zł netto miesięcznie. Pobierała świadczenie pielęgnacyjne na obie córki w wysokości 270 zł z uwagi na orzeczenia o niepełnosprawności małoletnich powódek oraz pobierała świadczenie 500+ na jedno dziecko. Mieszkała wraz z córkami w mieszkaniu należącym do jej rodziców, dokładając się w kwotach po 300-500 zł miesięcznie, a koszty utrzymania mieszkania wynosiły 1000 zł. Ojciec K. K. (2) pobierał emeryturę w wysokości 1200 zł., matka w wysokości 2500 zł.

Pozwany w czasie rozwodu pracował jako ślusarz osiągając wynagrodzenie w wysokości 1400-3000 zł. Jego miesięczne koszty utrzymania wynosiły ok. 1200 zł: 500 zł na wyżywienie, 150 zł czynsz za mieszkanie, 150 zł za prąd, 30 zł za gaz, 100 zł za środki czystości, 30 zł za telefon, 40 zł za internet i 40 zł na ubezpieczenie. Na utrzymanie samochodu przeznaczał 150 zł. W trakcie sprawy o rozwód w grudniu 2016 roku małżonkowie sprzedali wspólny dom za 350 000 zł i podzielili się pieniędzmi po połowie. Pozwany zużył pieniądze na zakup mieszkania przy ul. (...) w L. za kwotę 100 000 zł i przeprowadził remont oraz kupił samochód. Dodatkowo 30 000 zł przeznaczył za spłatę długów, zaciągniętych w związku z wykonaniem ocieplenia domu. K. K. (2) posiadała 140 000 zł, zaś 23 000 zł wydała na zakup samochodu.

(Dowód: odpis wyroku Sądu Okręgowego w Nowym Sączu, sygn. akt I C 250/16 k. 8-9, odpis wyroku Sadu Apelacyjnego w Krakowie, sygn. akt I Aca 24/18 k. 9-10, odpis uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w Nowym Sączu, sygn. akt I C 250/16 k. 143-171)

Małoletnia K. K. (1) ma 9 lat. Na usprawiedliwione potrzeby powódki oprócz partycypacji w kosztach utrzymania mieszkania w wysokości ok.300 zł składają się: wyżywienie ok.500 zł, środki higieniczne k.50 zł, odzież i obuwie ok.150 zł. Małoletnia cierpi na okołoporodowe uszkodzenie splotu barkowego. W ramach ubezpieczenia K. K. (1) pozostaje w stałym leczeniu w poradni rehabilitacyjnej w P., wizyty odbywają się 2-3 razy do roku. Obecnie nie przyjmuje leków. K. K. (1) posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z(...)do dnia (...). Wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji i konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

(dowód: zeznania K. K. (2) k. 87-88, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k. 12)

Małoletnia L. K. ma 6 lat. Na usprawiedliwione potrzeby powódki oprócz partycypacji w kosztach utrzymania mieszkania składają się: wyżywienie ok. 500 zł, środki higieniczne ok.50 zł, odzież i obuwie ok.150 zł. Choruje na cukrzycę i padaczkę, pozostaje w stałym leczeniu, ma pompę insulinową. Matka L. K. jeździ z nią dwa razy do roku do neurologa, a co 3 miesiące do diabetologa, ponosząc koszty dojazdu. Dziesięć ampułek z insuliną w kwocie 80 zł są wystarczające na okres 3 miesięcy. Pozostałe leki są refundowane, na osprzęt do pompy insulinowej matka małoletniej wydała w listopadzie 2019 roku 1100 złotych., który wystarcza na 3 miesiące. Małoletnia pozostaje na specjalnej diecie cukrzycowej, artykuły spożywcze w ramach diety są droższe od zwykłych produktów spożywczych. L. K. posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności do dnia (...) roku. Wymaga zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie danej osoby, korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji i konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

(dowód: zeznania K. K. (2) k. 87-88, zaświadczenie o stanie zdrowia dziecka k. 14-15, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k. 16, 68, wniosek o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności k. 18-19, karta informacyjna leczenia (...) w K. k. 20-21, faktury za artykuły medyczne k. 24-26, 33, 72-74 )

K. K. (2) jako nauczyciel zarabia ok. 1900 złotych wraz z dodatkiem socjalnym. Za sprzedaż wspólnego domu kupiła (...)mieszkanie o powierzchni 85 metrów kwadratowych na ul. (...) w N.. W tym celu wzięła kredyt hipoteczny w wysokości 120 000 złotych, który spłaca przez okres 15 lat, zaś wysokość jednej raty wynosi 866 złotych. Koszty utrzymania nowego mieszkania w stosunku miesięcznym wynoszą około 900 zł na co składają się: 668 zł czynsz, telefon i internet około 100 zł, prąd 93 zł, gaz 30 zł. Matka powódek ponosi koszty zakupu artykułów szkolnych, odzieży, środków higienicznych, leczenia i leków.

(dowód: zeznania K. K. (2) k. 87-88, decyzja ustalająca wynagrodzenie miesięczne k. 11, faktura za leki k. 22, 28-32, 71, 75 informacja o decyzji kredytowej k. 34-35, polisa ubezpieczenia mieszkania waz z dowodem wpłaty k. 37-38, rachunki za czynsz k. 39-40, 76-79, rachunek za prąd k. 41, rachunek za gaz k. 42, rachunki za internet i telefon k. 43, 70, faktury i rachunki za artykuły szkolne k. 46-49, 51-52, rachunki za odzież i obuwie k. 50, 53 )

Pozwany za środki uzyskane po sprzedaży wspólnego domu kupił za 100 000 zł mieszkanie w L. – kawalerkę, nie biorąc kredytu. Za czynsz płaci 600 zł, koszty dojazdu do pracy wynoszą 500 zł. Oprócz małoletnich powódek ma na utrzymaniu 11-miesięcznego syna W. K. na rzecz którego uiszczał alimenty ustalone zabezpieczeniem na kwotę 600 zł, zaś w orzeczeniu kończącym na kwotę 500 zł. Od września 2018 roku pozwany nie pracuje w firmie (...). Pozostaje zatrudniony w firmie (...) w J. jako ślusarz, spawacz. Z tego tytułu uzyskuje dochody w wysokości 2700-3400 zł, zależnie od przyznawanych premii. Sprzedał samochód A. (...) z 2003 roku uzyskując za niego 7000 złotych. Pozwany dostał zaliczkę w kwocie 5000 złotych za sprzedaż działki rolnej w M. o powierzchni 14 arów, a pozostałe 25 000 złotych ma dopłacić nabywca. Pozwany leczy się na alergię, koszt lekarstw to ok. 100 zł. miesięcznie . Wyraził wolę powrotu do L. celem znalezienia pracy. Oprócz alimentów pozwany kupuje powódkom prezenty.

(dowód: zeznania K. K. (2) k. 87-88, zeznania pozwanego M. K. k. 88-89, oświadczenie pozwanego M. K. k. 140, potwierdzenia wpłat alimentów k. 101-102, odpis skrócony aktu urodzenia W. K. k. 104, odpis wyroku Sądu Rejonowego z L. k. 105, odpis postanowienia Sądu Rejonowego z L. k. 106-107, umowa o pracę k. 110-111, karta wynagrodzeń pracownika k. 113)

Dowody z dokumentów Sąd uznał za wiarygodne z uwagi na okoliczność, że stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone (art. 244 k.p.c.) oraz tego, że osoby, które je podpisały złożyły zawarte w nich oświadczenia (art. 245 k.p.c.), korzystają z domniemania autentyczności i prawdziwości. Nie były one również kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek K. K. (2) w zakresie w jakim dotyczyły aktualnej sytuacji rodzinnej, materialnej, kosztów związanych z leczeniem małoletnich i twierdzeń, że pozwany oprócz pomocy finansowej w postaci przekazywania kwot w wysokości zasądzonych alimentów kupuje powódkom prezenty. Zeznania te przekonują z uwagi na ich jasność oraz spójność, a ponadto ze względu na fakt, iż znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, na którym Sąd oparł ustalenia faktyczne, zwłaszcza w dokumentach dotyczących wysokości zarobków i w zeznaniach pozwanego.

Pozwany przyznał, że łoży na utrzymanie córek zasądzone alimenty, a jego zeznania co do zasady Sąd uznał za wiarygodne. Sąd nie podzielił twierdzeń pozwanego w kwestii dotyczącej braku możliwości przyczyniania się do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb powódek ponad zasądzone uprzednio kwoty 600 i 700 zł (i podwyższenie ich o 100 zł), gdyż twierdzenia te nie znajdują uzasadnienia w zgromadzonym materiale dowodowym. Nadto pozwany może dołożyć starań i podjąć dodatkowe zatrudnienie, lub znaleźć lepiej płatną pracę z uwagi na zapotrzebowanie na rynku pracy na fachowców, którym niewątpliwie pozwany jest i posiada doświadczenie zawodowe. Tym bardziej, że ma na utrzymaniu dwójkę małoletnich powódek oraz małoletniego syna z innego związku.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 133 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych wobec dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Art. 135 § 1 kro określa zakres obowiązku alimentacyjnego, który wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, przy czym rodzaj i rozmiar usprawiedliwionych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczają zatem poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno – ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Z kolei zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 kro według, którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do jego uzdolnień – do pracy dla dobra społeczeństwa. Według tej dyrektywy szczególne unormowanie obowiązku alimentacyjnego rodziców polega na tym, że obowiązek dostarczania dziecku środków utrzymania trwa dopóty, dopóki dziecko nie zdobędzie – stosownie do swoich uzdolnień i predyspozycji – kwalifikacji zawodowych – czyli do chwili usamodzielnienia się i to niezależnie od osiągniętego wieku (tak też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 stycznia 2001 r., sygn. akt II CKN 40/99, Lex 52373). Obowiązek alimentacyjny obciąża oboje rodziców w stopniu odpowiadającym ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.

Jednocześnie zgodnie z art. 138 kro modyfikacja orzeczenia w przedmiocie alimentów możliwa jest w sytuacji zmiany stosunków, które legły u podstaw poprzedniego rozstrzygnięcia w tym przedmiocie. Żądanie podwyższenia alimentów czyni zatem zasadnym zmiana wyrażająca się w zwiększeniu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz stwierdzeniu, że aktualne możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego do alimentów pozwolą na wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego w nowej, wyższej wysokości.

Wzrost usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powódek K. K. (1) i L. K. wynika z upływu czasu, co w przypadku dzieci w naturalny sposób pociąga za sobą wzrost kosztów ich utrzymania. Uprzednio sądownie ustalane alimenty były w 2017 roku, kiedy K. K. (1) uczęszczała do I klasy szkoły podstawowej natomiast L. K. nie chodziła jeszcze do przedszkola. Od 2017 roku pozwany płacił alimenty w kwotach po 600 zł i 700 zł miesięcznie, łącznie 1300 zł.

Obecne usprawiedliwione potrzeby K. K. (1) wynoszą ok. 1300 zł na co składają się: udział w utrzymaniu mieszkania ok. 300 zł, wyżywienie 500 zł, środki higieniczne 50 zł, odzież i obuwie 150 zł. Nadal chodzi do szkoły i obecnie uczęszcza do III klasy szkoły podstawowej. Ponadto w dniu (...) roku wydane zostało orzeczenie o niepełnosprawności, na mocy którego małoletnia została uznana za osobę niepełnosprawną za względu na naruszoną sprawność spowodowaną występującymi u niej schorzeniami. W związku ze stwierdzonymi schorzeniami małoletnia pozostaje w stałym leczeniu w P., w którym wizyty odbywają się 2-3 razy do roku. Zasady doświadczenia życiowego wskazują, że u dziecka w wieku 9 lat występują większe potrzeby, w tym związane z wyżywieniem ( wzrost cen żywności np. podstawowych artykułów spożywczych), środków czystości, czy wydatkami związanymi np. z uroczystościami szkolnymi, wycieczkami itp. Nie ulega także wątpliwości, że dodatkowe koszty generuje stwierdzona choroba oraz uznanie małoletniej za osobę niepełnosprawną. Z tego względu Sąd przyjął, że usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki kształtują się na wyższym poziomie niż z chwilą wydania wyroku rozwodowego i wynoszą ok. 1300 zł miesięcznie.

Zwiększeniu uległy także usprawiedliwione potrzeby L. K.. Obecnie wynoszą one ok.1500 zł na co składają się wydatki: udział w utrzymaniu mieszkania ok.300 zł, wyżywienie 500 zł, środki higieniczne 50 zł, odzież i obuwie 150 zł. Małoletnia powódka w dalszym ciągu posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności w związku z czym matka małoletniej co 3 miesiące musi wydatkować 1100 zł na osprzęt do pompy insulinowej. Dodatkowo z leczeniem wiążą się dojazdy 2 razy do roku do neurologa oraz 4 razy w roku do diabetologa. Ponadto małoletnia pozostaje na specjalnej diecie cukrzycowej oraz musi zażywać leki. L. K. zaczęła uczęszczać do „zerówki”, podczas gdy wcześniej nie była w stanie podjąć edukacji w przedszkolu z powodu stanu zdrowia. Zasady doświadczenia życiowego wskazują, że wraz z rozpoczęciem przez dziecko edukacji w sposób naturalny zwiększają się jego usprawiedliwione potrzeby związane w szczególności z zakupem podręczników i pozostałych artykułów szkolnych, opłatą składek, kosztami imprez klasowych, wyjść do kina, czy związanych z wycieczkami.

Natomiast przy ocenie usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powódek Sąd nie uwzględnił miesięcznej raty kredytu w wysokości 866 zł. Zważyć trzeba, że K. K. (2) za sprzedaż wspólnego domu kupiła mieszkanie o powierzchni 85 metrów kwadratowych. W chwili zakupu mieszkania jak i obecnie jedynymi osobami żyjącymi we wspólnym gospodarstwie domowym z K. K. (2) były wyłącznie małoletnie powódki. W ocenie sądu fakt, że powódka mieszka wyłącznie z dwiema małoletnimi córkami nie uzasadniał zakupu mieszkania (...)-co pokojowego i o stosunkowo dużej powierzchni, jak i zaciągania na ten zakup kredytu hipotecznego. Pozwany z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży wspólnego domu kupił mieszkanie bez potrzeby zaciągania kredytu hipotecznego. Z tego względu kwota wynikająca ze spłaty kredytu hipotecznego na zakup mieszkania nie została wzięta pod uwagę przy obliczaniu usprawiedliwionych potrzeb powódek. W ocenie Sądu powódka podejmując taką decyzję powinna uwzględnić jej konsekwencje ( wysokość kredytu, wysokość raty kredytowej , czy okres jego spłaty), nie może też nimi obarczać pozwanego.

Poczynione powyżej ustalenia faktyczne wskazują, że kwota po 600 i 700 zł. alimentów przekazywana od pozwanego nie zaspokaja nawet połowy usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletnich. Trzeba też mieć na uwadze, że matka sprawuje nad małoletnimi osobistą pieczę i zapewnia wsparcie i pomoc w chorobie i leczeniu powódek, ponosząc dodatkowo koszty dojazdów na badania i leczenie. Wzrosły również koszty utrzymania mieszkania. W chwili zasądzania uprzednich alimentów powódki mieszkały wraz z matką i rodzicami K. K. (2) w mieszkaniu należącym do ich dziadków. Koszty utrzymania mieszkania wynosiły ok. 1000 zł, zaś matka małoletnich dokładała się do jego utrzymania kwotami po 300-500 zł miesięcznie. Jakkolwiek koszty utrzymania mieszkania, w którym żyją są niższe o 100 zł, to K. K. (2) musi je opłacać w całości z własnych środków. Nie ulega więc wątpliwości, że wydatki matki małoletnich powódek znacząco wzrosły, a tym samym udział w jego utrzymaniu jest wyższy, gdyż kwota ta rozkłada się jedynie na 3 osoby, a nie jak w chwili zasądzania poprzednich alimentów na 5 osób.

Sytuacja pozwanego również uległa zmianie. Wyrokiem z 24 października 2019 roku pozwany zobowiązany jest uiszczać na rzecz małoletniego syna W. K., pochodzącego z innego związku, kwoty po 500 zł miesięcznie. Jednocześnie nie sposób pominąć, że w pozostałym zakresie sytuacja materialna i finansowa pozwanego jest korzystniejsza. Poprzednio pozwany ponosił miesięczne koszty swojego utrzymania w granicach 1200 zł, zaś poczynione przez sąd ustalenia faktyczne wskazały, że na dzień dzisiejszy wynoszą one ok. 1100 zł. Ponadto w chwili wydania wyroku rozwodowego zarobki pozwanego w firmie (...) kształtowały się na poziomie 1400-3000 zł. Jak wynika z karty wynagrodzeń pracownika i zeznań samego pozwanego obecne wynagrodzenie netto w trakcie zatrudnienia w firmie (...) nie jest niższe niż 2300 złotych i zależne jest od uzyskiwanych premii, a może sięgać 3400 zł. Nie ulega więc wątpliwości, że przedział między najniższym, a najwyższym wynagrodzeniem jest mniejszy jak i korzystniejszy dla pozwanego. Innymi słowy, sytuacja zarobkowa pozwanego uległa ustabilizowaniu na wyższym poziomie niż w chwili zasądzania alimentów o niższej wysokości.

Analizując ustalony stan faktyczny w kontekście powyższego, Sąd doszedł do wniosku, że sytuacja małoletnich powódek K. K. (1) i L. K., ich matki K. K. (2) i pozwanego M. K. uzasadnia podwyższenie alimentów zasądzonych w 2017 roku w kwotach po 600 złotych na rzecz K. K. (1) i 700 zł złotych na rzecz L. K. do kwot po 700 złotych miesięcznie na rzecz K. K. (1) i po 800 zł na rzecz L. K.

Na zasadzie art. 100 kpc sąd wzajemnie zniósł koszty postępowania między stronami. Na podstawie art. 102 kpc w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2019.785.tj) Sąd odstąpił od obciążania pozwanego kosztami postępowania na rzecz Skarbu Państwa mając na względzie wysokość zasądzonych w wyroku alimentów na rzecz małoletnich powódek oraz okoliczność, że pozwany jest zobowiązany uiszczać alimenty w kwocie 500 zł na rzecz małoletniego dziecka z innego związku. Wyrokowi w części dotyczącej zasądzenia alimentów na zasadzie art. 333 § 1 pkt 1 kpc z urzędu nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować uzasadnienie;

2.  odpis wyroku wraz uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego

3.  kal. 14 dni.