Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1402/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

G. I.

w okresie od 01 września 2017 r. do 18 października 2017 r. w N., działając w celu osiągnięcia korzyści osobistej i wykorzystując fakt wykonywania zawodu pedagoga – nauczyciela Zespołu Szkół (...), nadużyła przysługujących jej z tego tytułu uprawnień i niedopełniała ciążących na niej obowiązków wywierając presję psychiczną na uczniach:

klasy 1B – S. A., W. W. (1), P. B., K. S. (1), A. B. (1), J. T., D. B. (1), D. B. (2), M. O., J. O., K. P., W. B., Z. T., W. J., B. S., P. F., M. M., P. M., E. L., W. P., U. N., M. R., M. S. (1), A. K., O. S., K. W., S. Z. (1), A. W.,

klasy 2EK – K. U., M. K. (1), A. M., K. G. (1), D. G., M. K. (2), M. G., K. K. (1), M. B. (1), O. F. (1), A. G., K. G. (2), G. J., S. K. (1), S. K. (2), A. O., G. R., P. R., A. Ś., M. T.

poprzez składanie obietnic umożliwienia uczniom korzystania w czasie sprawdzianów z pomocy naukowych oraz przychylnej oceny ich prac pisemnych i odpowiedzi ustnych a także wielokrotne, natrętne nagabywanie w/w w czasie zajęć szkolnych oraz za pośrednictwem Internetu w celu skłonienia pokrzywdzonych do oddania drogą telefoniczną (SMS), na własny koszt, głosu popierającego jej kandydaturę w zorganizowanym przez Gazetę (...) konkursie „Nauczyciel na medal” a po powiadomieniu przez uczniów Dyrekcji szkoły kierowanie pod ich adresem uwag o dwulicowości, zdradzie, donosicielstwie i nieuniknionej karze, czym działała na szkodę interesu publicznego i prywatnego uczniów

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

nagabywanie przez oskarżoną I. G., nauczyciela Zespołu Szkół (...) - uczniów klas 1B i 2EK (ww. placówki) w czasie zajęć szkolnych oraz za pośrednictwem Internetu w celu skłonienia ww. uczniów do oddania drogą telefoniczną (SMS), na własny koszt, głosu popierającego jej kandydaturę w zorganizowanym przez Gazetę (...) konkursie „Nauczyciel na medal” - w zamian za obietnicę umożliwienia im korzystania w czasie sprawdzianów z pomocy naukowych oraz przychylnej oceny ich prac pisemnych i odpowiedzi ustnych

Wyjaśnienia oskarżonej I. G.

617-620, 839-840

zeznania T. P.

111-113, 661-662, 840-841

zeznania G. S. (1)

399-400, 728-729 841

zeznania J. P.

402, 841-842

zeznania S. A.

406-407

zeznania W. W. (1)

411, 843-844

zeznania P. B.

415, 844

zeznania K. S. (1)

419, 844

zeznania A. B. (1)

423, 845

zeznania J. T.

427, 845

zeznania D. B. (1)

431, 845

zeznania D. B. (2)

435, 846

zeznania M. O.

438, 846

zeznania J. O.

433, .866

zeznania K. S. (2)

449,

zeznania K. P.

452, 849

zeznania W. B.

454, 849-850,

zeznania Z. T.

459, 850

zeznania M. B. (1)

554

zeznania W. L.

461-462, 850

zeznania B. S.

465, 851

zeznania P. F.

471, 851

zeznania M. M.

474, 851

zeznania P. M.

478, 851-852

zeznania W. P.

485-486, 852

zeznania E. L.

482, 852

zeznania U. N.

490, 853

zeznania M. R.

493-494, 852-853

zeznania M. S. (1)

498, 853

zeznania A. K.

502

zeznania S. Z. (2)

512, 853

zeznania A. W.

515, 859

zeznania O. S.

505, 854

zeznania K. W.

509, 854

zeznania K. U.

527, 859

zeznania M. W.

522,867

zeznania M. K. (1)

529, 860

zeznania M. G.

533, 860

zeznania A. M.

536, 860

zeznania K. G. (1)

539, 861

zeznania D. G.

542, 861

zeznania M. K. (2)

544, 861

zeznania K. K. (1)

548, 865

zeznania M. S. (2)

551, 867

zeznania O. F. (2)

557, 861-862

zeznania K. M.

577-578

zeznania A. G.

560, 862

zeznania G. J.

572, 862

zeznania K. G. (2)

563, 862-863

zeznania K. J.

566, 867

zeznania A. J.

569, 867

zeznania S. K. (1)

575, 863

zeznania K. N.

571, 868

zeznania S. K. (2)

584, 863

zeznania W. M.

587, 868

zeznania A. O.

590, 863

zeznania G. R.

593, 865

zeznania A. Ś.

602, 866

zeznania M. T.

605, 866

zeznania G. S. (2)

599

zeznania M. B. (2)

658,866

zeznania A. B. (2)

672, 866-867

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

G. I.

w okresie od 01 września 2017 r. do 18 października 2017 r. w N., działając w celu osiągnięcia korzyści osobistej i wykorzystując fakt wykonywania zawodu pedagoga – nauczyciela Zespołu Szkół (...), nadużyła przysługujących jej z tego tytułu uprawnień i niedopełniała ciążących na niej obowiązków wywierając presję psychiczną na uczniach:

klasy 1B – S. A., W. W. (1), P. B., K. S. (1), A. B. (1), J. T., D. B. (1), D. B. (2), M. O., J. O., K. P., W. B., Z. T., W. J., B. S., P. F., M. M., P. M., E. L., W. P., U. N., M. R., M. S. (1), A. K., O. S., K. W., S. Z. (1), A. W.,

klasy 2EK – K. U., M. K. (1), A. M., K. G. (1), D. G., M. K. (2), M. G., K. K. (1), M. B. (1), O. F. (1), A. G., K. G. (2), G. J., S. K. (1), S. K. (2), A. O., G. R., P. R., A. Ś., M. T.

poprzez składanie obietnic umożliwienia uczniom korzystania w czasie sprawdzianów z pomocy naukowych oraz przychylnej oceny ich prac pisemnych i odpowiedzi ustnych a także wielokrotne, natrętne nagabywanie w/w w czasie zajęć szkolnych oraz za pośrednictwem Internetu w celu skłonienia pokrzywdzonych do oddania drogą telefoniczną (SMS), na własny koszt, głosu popierającego jej kandydaturę w zorganizowanym przez Gazetę (...) konkursie „Nauczyciel na medal” a po powiadomieniu przez uczniów Dyrekcji szkoły kierowanie pod ich adresem uwag o dwulicowości, zdradzie, donosicielstwie i nieuniknionej karze, czym działała na szkodę interesu publicznego i prywatnego uczniów

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

stosowanie przez oskarżoną względem uczniów przemocy i groźby bezprawnej celem skłonienia ich do oddania głosu na jej kandydaturę w konkursie organizowanym przez Gazetę (...)

zeznania D. B. (1)

431, 845

zeznania D. B. (2)

435, 846

zeznania W. L.

461-462, 850

zeznania P. F.

471, 851

zeznania M. M.

474, 851

zeznania P. M.

478, 851-852

zeznania E. L.

482, 852

zeznania U. N.

490, 853

zeznania A. K.

502

zeznania S. Z. (2)

512, 853

zeznania M. B. (1)

554,

zeznania A. W.

515, 859

zeznania O. S.

505, 854

zeznania K. W.

509, 853

zeznania K. U.

527, 859-860

zeznania M. W.

523, 867

zeznania M. K. (1)

529, 860

zeznania A. M.

536, 860

zeznania K. G. (1)

539, 861

zeznania D. G.

542, 861

zeznania K. K. (1)

548, 865

zeznania M. S. (2)

551, 867

zeznania O. F. (2)

557, 861-862

zeznania K. M.

578

zeznania A. G.

560, 862

zeznania G. J.

572, 862

zeznania K. G. (2)

563, 862-863

K. J.

569, 867

zeznania A. J.

569, 867

zeznania S. K. (1)

575, 863

zeznania K. N.

581, 868

zeznania S. K.

584, 863

zeznania W. M.

587, 868

zeznania A. O.

590, 863

zeznania G. R.

593, 865

zeznania A. Ś.

602, 866

zeznania M. T.

605, 866

zeznania G. S. (2)

599

wydruki treści korespondencji telefonicznej ( (...) S.)

21-38, 148-165, 248-253, 705-727

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.1.1

1.1.1

1.1.1

1.1.1

1.1.1

1.1.1

wyjaśniania oskarżonej I. G.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej w zakresie w jakim nie przyznała się do popełnienia zarzuconego jej czynu oraz zaprzeczyła aby zmuszała uczniów (za pomocą groźby lub przemocy) do oddania głosu poprzez wysłanie sms- a premium na jej kandydaturę w konkursie „Nauczyciel na medal”

wyjaśnienia te korespondują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym – tworząc z nim spójną całość

zeznania T. P.

Dyrektor Zespołu Szkół (...) w N., w swojej relacji opisał okoliczności w jakich dowiedział się o działaniach i prośbach oskarżonej I. G. kierowanych do uczniów klasy 1 B i 2 EK celem uzyskania głosów poparcia w zorganizowanym przez Gazetę (...) konkursie „Nauczyciel na medal”, przedstawił podjęte działania ukierunkowane na wyjaśnienia sprawy

relacja w pełni spójna i logiczna

zeznania G. S. (1)

jako pierwszy z nauczycieli został poinformowany przez uczniów o nachalnych prośbach nauczycielki I. G. o wysyłanie sms-ów na jej kandydaturę w konkursie, niezwłocznie o fakcie poinformował dyrekcję szkoły

zeznania spójne, rzeczowe

zeznania J. P.

wychowawca klasy 2EK, po uzyskaniu informacji od G. S. (1) o zachowaniu oskarżonej, przeprowadził rozmowę z uczniami ww. klasy, uczniowie potwierdzili mu okoliczności przekazane wcześniej panu S.,

zeznania rzeczowe, konsekwentne

zeznania M. B. (2)

świadek zgłosił kandydaturę I. G. do konkursu „Nauczyciel na medal”, chciał się nie jako odwdzięczyć za to, że oskarżona w czasie liceum za darmo poza lekcjami przygotowywała go matury, otrzymał wiadomość z prośbą o wysłanie sms-a, odpisał, że zagłosuje, ale tego nie zrobił z uwagi na blokadę sms-ów premium,

zeznania spójne i logiczne

zeznania S. A.

nie budzą wątpliwości i są dla Sądu przekonywające zeznania uczniów klas 1 B i 2 EK Zespołu Szkół (...) w N.,

świadkowie w sposób rzeczowy, spójny, konsekwentny, a przede wszystkim wzajemnie korespondujący ze sobą wskazywali, że w okresie od około połowy września do października 2017 roku nauczycielka I. G. w czasie lekcji historii i wosu wykonywała działalność "agitacyjną" na rzecz swojej kandydatury w konkursie „Nauczyciel na medal", prosiła o wysyłanie sms-ów premium, które stanowiły głos poparcia, stale przypominała o konkursie,

z relacji świadków wynika, że nagabywanie o wysłanie płatnych sms-ów premium odbywało się również poprzez prywatne rozmowy na komunikatorze M., uprzednio nauczycielka niemal w jednym czasie zaprosiła większość uczniów z ww. klas do grona znajomym na F.

oskarżona w swoim zachowaniu była nachalna, czasami wręcz namolna, za zapewnienie przez uczniów że wyślą w późniejszym czasie sms-y dała im możliwości korzystania w czasie sprawdzianów z pomocy naukowych oraz przychylniej oceniała ich prace

z zeznań części świadków tj.: S. A., W. W. (2), K. S. (1), J. O., K. S. (2), K. P., W. B., Z. T., B. S., M. R., M. K. (2) - wynika (niektórzy przyznawali to wprost), że nie ulegali namowom oskarżonej i nie wysłali żadnych sms-ów premium,

pomimo, że takie prośby nie były jednorazowe, nie czuli jednak presji i wymogu, że muszą to zrobić i tego nie robili

inni uczniowie jak: A. B. (1), J. T., M. S. (1) wskazywały, że przez namolność i nachalność nauczycielki w prośbach o głos i przypominaniu o konkursie

czuły się zmuszane do oddania głosu, jednak sms-ów w rzeczywistości nigdy nie wysłały;

jeszcze inni: P. B., K. S. (1), Z. T. definiowali, że "zmuszanie" polegało na tym, że pani G. pozwoliła im otworzyć książki w czasie sprawdzianów prosząc jednocześnie o oddanie głosu. Mimo to świadkowie: P. B., K. S. (1), A. B. (1), D. B. (1), wskazały, że głosu na oskarżoną nigdy nie oddały (nie wysłały sms-a)

Do oddania głosu (wysłania sms-a) spośród wymienionych świadków na prośbę oskarżonej przyznała się jedynie M. O..

Żaden z wymienionych świadków nie wskazał, aby prośby oddanie głosów łączyły się z groźbami i zastraszaniem.

Dogłębna analiza zeznań ww. świadków wespół z ankietami przeprowadzonymi z uczniami klasy 1 B (k. 679-763) dowodzi również, że zachowanie oskarżonej względem uczniów zmieniło się początkiem stycznia 2018 roku (kiedy oskarżona dowiedziała się o tym, że uczniowie poskarżyli się na nią dyrekcji)

od tego czasu nastawienie oskarżonej względem nich stało się wtedy wyraźnie negatywne, miała do nich żal, że to wyszło poza klasę, była niemiła, stawiała negatywne oceny, pytała na lekcjach (co wcześniej nie miało miejsca). Od tego czasu czuli obawy i dyskomfort psychiczny z koniecznością odbywania lekcji z oskarżoną.

W ocenie Sądu zarówno treść zeznań wymienionych świadków, które są wyczerpujące i spójne - oraz biorąc pod uwagę pozostały (nieosobowy, w pełni obiektywny) zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci „print screen-ów” korespondencji prowadzonej przez oskarżoną z uczniami - nie ma żadnych podstaw do podważenia przedstawionej przez nich wersji zdarzeń. Nie było zatem podstaw by im nie wierzyć.

Zeznania świadków moją charakter relacji spontanicznych, niewyuczonych - brak jest więc podstaw do przyjęcia, że przedstawili fakty w sposób niezgodny z rzeczywistością.

zeznania W. W. (1)

zeznania P. B.

zeznania K. S. (1)

zeznania A. B. (1)

zeznania J. T.

zeznania M. O.

zeznania J. O.

zeznania K. S. (2)

zeznania K. P.

zeznania W. B.

zeznania Z. T.

zeznania B. S.

zeznania M. R.

zeznania M. S. (1)

wydruki treści korespondencji telefonicznej ( (...) S.)

W pełni obiektywny i bezstronny dowód potwierdzający wysyłanie przez oskarżoną I. G. wiadomości do uczniów klas 1 B i 2 (...) w N. z prośbami o oddanie głosu na jej kandydaturę w konkursie „Nauczyciel na medal”

zeznania D. B. (1)

Sąd przyznał walor wiarygodności również pozostałym przesłuchanym w sprawie świadkom - uczniom klas: 1 B i 2 EE Zespołu Szkół (...) w N..

Świadkowie:

(z klasy 1 B) D. B. (1), D. B. (2), W. L., P. F., M. M., P. M., E. L., W. P., U. N., A. K., O. S., K. W., S. Z. (2), A. W.,

oraz

(z klasy 2 EK) K. U., M. W., M. K. (1), M. B. (1) , M. G.. A. M., K. G. (1), D. G., K. K. (1), M. S. (2), O. F. (2), K. M., A. G., G. J., K. G. (2), K. J., A. J., S. K. (1), K. N., S. K. (2), W. M., A. O., G. R., A. Ś., M. T., G. S. (2)

w swoich zeznaniach rzeczowo przedstawili zachowania oskarżonej oraz nakreślili kontekst sytuacyjny zdarzeń – który w zasadzie nie różnił się od zeznań ocenionych wyżej świadków (pozostałych uczniów). Wymienieni wskazywali, że oskarżona informowała ich na lekcjach o zgłoszeniu jej kandydatury do konkursu „Nauczyciel na medal”, prosząc jednocześnie o głosy poprzez wysłanie sms-ów premium.

Oskarżona w swoich prośbach była natarczywa, mówiła o tym niemal na wszystkich na lekcjach oraz w prywatnych wiadomościach za pośrednictwem komunikatora M..

Po zapewnieniu jej, że taki głos oddadzą dawała im możliwość korzystania podczas sprawdzianów z podręczników.

Znaczna część z nich prośby oskarżonej odbierało jako swego rodzaju nacisk i dyskomfort. Prośby oskarżonej opisywali jako nachalne, męczące, czasami żenujące.

Byli też tacy którzy wprost wskazywali, że w ogóle nie taktowali próśb oskarżonej jako jakiegoś przymusu (M. S. (3) i G. S. (2)).

Sąd ocenił, że zeznania te tworzą (wespół z zeznaniami pozostałych przesłuchanych w sprawie świadków) logiczną i przekonywającą całość, dając pełny obraz zdarzeń, których okoliczności i przebieg starali się w miarę swoich możliwości odtworzyć.

Wymienieni świadkowie (poza okolicznościami, które opisane są w sposób tożsamy dla wszystkich uczniów) w swoich relacjach odnieśli się do jednorazowej sytuacji jaka miała miejsca w czasie lekcji historii w ich klasach.

Z relacji ww. uczniów klasy 1 B wynika, że podczas jednej historii nauczycielka I. G. poprosiła uczennicę o rozdanie telefonów, które normalnie na czas zajęć lekcyjnych znajdowały się w specjalnym koszyczku. Kiedy każdy miał już swój telefon w dłoni zwróciła się do nich słowami: „teraz możecie na mnie głosować”. Wymienieni świadkowie zeznali, że większość klasy udawała, że wysłała, nieliczni faktyczni wysłali sma) – jednakże nie było takiej sytuacji aby oskarżona „stała” nad każdym uczniem z osobna i sprawdzała, czy spełnili jej prośbę.

Oskarżona siedziała w tym czasie przy biurko i odświeżała stronę z wynikami konkursu. Wyraziła rozczarowanie, że głosów nie przybywa, na co została uspokojona przez uczniów, że pewnie wystąpił jakiś problem z serwerem. Na koniec ponowiła prośbę o głosy w domu.

Z zeznań uczniów klasy 2 EK wynika, że podczas lekcji oskarżona najpierw poinformowała ich, że bierze udział w konkursie „Nauczyciel na medal”, a potem dała im możliwość skorzystania z telefonu po wcześniejszym zabraniu z koszyczka, aby zagłosowali na jej kandydaturę. Znaczna większość osób zabrała telefon. Równolegle oskarżona przeszła się po sali, a potem przy biurku odświeżała stronę internetową z wynikami plebiscytu, aby na bieżąco śledzić wyniki. Głosów tylko nieznacznie przybyło. Oskarżona była raczej zawiedziona tym faktem, mimo to nie podjęła żadnych bezpośrednich działań, aby nakłonić uczniów do wysłania sms-ów. Na koniec lekcji ponowiła jedynie prośbę o głosy.

Świadkowie: D. B. (1), D. B. (2), W. L., M. B. (1), P. F., M. M., P. M., E. L., W. P., U. N., A. K., A. W., O. S., K. W., K. U., M. K. (1), M. G., A. M., D. G., M. S. (2), O. F. (2), K. M., A. G., K. G. (2), A. J., K. N., W. M., A. O., G. R., A. Ś., M. T. i G. S. (2) - zeznali, że w czasie lekcji na której były rozdane telefony nie wysłali sms-ów o które prosiła oskarżona, bawili się wtedy telefoniami, symulując tę czynność

W opisanych sytuacjach prośbę oskarżonej spełniło tylko pięcioro uczniów (K. G. (1), K. K. (1), K. J. (całkowicie dobrowolnie), S. K. (1) i G. J.)

zeznania D. B. (2)

Zeznania W. L.

Zeznania P. F.

Zeznania M. M.

Zeznania P. M.

Zeznania E. L.

Zeznania U. N.

Zeznania A. K.

Zeznania S. Z. (2)

Zeznania A. W.

Oliwi S.

Zeznania K. W.

Zeznania K. U.

Zeznania M. W.

Zeznania M. K. (1)

Zeznania M. B. (1)

Zeznania M. G.

Zeznania A. M.

Zeznania K. G. (1)

Zeznania D. G.

Zeznania K. K. (1)

Zeznania M. S. (2)

Zeznania O. F. (2)

Zeznania K. M.

Zeznania A. G.

Zeznania G. J.

Zeznania K. G. (2)

Zeznania K. J.

Zeznania A. J.

Zeznania S. K. (1)

Zeznania K. N.

Zeznania S. K. (2)

Zeznania W. M.

Zeznania A. O.

Zeznania G. R.

Zeznania A. Ś.

Zeznania M. T.

Zeznania G. S. (2)

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonej I. G.

nie podzielił Sąd wyjaśnień oskarżonej w zakresie w jakim zaprzeczyła temu, że wielokrotnie i w sposób natarczywy w czasie lekcji z klasami 1 B i 2 (...) w N. oraz w prywatnych wiadomościach z ww. uczniami za pośrednictwem komunikatora M. prosiła ich o oddanie głosu poprzez wysłanie sms-a premium na jej kandydaturę w konkursie „Nauczyciel na medal”

wyjaśnienia te są odosobnione w kontekście pozostałego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego (zeznań uczniów klas 1 B i 2 EK, oraz całkowicie obiektywnego materiału nieosobowego – „print screen-ów” rozmów nawiązanych przez oskarżoną z uczniami.

wyjaśnienia tej treści były wynikiem obawy oskarżonej przed odpowiedzialnością karną, stanowiły wyraz przyjętej linii obrony

Zeznania M. C.

nie miała bezpośrednich informacji w zakresie zdarzeń objętych zarzutem, przyznała, że wysyłała sms -y na kandydaturę oskarżonej, ale robiła to dobrowolnie

zeznania A. B. (2)

uczennica oskarżonej w latach 2012-2015, nie miała wiedzy w zakresie zdarzeń objętych aktem oskarżenia

1.2.1

1.2.1

1.2.1

1.2.1

zeznania D. B. (1)

Z relacji wymienionych świadków jasno i kategorycznie wynika, że oskarżona I. G. w czasie lekcji historii kiedy to zezwoliła im na skorzystanie z telefonu celem wysłania sms-ów premium nie stosowała ani gróźb bezprawnych, ani tym bardziej przemocy.

Uczniowie 1 B zeznali, że po rozdaniu telefonów symulowali czynność wysłania sms-ów, „bawiąc” się telefonami. Nauczycielka sprawdzała na bieżąco wyniki głosowania, poinformowała ich, że głosów nie przybywa. Uczniowie mając świadomość, że nie spełnili jej prośby uspakajali ją, że to zapewne wina serwerów. Na tym zdarzenie się skończyło.

Z relacji drugoklasistów wynika natomiast, że zabór telefonu z koszyczka w celu oddania głosu był dobrowolny. Większość uczniów skorzystała z okazji zabrania telefonu, jednak podobnie jak w pierwszej klasie – w znacznej większości symulowali wysyłanie sms-ów. Po rozdaniu telefonu oskarżona przeszła się po sali, a potem wróciła do biurka aby sprawdzić wyniki na stronie internetowej.

Do oddania głosu przyznali się K. G. (1), K. K. (1), K. J., S. K. (1), G. J..

Dwoje ostatnich uczniów w swoich relacjach wskazało, że wysłali sms-a, ponieważ oskarżona była blisko i się na nich patrzyła.

Podkreślić przy tym należy, że oskarżona nie „stała” nad żadnym z uczniów z osobna, aby pod jej nadzorem wysłał sms-a. Nie podchodziła do uczniów i nie weryfikowała naocznie, czy sms-y zostały przez nich wysłane. I. G. nie stosowała również żadnego fizycznego nacisku (siły) na uczniów, celem wysłania przez nich sms-a.

Warto jednocześnie wypunktować, że zeznania w których świadkowie definiowali, że byli zmuszani przez oskarżoną do wysyłania sms-ów - po głębszej analizie dowodzą, że owe „zmuszanie do określonego zachowania” (wysyłania sms-ów) - było raczej ich subiektywną oceną i odczuciem, niż rzeczywistym naciskiem. Nie można zakwestionować tego, że oskarżona I. G. nagabując uczniów o głos (sms) była natarczywa, wręcz nachalna, mówiła o konkursie przy każdej nadążającej się okazji - nie stosowała przy tym ani gróźb ani tym bardziej przemocy (jak wykazano wyżej).

Subiektywne poczucie konieczności wysłania sms-a na kandydaturę oskarżonej, wynikało raczej z pewnego rodzaju „poczucia wdzięczności” np. za możliwość korzystania w czasie sprawdzianów z podręczników. Nie można więc przyjąć, że uczniowie pozbawienie zostali jakiejś alternatywy w działaniu. Co więcej, zauważyć należy, że zgoda na korzystanie z podręczników nie była warunkowana tym, że najpierw wyślą smsy, a potem ona przymknie oko na korzystanie z podręczników na sprawdzianie. Przeciwnie uczniowie najpierw korzystali z podręczników w czasie sprawdzianów, a na koniec lekcji oskarżona prosiła o zagłosowanie w domu.

zeznania D. B. (2)

zeznania M. B. (1)

zeznania W. L.

zeznania M. M.

zeznania P. M.

zeznania E. L.

zeznania W. P.

zeznania U. N.

zeznania A. K.

zeznania S. Z. (2)

zeznania K. U.

zeznania M. W.

zeznania M. K. (1)

zeznania M. G.

zeznania A. M.

zeznania K. G. (1)

zeznania D. G.

zeznania K. K. (1)

zeznania M. S. (2)

zeznania K. M.

zeznania A. G.

zeznania G. J.

zeznania K. G. (2)

K. J.

zeznania A. J.

zeznania S. K. (1)

zeznania K. N.

zeznania S. K. (2)

zeznania W. M.

zeznania A. O.

zeznania G. R.

zeznania A. Ś.

zeznania M. T.

zeznania G. S. (2)

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

G. I.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Stosownie do treści art. 231 § 1 kk za przestępstwo określone w tym przepisie odpowiada funkcjonariusz publiczny, który przekraczając swoje uprawnienia lub niedopełniając obowiązków działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego. Jeżeli natomiast sprawca dopuszcza się powyższego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej odpowiada na gruncie przestępstwa w typie kwalifikowanym określonym w art. 231 § 2 kk.

W świetle przytoczonego przepisu występek ten jest przestępstwem indywidualnym, gdyż może być popełniony przez sprawcę będącego funkcjonariuszem publicznym.

Określenia kręgu podmiotów, którym przysługuje status funkcjonariusza publicznego, w kodeksie karnym dokonano, stosując różne metody (niektórzy zostali wymienieni wprost z nazwy, inni przez wskazanie pełnionych przez nich funkcji czy też z uwagi na zajmowane stanowiska). Osoba nienależąca do żadnej z grup wskazanych w art. 115 § 13 nie jest funkcjonariuszem publicznym w rozumieniu kodeksu karnego, nawet jeżeli przepisy szczególne zapewniały jej taką ochronę prawną, jaką przewidziano dla funkcjonariuszy publicznych.

Tak właśnie jest w przypadku nauczyciela. Nauczyciel nie jest enumeratywnie wymieniony w treści art. 115 § 13 kk, jednak korzysta z ochrony przewidzianej w art. 63 ust. 1 ustawy Karta Nauczyciela. Cytowany przepis stanowi, że nauczyciel, podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych korzysta z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych na zasadach określonych w ustawie z dnia 06.06.1997 r. – Kodeks karny, co nie jest jednak równoznaczne z możliwością odpowiadania nauczyciela (jako funkcjonariusza publicznego) za delikt w warunkach tegoż kodeksu, w tym za występek z art. 231 kk.

W ocenie Sądu brak jest również podstaw do przyjęcia, że nauczyciel jest pracownikiem administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, innego organu państwowego (o których mowa w art. 115 § 13 kk).

Ustawa o pracownikach samorządowych, nie zawiera wprost definicji pracownika samorządowego. Zgodnie z zapisem art. 2 przepisy ustawy stosuje się do pracowników zatrudnionych w:

- urzędach marszałkowskich oraz wojewódzkich samorządowych jednostkach organizacyjnych;

- starostwach powiatowych oraz powiatowych jednostkach organizacyjnych;

- urzędach gmin, jednostkach pomocniczych gmin oraz gminnych jednostkach i zakładach budżetowych;

-biurach (ich odpowiednikach) związków jednostek samorządu terytorialnego oraz zakładów budżetowych utworzonych przez te związki;

- biurach (ich odpowiednikach) jednostek administracyjnych jednostek samorządu terytorialnego

Rozważając kwestie podlegania przepisom ww. ustawy należy mieć na uwadze również treść art. 3 u.p.s., który stanowi, iż wobec tych grup pracowników, których status prawny określają odrębne przepisy ustawa nie ma zastosowania. Jedną z grup, która podlega wyłączeniu – najistotniejszą z punktu widzenia prawa oświatowego – jest grupa nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych, o których mowa w art. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.). Pracownicy ci, są wprawdzie zatrudnieni w jednostkach organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego – za takie bowiem uważa się szkoły i placówki oświatowe prowadzone przez samorządy, lecz ich status prawny określony został w sposób wyczerpujący w przepisach KN – w tym przypadku jest to lex specialis w stosunku do u.p.s. Potwierdzeniem tego faktu jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia 28 listopada 2007 r., (...) SA/Bd 643/07.

Reasumując powyższe rozważania - w rozpoznawanej sprawie brak jest znamienia podmiotu czynu z art. 231 kk (które jest przestępstwem indywidualnym), bowiem oskarżona I. G. nie jest funkcjonariuszem publicznym. Mając na uwadze, że oskarżona I. G. jako nauczyciel nie posiada statusu funkcjonariusza publicznego - jedynym możliwym rozstrzygnięciem w tej sprawie, w oparciu o treść art. 414 § 1 kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt. 2 kpk jest uniewinnienie oskarżonej od popełnienia zarzucanego jej czynu.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Analiza przeprowadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że oskarżona I. G. swoim zachowaniem nie zrealizowała również znamion występku zmuszania do określonego zachowania określonego w art. 191 kk.

Istotnie z przeprowadzonych dowodów wynika, iż oskarżona I. G. w sposób natarczywy, czasami wręcz nachalny prosiła - uczniów klas I B i 2 EK Zespołu Szkół (...) w N., podczas lekcji historii oraz w prywatnych wiadomościach wysyłanych na nich za pośrednictwem komunikatora M. - o wysyłanie sms-ów premium na wskazany przez nią numer telefonu, jako głos na jej kandydaturę w konkursie "Nauczyciel na medal" organizowany przez Gazetę (...). Faktem jest również, że podczas lekcji z klasami 1 B i 2 EK oskarżona zaproponowała uczniom skorzystanie w czasie zajęć z ich telefonów które znajdowały się w specjalnym koszyczku w celu wysłania sms-a premium w ww. konkursie. Uczniowie wzięli telefony do rąk i w przeważającej większości symulowali wysyłanie sms-a. W tym czasie oskarżona albo przechadzała się po klasie, albo siedząc przy biurku odświeżała stronę z wynikami głosowania sprawdzając czy przybywa jej głosów. Liczba głosów nieznacznie "drgnęła" do góry. Oskarżona była trochę rozczarowana, jednak nie weryfikowała indywidulanie który z uczniów wysłał sms-a. Pod koniec lekcji ponowiła prośbę o wysłanie sms-ów w domu.

Sąd stoi na stanowisku, że takie zachowanie oskarżonej nie wyczerpuje znamion przestępstwa z art. 191 §1 kk ani żadnego innego czynu zabronionego. Przestępstwo z art. 191 §1 kk polega bowiem na stosowaniu przemocy lub groźby bezprawnej celem zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia.

Groźba bezprawna w tym przepisie rozumiana jest jako zarówno groźba określona w art. 190 § 1 (groźba karalna), ale także jako groźba spowodowania postępowania karnego lub rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego najbliższych (szantaż).

Żaden z słuchanych w sprawie świadków nie wskazał, by prośbom oskarżonej o wysłanie sms-a premium towarzyszyła jakakolwiek groźba. Przeciwnie z relacji znacznej części uczniów wynika, że w okresie kiedy byli proszeni przez oskarżoną o wysyłanie sms-ów była ona dla nich aż nadto miła, pozwalała im ścigać na sprawdzianach. Koresponduje to z treścią "screen-ów" wiadomości przekazanych przez uczniów które mają pozytywny wydźwięk (zawierają serduszka i "uśmiechnięte" emotikony). Nawet gdy jakiś uczeń informował, że nie może oddać głosu wykazywała zrozumienie. Co prawda w późniejszym czasie (po okresie objętym zarzutem) zachowanie oskarżonej wobec uczniów uległo zmianie, (co związane było z tym, że o "sprawie" dowiedzieli się inni nauczyciele i dyrektor oraz podjęto czynności wyjaśniające), jednak i tu nie ma żadnych dowodów by oskarżona kierowała do uczniów groźby bezprawne.

Z kolei przemocą jest "takie oddziaływanie środkami fizycznymi, (siłą) które uniemożliwiając lub przełamując opór zmuszanego ma albo nie dopuścić do powstania lub wykonania jego decyzji woli, albo naciskając aktualnie wyrządzaną dolegliwością na jego procesy motywacyjne nastawić tę decyzję w pożądanym przez sprawcę kierunku" [T. H., Przemoc jako forma działania przestępnego, K. 1966, s. 65]. Podobnie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wielokrotnie glosowanej uchwale z dnia 10 grudnia 1998 r., I KZP 22/98, OSNKW 1999, nr 1–2, poz. 2, oraz w wyroku SN z 6.9.1994 r., II KRN 158/94, - wskazując, że przemoc wobec osoby jako forma zmuszania – w rozumieniu art. 191 § 1 – może polegać tylko na bezpośrednim fizycznym oddziaływaniu na człowieka i nie obejmuje oddziaływania pośredniego (tzw. przemocy pośredniej) przez postępowanie z rzeczą (kiedy sprawca wpływ na wolę pokrzywdzonego próbuje wywrzeć poprzez oddziaływanie fizyczne jedynie na rzecz)

Zdaniem Sądu również i tej formy przestępczego zmuszania nie można przypisać oskarżonej.

Z relacji przesłuchanych w sprawie świadków wynika, że oskarżona podczas zdarzenia "z rozdawaniem telefonów" poprosiła jednocześnie o oddanie głosu. Tylko nieliczni w tym czasie spełnili prośbę oskarżonej, a zdecydowana większość wykorzystała ten moment na „zabawę telefonem". Oskarżona w czasie głosowania sprawdzała wyniki na stronie internetowej. Co prawda była trochę zawiedziona z niewielkiego wzrostu wyniku głosowania, jednakże nie było takiej sytuacji aby oskarżona „stała” nad każdym uczniem z osobna i sprawdzała, czy spełnił jej prośbę. Na żadnego ucznia nie działała siłą, uniemożliwiając lub przełamując jego opór. Podkreślić należy jednocześnie, co wynika z relacji uczniów klasy 2 E, że w ich przypadku oskarżona dała wybór w kwestii tego czy chcą skorzystać w czasie lekcji z telefonu. Nie wszyscy zabrali telefony z koszyczka, jednak nie wiązało to z żadną bezpośrednią reakcją oskarżonej wobec tych uczniów (ani słowną ani fizyczną).

Końcowo Sąd nie znalazł podstaw do zakwalifikowania zachowania oskarżonej I. G. jako wyczerpującego znamiona występku sprzedajności osoby pełniącej funkcję publiczną określonego art. 228 § 4 kk. To bowiem przestępstwo wymaga aby jego sprawca nie tylko zażądał korzyści majątkowej ale też od tej korzyści uzależnił wykonanie czynności służbowej. Oskarżona I. G. nie uzależniała czynności "nauczania" od otrzymania (lub obietnicy jej otrzymania ) jakiekolwiek korzyści majątkowej np. w postaci wysyłania płatnych sms-ów w konkursie.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

I

Sąd, na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk, w związku z wydaniem wyroku uniewinniającego, określił, że koszty postępowania w sprawie ponosi Skarb Państwa.

II

Jeżeli oskarżony nie skierował przeciwko sobie podejrzenia popełnienia czynu zabronionego i jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, to w sprawach z oskarżenia publicznego, w razie uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania koszty procesu ponosi Skarb Państwa (art. 632 pkt 2 k.p.k.). Do kosztów procesu należą również uzasadnione wydatki stron, w tym z tytułu ustanowienia w sprawie jednego obrońcy lub pełnomocnika (art. 616§1 pkt 2 k.p.k.).

W świetle powyższego wniosek oskarżonej o zwrot kosztów obrony zasługiwał na uwzględnienie.

Wysokość kosztów obrońcy z wyboru ustalana jest w oparciu o przepisy rozporządzenia z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Przepis § 11 ust. 1 i 2 cyt. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości określa minimalne stawki za czynności adwokackie w sprawach karnych i w sprawach o wykroczenia, które przedstawiają się następująco:

opłata w sprawie objętej śledztwem – 600 złotych i opłata za obronę przed sądem rejonowym w postępowaniu zwyczajnym – 840 złotych tj. łącznie 1440 złotych.

Do kwoty tej należało doliczyć kwotę 504 zł (za udział w trzech kolejnych rozprawach) z przelicznika określonego w § 17 pkt. 1 ww. rozporządzenia - tj. w sprawach w których rozprawa trwa dłużej niż jeden dzień, stawka minimalna ulega podwyższeniu za każdy następny dzień o 20 %.

(840 zł x 20% x 3 rozprawy = 504 złote

1440 zł + 504 zł = 1944 zł)

1.Podpis