Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

UZASADNIENIE WYROKU

z dnia 26 września 2019 roku

Pozwem z dnia 17 listopada 2019 roku powodowie J. P. i H. P. wnieśli przeciwko pozwanemu Towarzystwu (...) z siedzibą w W. o zapłatę kwot po 10 000 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty na rzecz każdego z powodów. Podstawą dochodzonego roszczenia był wypadek samochodowy, którego powodowie stali się uczestnikami w dniu 11 maja 2017 roku. Skutkiem zdarzenia były obrażenia ciała, ból, cierpienia i trudności w życiu codziennym. Powodowie podawali, ze w dalszym ciągu odczuwają ból po wypadku. (k. 1-6).

W dniu 16 lutego 2018 roku pozwany wniósł odpowiedź na pozew wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów postępowania od każdego z powodów. W uzasadnieniu podał, że powodowie nie doznali żadnych poważnych obrażeń. Wskazał, że u powódki i powoda nie doszło do długotrwałego lub trwałego uszczerbku na zdrowiu. (k. 56-60).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 11 maja 2017 roku przy ul. (...) w N. doszło do wypadu drogowego, w którym uczestniczył kierujący pojazdem F. (...) nr rej. (...) J. P. oraz znajdująca się na fotelu pasażera H. P.. Przyczyną wypadku było zachowanie kierującego pojazdem marki R. (...) o nr rej. (...), który nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że wykonując manewr skrętu w prawo z ulicy (...) w ulicę (...) w N. nie zastosował się do znaku B 22 zakazującego skrętu w prawo w wyniku czego doprowadził do czołowego zderzenia z samochodem marki F. (...). Postępowanie prowadzone przez Prokuraturę Rejonową w N. zostało umorzone postanowieniem z dnia 10 września 2017 roku.

Dowód: postanowienie o umorzeniu dochodzenia z dnia 21 września 2017 r. k. 15-16, zeznanie powódki H. P. k. 80, zeznanie powoda J. P. k. 81

Bezpośrednio po wypadku powódka została przewieziona do Szpitala (...) w N.. Powódka odczuwała ból w klatce piersiowej i ból głowy oraz duszności w klatce piersiowej. W szpitalu powódce podano leki oraz zaopatrzono w kołnierz ortopedyczny, a następnie wypisano z zaleceniem noszenia miękkiego kołnierza ortopedycznego. Powódka leczyła się ortopedycznie i neurologicznie. Powódka nadal leczy się neurologicznie. Powódka była rehabilitowana, korzystała również z masażu ręcznego i lasera. Doraźnie powódka zażywa leki przeciwbólowe, przeciwzapalne i rozkurczowe.

Powódka w dalszym ciągu odczuwa nocne bóle. Po wypadku powódka ma objawy drętwienia lewej strony ciała - głowy, barku, kręgosłupa w dół i ręki, co odczuwa głównie w nocy. Powódka ma uraz do jazdy samochodem, czuje obawę i lęk. Od czasu wypadku powódka jest ograniczona ruchowo, będąc mniej aktywna w pracach domowych. Powódka ma problemy z pochylaniem się i ubraniem, odczuwa bóle kręgosłupa, rąk, głowy i ramienia.

Dowód: zeznanie powódki H. P. k. 80-81, karta leczenia k. 24-25, skierowanie do poradni chirurgii urazowo-ortopedycznej k. 27, porady ambulatoryjne k. 28-32, badanie TK kręgosłupa szyjnego k. 33, skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne k. 74

W wyniku wypadku powódka doznała skręcenia kręgosłupa szyjnego. Trwały uszczerbek na zdrowiu u powódki wynosi 5%. Przy czym uraz powypadkowy stanowi 3 % ze stwierdzonego uszczerbku na zdrowiu zaś pozostałe 2 %związane są ze zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa.

Dowód: opinia sądowo-lekarska w zakresie ortopedii i traumatologii k. 86, uzupełnienie opinii sądowo-lekarskiej w zakresie ortopedii i traumatologii k. 100, opinia sądowa lekarska-lekarska biegłej z zakresu neurologii k. 133-135

Bezpośrednio po wypadku powód pojechał do szpitala w N.. Powoda zaopatrzono w kołnierz ortopedyczny, który nosił przez 3 tygodnie. Powód leczył się u ortopedy i neurologa, leczenie zostało zakończone. Powód zażywa leki przeciwbólowe olfen i ketonal. Powód odczuwa bóle kręgosłupa szyjnego, ręki i głowy. Ma problem z podnoszeniem przedmiotów, nie jest w stanie dźwigać.

W wyniku wypadku powód zawiesił jednoosobową działalność gospodarczą, którą podjął ponownie od 1 stycznia 2018 roku, ale w zmniejszonym zakresie z powodu odczuwanych dolegliwości. Powód musi korzystać z pomocy syna.

Przed wypadkiem powód leczył się z powodu dolegliwości bólowych kręgosłupa szyjnego i kręgosłupa lędźwiowego.

Dowód: zeznania powoda J. P. k. 81, karta leczenia z 12 lipca 2017 r. k. 19, karta informacyjna leczenia ambulatoryjnego k. 26, skierowanie do poradni chirurgii urazowo-ortopedycznej k. 26, porady ambulatoryjne k. 20-23, karta leczenia k. 34, skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne k. 75, wniosek o wpis do (...) k. 76-77, wypis z (...) k. 78 opinia sądowa lekarska-lekarska biegłej z zakresu neurologii k. 130-131

W wyniku wypadku powód J. P. doznał skręcenia kręgosłupa szyjnego. Trwały uszczerbek na zdrowiu u powoda wynosi 5% przy czym 2 % stanowi konsekwencje doznanego w wyniku wypadku urazu, a 3 % związane jest ze zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa.

Dowód: opinia sądowo-lekarska w zakresie ortopedii i traumatologii k. 85, uzupełnienie opinii sądowo-lekarskiej w zakresie ortopedii i traumatologii k. 100, opinia sądowa lekarska-lekarska biegłej z zakresu neurologii k. 130-131

Strona pozwana prowadziła postępowanie likwidacyjne. Towarzystwo (...) pismem z dnia 23 czerwca 2017 roku odmówiło powodom wypłaty świadczenia. Stanowisko swoje pozwany uzasadniał brakiem trwałych skutków zdarzenia.

Dowód: pismo z dnia 23 czerwca 2017 roku k. 17, pismo z dnia 23 czerwca 2017 roku k. 18

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów. Sąd oparł się na zeznaniach powodów. Zeznania korelowały ze sobą i wzajemnie się uzupełniały w zakresie zaistnienia wypadku komunikacyjnego, doznanych przez powódkę i powoda urazów, związanych z nimi ograniczeniami i dolegliwościami u powódki i powoda oraz negatywnymi przeżyciami psychicznymi, które wystąpiły u powódki po zdarzeniu będącym przedmiotem niniejszej sprawy.

Sąd oparł się również na opiniach biegłych z zakresu ortopedii i traumatologii oraz neurologii uznając je za pełne, spójne i logiczne. Zarówno z opinii biegłego z zakresu traumatologii i ortopedii, jak i biegłej z zakresu neurologii wynika, że doznane przez powodów urazy mają wpływ na zdolność ruchową oraz spowodował u nich trwały uszczerbek na zdrowiu.

Ponadto Sąd oparł się na zgromadzonej w sprawie dokumentacji, w tym dokumentacji lekarskiej. Żadna ze stron nie kwestionowała przedłożonych Sądowi dowodów z dokumentów.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości, zarówno w stosunku do powodódki H. P. jak i powoda J. P..

Powodowie wywodzili swoje roszczenie z zawinionego działania sprawcy wypadku komunikacyjnego z dnia 11 maja 2017 roku, w którym powodowie doznali obrażeń ciała.

Ocena prawna dochodzonego roszczenia powinna uwzględniać treść art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. 2013 r., poz. 392 z późn. zm.), zgodnie z którym z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Sprawcę wypadku łączyła umowa ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu mechanicznego z pozwanym Towarzystwem (...) w W..

Strona pozwana przed postępowaniem sądowym przeprowadziła postępowanie likwidacyjne i odmówiła wypłaty jakiegokolwiek zadośćuczynienia, z uwagi na brak skutków zdarzenia. Nie kwestionowano zatem samej zasady odpowiedzialności pozwanego zatem należało uznać, iż okoliczność odpowiedzialności strony pozwanej za ewentualne skutki przedmiotowego zdarzenia nie była między stronami sporna.

Stosownie do treści art. 445 § 1 k.c. sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę w sytuacjach wskazanych w art. 444 § 1 k.c., tj. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia. Chodzi tutaj o krzywdę ujmowaną jako cierpienie fizyczne (ból i inne dolegliwości) i cierpienia psychiczne – ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia w postaci np. trudności w życiu codziennym, porzucenia dotychczasowych aktywności i zainteresowań. Zadośćuczynienie ma na celu złagodzenie tych cierpień i ma charakter całościowy, stanowi jednorazową rekompensatę zarówno za cierpienia fizyczne i psychiczne już doznane jak i mające nastąpić w przyszłości. Przy ocenie odpowiedniej sumy należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności wypadku, mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy.

W ocenie Sądu żądanie powodów przyznania im zadośćuczynienia za skutki wypadku z dnia 11 maja 2017 roku było uzasadnione.

W wyniku wypadku powódka H. P. doznała skręcenia kręgosłupa szyjnego. Po wypadku została zaopatrzona w (...), a następnie kontynuowała leczenie w poradniach ortopedycznej, neurologicznej i rehabilitacyjnej. Jej leczenie nadal nie zostało zakończone bowiem powódka nadal leczy się u neurologa. Obecnie powódka zgłasza bóle głowy, których nie miała przed wypadkiem, bóle kręgosłupa szyjnego, promieniujące do potylicy, głownie po lewej stronie i nasilające się w nocy. Przed wypadkiem powódka nie leczyła się z powodu dolegliwości bólowych głowy i kręgosłupa szyjnego. Obecnie w związku z bólem kręgosłupa powódka nie jest w stanie wykonywać czynności domowych czy samoobsługowych w takim samym zakresie jak przed wypadkiem. Ograniczenia ruchowe w zakresie zginania, pochylania i wyprostu wpływają na komfort życia powódki. Pomimo przebytej rehabilitacji powódka nadal odczuwa ból i dyskomfort. U powódki stwierdzono 3% trwały uszczerbek na zdrowiu pozostający w związku z przedmiotowym wypadkiem.

Prócz skutków w sferze fizycznej powódka odczuwa także skutki psychiczne. Ograniczyła jazdę samochodem zarówno jako pasażer jak i kierowca, co jest związane z obawami i lękami przed jazdą samochodem po przebytym zdarzeniu drogowym. Nie sposób pominąć w tym miejscu faktu, iż samo zeznawanie przez powódkę o przebiegu wypadku drogowego spowodowało u niej na tyle silne emocje iż powódka rozpłakała się w trakcie rozprawy.

Mając na względzie wykazane wyżej okoliczności Sąd uznał, iż żądana przez powódkę kwota 10.000 złotych zadośćuczynienie jest adekwatna do cierpień doznanych przez nią w wyniku wypadku z dnia 11 maja 2017 roku i nie jest wygórowana.

W zakresie żądania powoda J. P. Sąd uznał je również za w całości uzasadnione. Podobnie jak powódka również powód w wyniku wypadku doznał skręcenia kręgosłupa szyjnego. Leczył się w poradniach urazowo – ortopedycznej, neurologicznej i rehabilitacyjnej. Także i leczenie powoda nie zostało zakończone, cały czas powód kontynuuje leczenie neurologiczne. Obecnie powód zgłasza bóle kręgosłupa szyjnego i głowy w nocy, nie może spać,. Ma problem ze skręcaniem głowy, gdyż odczuwa silny ból nawet przy niewielkich ruchach. Dla w miarę normalnego funkcjonowania powód musi zażywać leki przeciwbólowe. Jakkolwiek bez wątpienia już przed wypadkiem powód miał dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego to nie sposób przyjąć by uraz dolegliwości tych nie pogłębił. Z opinii biegłych wynika, że 2% stwierdzonego trwałego uszczerbku na zdrowiu u powoda związane jest z urazem doznanym w przedmiotowym wypadku. Także wskutek wypadku możliwe jest nasilenie się u powoda zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa szyjnego jednak w chwili obecnej nawet w przybliżeniu nie można określić prawdopodobieństwa ich nasilenia.

Przedmiotowy wypadek wpłynął także na możliwość kontynuowania pracy zarobkowej, którą powód musiał zawiesić po wypadku. Podjął ją ponownie od 1 stycznia 2018 roku jednak cały czas liczy na pomoc syna gdyż ma problemy z dźwiganiem.

Mając powyższe na uwadze również powództwo J. P. podlegało uwzględnieniu w całości.

Odsetki od zasądzonych kwot przyznano od dnia wniesienia pozwu tj. od 17 listopada 2017 roku zgodnie z żądaniem pozwu bowiem powodowie zgłosili ubezpieczycielowi szkodę przed wniesieniem sprawy do Sądu i domagali się już wówczas wypłaty stosownego odszkodowania. Z kolei ubezpieczyciel nie wykazał by w dacie wydania decyzji odmawiającej przyznania zadośćuczynienia nie dysponował kompletem dokumentów pozwalających na prawidłową ocenę stopnia odpowiedzialności za zaistniały wypadek. Należało zatem uznać, iż najpóźniej z dniem wniesienia pozwu pozwany pozostawał w zwłoce z zapłata świadczenia. Podstawą rozstrzygnięcia o odsetkach był art. 481 k.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do art. 98 k.p.c. i zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty należne każdemu z powodów złożyły się opłata od pozwu w kwocie 500 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1800 zł oraz opłata skarbowa w kwocie 17 zł, co daje kwotę 2317 zł na rzecz każdego z powodów.

Koszty sądowe wyniosły 1296,57 zł i były to wydatki na opinie biegłych. Uwzględniwszy, że powodowie wygrali sprawę w całości Sąd zasądził ściągnięcie od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa całość wskazanej kwoty na podstawie art. 98 k.p.c. w zw z art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Sędzia Agnieszka Poręba

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować uzasadnienie

2.  odpis wyroku doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej

3.  kal. 14 dni

Sędzia Agnieszka Poręba